Το τελευταίο αντίο στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος στο Βαμβακόπουλο είπαν χθες πλήθος κόσμου, συνοδοιπόροι συναγωνιστές και μέλη της οικογένειας της στην αντιστασιακό και συγγραφέα Αργυρώ Πολυχρονάκη-Κοκοβλή, η οποία εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών. Η Αργυρώ Πολυχρονάκη-Κοκοβλή, με τον σύζυγο της Νίκο Κοκοβλή, χάραξαν την δική τους ιστορία στην αντίσταση των Κρητικών.
Εκτός από το πλούσιο συγγραφικό της έργο είχε συμβάλλει στη δημιουργία του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης στο Θέρισσο.
Ο Νίκος και η Αργυρώ γνωρίστηκαν στα βουνά. Τις τύχες τους τις ένωσαν μετά τον τερματισμό του εμφυλίου πολέμου, όταν από το 1950 ανασυγκροτούν και καθοδηγούν τις παράνομες οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΕΠΟΝ στην πόλη. Μένουν καταδιωκόμενοι και επικηρυγμένοι μέχρι το 1962 (16 χρόνια) που δραπέτευσαν κρυφά στο εξωτερικό μαζί με τέσσερις ακόμα συντρόφους τους ύστερα από εντολή της Κ.Ε. του ΚΚΕ.
Μετά από έξι μήνες περιπετειών έφθασαν στη Σοβιετική Ένωση, όπου έζησαν 14 χρόνια. Επαναπατρίστηκαν το 1976. Ο Νίκος είναι πτυχιούχος Οικονομικών Επιστημών και η Αργυρώ Κοινωνικών Επιστημών και Δημοσιογραφίας.
Έχουν ακόμα γράψει από κοινού τα βιβλία: Βάσανα και καημοί, στα βουνά της Κρήτης και στην παρανομία, ΕΣΣΔ, Προσδοκίες και πραγματικότητα, Μνήμες που ποτέ δεν σβήνουν και το Άλλος δρόμος δεν υπήρχε που έγινε και ντοκιμαντέρ από τον Σταύρο Ψυλλάκη.
Η ομάδα, στην οποία αναφέρεται το νοκιμαντέρ, αποτελούμενη από τους Νίκο και Αργυρώ Κοκοβλή, Γιάννη Λιονάκη, Παγώνα Κοκοβλή- Λιονάκη, Σταμάτη Μαριόλη και Κωστή Λιονάκη, περνάει στην παρανομία, ζώντας το μεγαλύτερο διάστημα, από το 1948 ως το 1962, σε σπηλιές στα Λευκά Όρη και ευρισκόμενη σε διαρκή καταδίωξη από τις κρατικές αρχές.
Το 1962 με εντολή του ΚΚΕ φυγαδεύονται με καϊκι στην Ιταλία…