«Στη Θεατρική Ομάδα οι δημοσιογράφοι ανοίγουν φτερά…»

Είναι ένα από τα τρία ¨πνευματικά¨ παιδιά του και μαζί σάλπαραν για ένα μαγικό ταξίδι στον κόσμο του θεάτρου. Ο σκηνοθέτης Γιώργος Αντωνάκης και η Θεατρική Ομάδα των Δημοσιογράφων της ΕΣΗΕΠΗΝ συμπλέουν εδώ και 15 χρόνια παρουσιάζοντας έργα με μηνύματα που προβάλλουν πανανθρώπινες αξίες και ασκούν κριτική στα κακώς κείμενα της εποχής μας, χωρίς όμως το χιούμορ και η συγκίνηση να λείπουν από τις επιλογές τους. Φέτος διάλεξαν να μας παρουσιάσουν το ανατρεπτικό έργο του Κόλιν Χίγγινς «Χάρολντ και Μωντ», που αποτελεί έναν από τους πλέον αναπάντεχους κι ειλικρινείς έρωτες στην ιστορία του θεάτρου.

 

«Είναι» τονίζει στην «Π» ο γνωστός σκηνοθέτης «ένα έργο που ασκεί κριτική σε όλα αυτά που μας κρατούν δεμένους στο παρελθόν, σ’ όλες αυτές τις επιφανειακές σχέσεις, τις ¨κοινωνικά αποδεκτές¨, που αποτελούν τροχοπέδη στην ανθρώπινη έκφραση και δημιουργία. Το σίγουρο είναι ότι οι θεατές θα φύγουν από την παράστασή μας συγκινημένοι, πλημμυρισμένοι από συναισθήματα τέτοια, που μόνο το ζωντανό θέατρο μπορεί να προσφέρει».

Μέσα από τη θεατρική διαδικασία και τις ατέλειωτες ώρες της πρόβας η ομάδα άνοιξε τα φτερά της, ενώ η κοινή πορεία έδειξε ότι οι δημοσιογράφοι της περιφέρειας δεν έχουν «καμία σχέση με αυτή των Αθηνών», όπως χαρακτηριστικά λέει ο κ. Αντωνάκης για να συμπληρώσει: ´Εδώ οι δημοσιογράφοι είναι πραγματικά εργάτες της ενημέρωσης. Δουλεύουν πάρα πολύ, με εντιμότητα και ενσυναίσθηση.

Ο κ. Γιώργος Αντωνάκης

Μιλάω για τους περισσότερους. Δεν παίζουν ¨παιγνίδια¨ και δεν έχουν για πρότυπο τους διάφορους ¨επώνυμους¨ μακαρίτες με παλάτια σε όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου. Αμείβονται με ελάχιστα και δυσανάλογα με τις υπηρεσίες που προσφέρουν». Μέσα όμως από το θέατρο έχουν μια σπουδαία ανταμοιβή, γιατί έχουν ταξιδέψει σε μέρη φτιαγμένα από ύλη ονείρου. Κι αυτό το ξέρει πολύ καλά και ο σκηνοθέτης, που φέτος κλείνει 50 χρόνια δημιουργίας στο θέατρο.

Τι μάθατε από τη σχέση σας με τους δημοσιογράφους τόσα χρόνια και πώς αυτοί με το φοβερό άγχος του επαγγέλματος συμμετέχουν στη θεατρική διαδικασία; Πολλοί μιλάνε για μια θεραπευτική πράξη. Πώς βοηθά το θέατρο;

Τα χρόνια που συνεργάζομαι με την ομάδα έμαθα ότι η δημοσιογραφία στην περιφέρεια δεν έχει καμιά σχέση με αυτή των Αθηνών. Εδώ οι δημοσιογράφοι είναι πραγματικά εργάτες της ενημέρωσης. Δουλεύουν πάρα πολύ, με εντιμότητα και ενσυναίσθηση. Μιλάω για τους περισσότερους. Δεν παίζουν παιγνίδια και δεν έχουν για πρότυπο τους διάφορους ìεπώνυμουςî μακαρίτες με παλάτια σ’ όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου. Αμείβονται με ελάχιστα και δυσανάλογα με τις υπηρεσίες που προσφέρουν.

