Μόλις πριν από λίγες ημέρες πέρασε τη μεγάλη πόρτα του Λυκείου, αλλά έχει ήδη αποφασίσει πού θα δώσει την καρδιά της, αφού η ποίηση την έχει κατακτήσει εδώ και χρόνια!
Η Ειρήνη Αλούμπη, μαθήτρια της Α΄ τάξης του 13ου Λυκείου Ηρακλείου, είδε πριν από λίγες εβδομάδες κάποια ποιήματά της να αναρτώνται στην ιστοσελίδα του εκδοτικού οίκου “Υδρόγειος”, γεγονός που αποτελεί σημαντική διάκριση για τη δουλειά της.
Η Ειρήνη πειραματίζεται με το γράψιμο από πολύ μικρή ηλικία. Αγαπά την ποίηση καθώς ήταν το πρώτο λογοτεχνικό είδος που της κέντρισε το ενδιαφέρον. Ασχολείται, όμως, και με τη συγγραφή διηγημάτων, παραμυθιών, μικρών ιστοριών.
Τα τελευταία χρόνια έχει διακριθεί σε μαθητικούς λογοτεχνικούς διαγωνισμούς πεζού λόγου και ποίησης. Έργα της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες.
Αποφοίτησε από το 11ο Γυμνάσιο Ηρακλείου, ένα σχολείο που τώρα την καμαρώνει.
Η φιλόλογός της, κ. Μαρία Φιολιτάκη, ήταν από τους ανθρώπους που τη στήριξαν και την ενθάρρυναν να λάβει μέρος σε διαγωνισμούς.
Η πρώτη της επαφή με τη λογοτεχνία ήρθε τυχαία, έμαθε για το εργαστήρι δημιουργικής γραφής της κ. Μαρίας Δασκαλάκη και σκέφτηκε ότι η συγκεκριμένη απασχόληση θα είχε ενδιαφέρον.
Άρχισε από την Α΄ Γυμνασίου και στην πορεία ανακάλυψε ότι έχει ταλέντο στην ποίηση, έτσι η κ. Δασκαλάκη τη βοήθησε να το αναπτύξει με σημαντικά μέχρι σήμερα αποτελέσματα.
Οι αγαπημένες της συγγραφείς είναι η Ζωρζ Σαρρή και η Άλκη Ζέη ενώ από τους ποιητές ξεχωρίζει, μεταξύ άλλων, τον Τάσο Λειβαδίτη και τον Οδυσσέα Ελύτη.
Στο σχολείο προτιμά τα Κείμενα και την Ιστορία.
“Η δημιουργική γραφή με βοηθάει να εκφράζομαι όταν δεν μπορώ να μοιραστώ τα συναισθήματά μου με κάποιον άνθρωπο, παίρνω λέξεις από μια κόλλα χαρτί.
Βλέπω την καθημερινότητα ενός τρίτου ή τα δικά μου βιώματα, όσα δεν μπορούν να καταλάβουν οι άλλοι, και τα μεταφέρω στο χαρτί” περιγράφει στην “Π”.
Όνειρό της είναι να σπουδάσει Ψυχολογία, της αρέσει να μιλάει με τους ανθρώπους, να αναλύει σκέψεις και συναισθήματα, να βοηθάει τους γύρω της. Ιδιαίτερα, θέλει να ασχοληθεί με παιδιά, τα οποία βλέπει ότι αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα.
Την ποίηση, όμως, δε θα την εγκαταλείψει ποτέ και όραμά της είναι τα ποιήματα να λάβουν τη θέση που τους αξίζει στις προθήκες των βιβλιοπωλείων ενώ θα ήθελε να αγαπήσουν την ποίηση και μικρότερες ηλικίες.
Μπορεί κανείς να δει ένα μικρό μέρος της δουλειάς της Ειρήνης στην ιστοσελίδα
http://www.idrogios.gr/egkuklopaideia-ton-logotekhnon/alpha/aloumpe-eirene.html
Τα ποιήματα
Ακολουθούν ενδεικτικά:
1.
Σιωπή τα λόγια
που φυσάς μπροστά στο γελαστό πρόσωπό μου
-λύτρωση για τον κάθε άνθρωπο το κοίταγμα στα μάτια.
Και τρέχει η ανάσα,
σαν βάλσαμο αλύτρωτο
ψάχνει τρόπο διαφυγής,
από εσένα μονάχα
που κουρνιάζεις στο κεφάλι μου σαν δαντελένιος ήλιος.
Να χαμογελάσει το στόμα προσπαθεί
και ανίκανο απλά μένει.
Το σώμα πέφτει σε έναν άδικο ύπνο.
Θόρυβος απλώθηκε παντού.
Και το παιδί έκλαψε.
2.
Εύκαμπτα δάχτυλα ξέρουν να πατούν
με μαεστρία τον ρυθμό.
Με όλη την ψυχή και το άδολο μυαλό,
το κορίτσι μπορεί.
Μπορεί να κρύψει την ζωντάνια από το σκοτάδι
που επιφυλάσσει το παράδοξο μέλλον
και με νάζι να σκορπίσει τα πιο όμορφα χαμογέλα.
Μόνο το κορίτσι ξέρει.
Το κορίτσι με το πιάνο.
3.
Εγώ είμαι,
εγώ που τριγυρίζω στις άκρες του μυαλού σας.
Εδώ το άτυχο,
φοβισμένο
και οργισμένο
από τον κόσμο σας παιδί.
Ω, μην τρομάζετε από εμένα,
αλλά από τις τύψεις που θα σας φάνε αργά
σαν το σαράκι.
Εδώ και κάτι χρόνια αλυσοδεμένος
από τα χνάρια του παρόντος
κι από το μίσος μου για εσάς.
Απλά δώστε μου πίσω την ζωή μου.
Πήραν πρώτα φωτιά τα σωθικά μου,
χωρίς μάνα ή πατέρα
από την πιο δύσκολη θάλασσα.
Ω, μη θαρρείτε πως ζητώ τίποτα για μένα,
αλλά για όλους εμάς τους αβοήθητους,
να ανάψετε μια φλόγα
και η ζωή να δώσει το νήμα της,
να μπλεχτούμε μέσα.