Στο πλευρό του Μανώλη Κουκουράκη στέκεται η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ρεθύμνου. Αναφέρει πως «από τότε που ο Μανώλης Κουκουράκης υπηρετούσε ως υπάλληλος στην Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη έδειχνε αμέριστο ενδιαφέρον και για τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Ρεθύμνου.
Κι όταν ανέλαβε τη διεύθυνση της Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης, συχνά έλεγε και υποστήριζε με πείσμα, ότι οι δύο βιβλιοθήκες του Ρεθύμνου είναι μια, πάντα για τη βοήθεια της φοιτητικής κοινότητας και όλων των χρηστών τους.
Αλλά και ως αντιπρόεδρος του Εφορευτικού Συμβουλίου της Βιβλιοθήκης μας, πρόσφερε συνεχείς και πολύτιμες υπηρεσίες.
Η εμπειρία του στην διοίκηση, οργάνωση και οι πρακτικές του ιδέες, που προσφέρονταν τόσο άμεσα σε κάθε πρόβλημα λειτουργικότητας, έδιναν την καλύτερη, αποτελεσματικότερη και μονιμότερη λύση.»
Στη σχετική ανακοίνωση, τονίζει, ακόμα, πως «τι να πρωτοθυμηθούμε; Τις διοικητικές του συμβουλές, την άρτια τεχνογνωσία του, τις δεξιότητες, τις ικανότητες, την εργατικότητά του, την υπομονή του ή την ευθυκρισία του σε ό,τι υποστήριζε, που ήταν πάντα σωστό!
Να αναφερθούμε στο μηχανογραφικό σύστημα της Βιβλιοθήκης μας, του οποίου είχε όλη την υποστήριξη, ή στην οργάνωση της μετακόμισης στο νέο μας κτίριο, την οποία πήρε κυριολεκτικά πάνω του; Στη με κάθε τρόπο στήριξή μας; Θα αδικούσαμε την πολύπλευρη συμβολή του, αν παραθέταμε μόνο κάποιες επιμέρους πτυχές της.
Ο Μανώλης Κουκουράκης είναι διευθυντής από 12ετίας, με εξαιρετική επιτυχία και μοναδική προσφορά στην τεχνογνωσία των Βιβλιοθηκών στην Ελλάδα και στην Ευρώπη. Η αντικατάστασή του δεν ήταν δυνατόν να μη συζητηθεί, καθώς έγινε με έναν πολύ άκομψο τρόπο, βαθμολογούμενος στη συνέντευξη αξιολόγησης κάτω από τη βάση!
Όμως όλοι γνωρίζουμε πώς βαθμολογούνται οι συνεντεύξεις! Είδαμε σε σχετική δημοσίευση πως ο υποψήφιος και να «κεκέδιζε» θα του είχαν βάλει μεγαλύτερο βαθμό! Τι κρίμα για τους αξιολογητές! Του Μανώλη δεν του αξίζει η μεταχείριση αυτή. Αυτό το επιβεβαίωσαν και όλοι οι υπάλληλοι στο Ρέθυμνο, στο Ηράκλειο και οι συνάδελφοί του από όλες τις Ακαδημαϊκές Βιβλιοθήκες της Ελλάδας, με τα κείμενά τους, που τσακίζουν κόκκαλα!
Είναι ανάγκη σ΄ αυτούς τους ανθρώπους, τους τόσο χρήσιμους στην κοινωνία, να τους φερόμαστε «όντας μορφωμένοι», με τέτοιο τρόπο;
Επαινούμε θερμά όλες και όλους τους συναδέλφους του, όπου υπηρετούν, για την γενναία στάση συμπαράστασης και ασφαλώς την πρόταση επανεξέτασης του θέματος, που πιστεύουμε ούτε προσβάλλει, ούτε αδικεί κανένα».