Στην δραματοποιημένη λογοτεχνία ,στρέφεται και πάλι η Θεατρική Σκηνή Ηρακλείου, μετά από την τεράστια επιτυχία του περσινού έργου της Λιλής Ζωγράφου “Η αγάπη άργησε μια μέρα”, που βραβεύτηκε με 11 συνολικά πανελλήνια βραβεία.
Επόμενο μεγάλο βήμα της ΘΕΑΣΗ θα είναι η “Η Φόνισσα” του Αγίου των Ελληνικών Γραμμάτων Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, πάντα με την συναίσθηση της τεράστιας ευθύνης και του βάρους που αναλογεί σ‘ ένα τέτοιο κείμενο.
Η Φόνισσα είναι η δεύτερη νουβέλα του Παπαδιαμάντη και θεωρείται, από τους περισσότερους, το αριστούργημά του. Ανήκει στα έργα της προχωρημένης ωριμότητάς του, της ρεαλιστικής περιόδου, και κλείνει μέσα του τα πιο γόνιμα στοιχεία της τέχνης του. Σύλληψη, σύνθεση, μορφή, περιεχόμενο και μύθος σχηματίζουν ένα σημαντικό έργο τέχνης.
Είναι βγαλμένο από τα βάθη της ψυχής του συγγραφέα, από την τραγωδία του σπιτιού του, από τη μιζέρια του νησιού του, από τη μεγάλη δυστυχία των φτωχών ανθρώπων του λαού. Η σύνθεση του έργου είναι αριστοτεχνική και η ενότητα αδιάσπαστη. Η αφήγηση είναι γοργή, ρωμαλέα, συγκλονιστική, και παίρνει συμβολικό χαρακτήρα.
Ο Παπαδιαμάντης πέθανε στην Σκιάθο στις 3 Ιανουαρίου το 1911 σε ηλικία 59 ετων.
Συντελεστές: Ιδέα σκηνικού Μάνος Μανιάς, κατασκευή σκηνικού Μιχάλης Χατζάκης, Μάριος Λιαπάκης, ζωγραφική σκηνικού Γρηγόρης Στασινούλας, κοστούμια Ειρήνη Μιλαθιανάκη, μουσική επένδυση Κώστας Κακογιάννης, μουσική επιμέλεια Μάνος Μανιάς, διασκευή Σπύρος Αντωνέλλος, ηχητικά-φωτισμοί Μιχάλης Χατζάκης, Γιάννης Μανιάς, διδασκαλία τραγουδιών Μιχαέλα Βρυθιά, σκηνοθεσία-δραματουργική επεξεργασία Μάνος Μανιάς.
Τους ρόλους ερμηνεύουν: Φραγκογιαννού: Ελπίδα Κοντοσιωζιου, Δελχαρώ-γυναίκα Α: Διαμάντα Βοσκάκη, μάνα-γυναίκα-Γ-Αμέρσα: Ματίνα Μαυρογιάννη, Μαρουσώ-γυναίκα Ε: Χριστίνα Τσαρούχα, σκιά-γυναίκα Δ: Εμμανουέλα Μαραγκάκη, κορίτσι Μαρία Ιωσηφίδη, Παπαδιαμάντης-Λυρίγκος: Μάριος Λιαπάκης.