Έτσι λοιπόν στην ομάδα ανοίγουν φτερά. Εδώ στο θέατρο όλα γίνονται, όλα είναι πιθανά. Το όνειρο, το ταξίδι, η φαντασία, η επικοινωνία και η συνεργασία είναι στοιχεία απαραίτητα για το κτίσιμο μιας παράστασης. Το όφελος; Ένας καλός λόγος. Το χειροκρότημα. Η χαρά που μοιράζεσαι.

Η συγκίνηση που μεταδίδεις. Αυτή είναι η ανταμοιβή. Τα δώρα του θεάτρου που δεν συγκρίνονται με τίποτα στον κόσμο. Τίποτα πιο μεγάλο, τίποτα πιο μαγικό από το θεατρικό ταξίδι. Κι είναι αυτό το ταξίδι που διώχνει το άγχος της καθημερινής κόπωσης και της δυσκολίας του επαγγέλματος του δημοσιογράφου. Αυτοί που ταξίδεψαν μαζί μας καταλαβαίνουν. Έχουν ακούσει το φτερούγισμα των «Γαλάζιων Πουλιών»! Έχουν ταξιδέψει σε μέρη φτιαγμένα από ύλη ονείρου!

«Το Θέατρο είναι όλη μου η ζωή κι όσο η υγεία μου μού το επιτρέπει, εγώ θα παραμένω ένας εργάτης της τέχνης αυτής»

-Και σεις τώρα συνταξιούχος αλλά για χρόνια στην αγχώδη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Δήμου Ηράκλειου. Πώς είναι τώρα η ζωή σας; Εσάς σας βοηθά το θέατρο; -Να σας πω. Οι περισσότεροι άνθρωποι του θεάτρου δεν σταματούν να δημιουργούν σε όλη τους τη ζωή. Η ιδιότητα του συνταξιούχου δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση το τέλος της δημιουργίας. Ως καλλιτεχνικός διευθυντής επί περίπου 30 χρόνια είχα μεγάλες ευθύνες για πολλά οργανωτικά και γραφειοκρατικά θέματα, που βεβαίως τώρα δεν έχω. Όμως παράλληλα με αυτές τις πραγματικά αγχωτικές μου υποχρεώσεις, είχα πάντα την καλλιτεχνική δημιουργία ως αντιστάθμισμα.

Είτε ως σκηνοθέτης στο Πανεπιστήμιο με τους φοιτητές μου επί 40 χρόνια, είτε με τις άλλες θεατρικές και μουσικοθεατρικές ομάδες μου, με τις σκηνοθεσίες μου στο ΔΗΠΕΘΕΚ, είτε παλαιότερα με τα θεατρικά εργαστήρια που είχα. Οι Ηρακλειώτες που αγαπούν το θέατρο με γνωρίζουν τόσο καλά ως σκηνοθέτη από τις θεατρικές μου παράγωγες όσο και ως καλλιτεχνικό διευθυντή του Δήμου. Άλλωστε πριν από τον Δήμο υπήρξε το ΚΑΦΕΘΕΑΤΡΟ για 7 χρόνια και πριν το ΚΑΦΕΘΕΑΤΡΟ το επαγγελματικό θέατρο στην Αθήνα ως ηθοποιός επί μια 10ετία. Φέτος κλείνω 50 χρόνια δημιουργίας στο θέατρο.

Καταλαβαίνετε λοιπόν πως είναι πολύ δύσκολο να αποχωριστώ κάτι που υπηρετώ με συνέπεια μισό αιώνα τώρα. Δεν είναι λοιπόν το θέμα μας πώς με βοηθά το θέατρο. Το θέατρο είναι όλη μου η ζωή, κι όσο η υγεία μου μου το επιτρέπει, εγώ θα παραμένω ένας εργάτης της τέχνης αυτής και θυμάμαι ακόμα τώρα τα λόγια του δασκάλου μου στο πρώτο έτος της Δραματικής Σχολής, ότι αξίζει να την υπηρετείς σε όλη σου τη ζωή. Το θέατρο όταν το αγαπάς πραγματικά, ποτέ δεν θα σε προδώσει. Θα σε συντροφεύει πάντα, θα σου δίνει χαρά και ανάταση μέχρι την τελευταία σου πνοή.

«Το έργο είναι ένα υπέροχο ταξίδι-ύμνος στη ζωή και στην πραγματική αγάπη»

-Γιατί επιλέξατε για τη φετινή έξοδό σας προς το κοινό το έργο «ΧΑΡΟΛΝΤ ΚΑΙ ΜΩΝΤ»; -Το «ΧΑΡΟΛΝΤ ΚΑΙ ΜΩΝΤ» είναι ένα υπέροχο έργο το οποίο είχαμε και στο παρελθόν επιχειρήσει να ανεβάσουμε, χωρίς επιτυχία. Φαίνεται ότι οι συνθήκες τώρα ήταν πιο ευνοϊκές και καταφέραμε να το ετοιμάσουμε και να το παρουσιάσουμε για πρώτη φορά το Σάββατο 25 Μαΐου, στις 21.00 στο κινηματοθέατρο Αστόρια, με ελεύθερη είσοδο και με τη συνδιοργάνωση της Περιφέρειας Κρήτης, την οποία και ευχαριστούμε πολύ.

Σε σχέση με την επιλογή του συγκεκριμένου έργου πρέπει να σας πω ότι αρκεί να θυμηθείτε τα έργα που έχουμε ανεβάσει τα 15 χρόνια που υπάρχει η ομάδα των Δημοσιογράφων Ηράκλειου, για να καταλάβετε ότι η ομάδα διαλέγει πάντα έργα των οποίων τα μηνύματα προβάλλουν πανανθρώπινες αξίες, ασκούν κριτική στα κακώς κείμενα της εποχής μας, ενώ το χιούμορ και η συγκίνηση χαρακτηρίζουν τις επιλογές μας. -Τι θα δούμε επί σκηνής; -Οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να δουν ένα εξαιρετικό έργο, που θα μείνει στη μνήμη τους για καιρό. Ένα υπέροχο ταξίδι-ύμνος στη ζωή και στην πραγματική αγάπη.

Ένα έργο που ασκεί κριτική σε όλα αυτά που μας κρατούν δεμένους στο παρελθόν, σ’ όλες αυτές τις επιφανειακές σχέσεις, τις ´κοινωνικά αποδεκτέςª που αποτελούν τροχοπέδη στην ανθρώπινη έκφραση και δημιουργία. Το σίγουρο είναι ότι οι θεατές θα φύγουν από την παράστασή μας συγκινημένοι, πλημμυρισμένοι από συναισθήματα τέτοια, που μόνο το ζωντανό θέατρο μπορεί να προσφέρει. -Πόσα χρόνια κρατάει η κολόνια με τη θεατρική ομάδα της ΕΣΗΕΠΗΝ και πώς αναπολείτε την έως τώρα διαδρομή; -Η Θεατρική Ομάδα των Δημοσιογράφων Ηρακλείου (ΕΣΗΕΠΗΝ) μετράει 15 χρόνια παρουσίας στα θεατρικά δρώμενα του Ηρακλείου και όχι μόνο. Είναι ένα από τα 3 ´πνευματικά μου παιδιάª μετά τη θεατρική ομάδα των φοιτητών του Π.Κ. που λειτουργεί εδώ και 40 χρόνια και αυτή του Δήμου Ηρακλείου που έχει πλέον σταματήσει τη λειτουργία της.

Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι η ομάδα των δημοσιογράφων οφείλει πολλά στα ιδρυτικά μέλη της, που εξακολουθούν να συμμετέχουν, να τη στηρίζουν, να αφιερώνουν πολλές ώρες δουλειάς και να εξαντλούν τις δυνάμεις τους σε όλες τις απαραίτητες εργασίες παραγωγής της παράστασης. Είναι η Ελένη Βακεθιανάκη, η Ρένα Τσάκα, ο Χάρης Λεοντάκης, η Κατερίνα Μηναδάκη, η Ελίνα Φαρσάρη, η Κατερίνα Παντινάκη και βέβαια πολλοί άλλοι δημοσιογράφοι που είτε συμμετείχαν στο παρελθόν στην ομάδα είτε προβάλλουν και βοηθούν με πολλούς τρόπους στην παρουσίαση των έργων μας στο κοινό.

ΕΛΕΝΗ ΒΑΚΕΘΙΑΝΑΚΗ

Η Ελένη Βακεθιανάκη

 

«Το θεατρικό ταξίδι πάντα, παρά τις δυσκολίες της διαδρομής, οδηγεί σε έναν εσωτερικό λυτρωτικό προορισμό»

«Μαγικό και αυτό το θεατρικό ταξίδι που πάντα, παρά τις δυσκολίες της διαδρομής, οδηγεί σε έναν εσωτερικό λυτρωτικό προορισμό. Το υπέροχο έργο του Κόλιν Χίγγινς “Χάρολντ και Μωντ” απασχόλησε τη Θεατρική Ομάδα των Δημοσιογράφων της ΕΣΗΕΠΗΝ ήδη πριν μία δεκαετία. “Σημάδεψε” αρκετά μέλη της, μεταξύ αυτών κι εμένα, και φέτος η παράσταση γίνεται πραγματικότητα.

Ερμηνεύοντας τον ρόλο της Μωντ, γοητεύτηκα κι εγώ, όπως και ο νεαρός Χάρολντ, από την ιδιόμορφη, λαμπερή ματιά της για τη ζωή η οποία είναι απολαυστικά ανέμελη. Έζησε τόσο πλούσιες εμπειρίες, μεγαλεία αλλά και συμφορές, που σφυρηλάτησαν τη γαλήνη μέσα της και με τη βοήθεια του “μυστικού” της όπλου, της τρυφερότητας, κατανοεί τον κόσμο γύρω της και τις επίπλαστες ανάγκες του, υπενθυμίζοντάς μας ότι “δεν υπάρχει παρά μόνο το παρόν”.

Αισθάνομαι πολύ τυχερή που ανήκω στη Θεατρική Ομάδα των Δημοσιογράφων του Ηρακλείου, που με πείσμα επιμένει να δημιουργεί. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον σκηνοθέτη μας Γιώργο Αντωνάκη για την υπομονή και τη διδασκαλία του, καθώς και όλα τα παιδιά με τα οποία συμπορευόμαστε, για τις υπέροχες στιγμές που μοιραζόμαστε»!

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΗΝΑΔΑΚΗ

 

«Η σκηνή μάς περιμένει να καταθέσουμε ψυχή, να αφήσουμε πάνω της τις δυσκολίες της καθημερινότητας»

«Θα πρέπει να πω ότι η Θεατρική Ομάδα των Δημοσιογράφων είναι ένα εξαιρετικό “εργαλείο” που φροντίζει για τη δημιουργικότητα και την αποφόρτισή μας. Η σκηνή μάς περιμένει να καταθέσουμε ψυχή, να αφήσουμε πάνω της τις δυσκολίες της

καθημερινότητας και να δούμε κάτι να γεννιέται από τις σελίδες ενός βιβλίου… Να

παίρνει σάρκα και οστά, να ξεχειλίζει συναίσθημα και τελικά να μας ταξιδεύει…

Αυτό γενικά, γιατί ειδικότερα στην παράσταση “Χάρολντ και Μωντ” του Κόλιν

Χίγγινς, σε σκηνοθεσία Γιώργου Αντωνάκη – που πια μας ξέρει, ξέρει τα ωράρια και

τις απαιτήσεις της δουλειάς μας, αντιλαμβάνεται τις δυσκολίες μας αλλά και τις

ιδιαιτερότητες που έχουμε ως άνθρωποι-, κάνω μία πλούσια κυρία που ζει στη

χλιδή, με τη βιομηχανία της, με την υπηρεσία της, με τις πισίνες και τα γήπεδα του

τένις, με τις φίλες της στα τηλέφωνα, αλλά πάντως όχι με αγάπη και ενσυναίσθηση.

Αυτή η κυρία λοιπόν “με τα όλα της” μεγαλώνει έναν γιο… Δεν θα πω τίποτε άλλο! Τα υπόλοιπα επί σκηνής το Σάββατο 25 Μαΐου, στις 21:00 στην Αστόρια».

ΕΛΙΝΑ ΦΑΡΣΑΡΗ

 

«Δυνατές φιλίες γεννήθηκαν και η συλλογική δουλειά απέκτησε ξαφνικά άλλο νόημα»

«Ολόκληρη η θεατρική διαδικασία είναι λυτρωτική, διδακτική, μια ευκαιρία ισχυρής αποφόρτισης. Βίωμα με δυνατές συγκινήσεις από τις πρώτες αναγνώσεις για την επιλογή του έργου μέχρι το θρόισμα της αυλαίας που πέφτει. Η θεατρική ομάδα δημοσιογράφων της ΕΣΗΕΠΗΝ είναι για μας κάτι το ζωτικό. Συνυπάρχουμε σε έναν χώρο εντελώς διαφορετικό από το comfort zone της αίθουσας σύνταξης.

Μοιραζόμαστε την ίδια λαχτάρα και το ίδιο πάθος. Δυνατές φιλίες γεννήθηκαν και η συλλογική δουλειά απέκτησε ξαφνικά άλλο νόημα. Δοκιμάζουμε αντοχές, επινοητικότητα, το χτυποκάρδι μιας άλλης μορφής έκθεσης στο κοινό. Σε αυτή την πολύχρονη πορεία μας στο ερασιτεχνικό θέατρο έφτασε η ώρα του ìΧάρολντ και Μωντî, μιας παράστασης τρυφερής και συνάμα σπαρταριστής.

Το έργο του Κόλιν Χίγγινς είναι γλυκόπικρο, ακριβώς όπως η ζωή. Πίσω από την πλοκή ανθίζει ένα πλήθος κρυμμένων μηνυμάτων που αποθεώνουν τη μοναδικότητά μας και μας διδάσκουν για κάθε δυσκολία που θα βρούμε στο διάβα μας πως ìκι αυτό θα περάσει!».

ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΑΚΑ

 

«Το θεατρικό σανίδι αποτελεί για εμάς ένα μονοπάτι που σε βγάζει σε πιο ανοιχτούς και ελπιδοφόρους ορίζοντες

«Μια υπερπροσπάθεια κι ένας αγώνας ενάντια σε ποικίλες αντιξοότητες αλλά και μια ακόμα όμορφη διαδρομή για όλα τα μέλη της Θεατρικής Ομάδας Δημοσιογράφων του Ηρακλείου της ΕΣΗΕΠΗΝ – βετεράνους και νεοεισερχόμενους. Το εκπληκτικό έργο του Κόλλιν Χίγγινς “Χάρολντ και Μωντ” αποτέλεσε για εμάς ένα μεγάλο στοίχημα, που το κοινό θα αποφασίσει αν… το κερδίσαμε!

Εμείς πάντως νιώθουμε ήδη ότι μας έδωσε πολλά και μας έκανε πιο καλούς ανθρώπους. Σε καιρούς περίεργους, με την επικαιρότητα να “σφίγγει” τα στομάχια μας, το θεατρικό σανίδι συνεχίζει να αποτελεί για εμάς ένα μονοπάτι που σε βγάζει σε πιο ανοιχτούς και ελπιδοφόρους ορίζοντες. Η ερασιτεχνική μας προσπάθεια ελπίζουμε να βοηθήσει και το κοινό να διακρίνει την ομορφιά του έργου και να περπατήσει σε δικά του, ανοιχτά μονοπάτια».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΝΤΙΝΑΚΗ

 

«Με τον ανατροφοδοτούμενο ενθουσιασμό που σε κάθε πρόβα ολοένα και μεγάλωνε… θα είμαι κι εγώ στη σκηνή!»

«Κάνεις τα ασήμαντα σημαντικά και τα μικρά κάνεις μεγάλαî. Αυτό το τραγούδι από τα ¨παλιά¨είναι που ταιριάζει ìγάντιî στη Νάνσυ Μαρς, τον ρόλο τον οποίο υποδύομαι στη θεατρική παράσταση «Χάρολντ και Μωντ» της Θεατρικής Ομάδας των Δημοσιογράφων Ηρακλείου της ΕΣΗΕΠΗΝ.

Ζω στον μικρόκοσμό μου, βλέπω το δέντρο και χάνω το δάσος, και το όνειρό μου δεν ξεπερνάει τα στενά όρια της μικρής μου πόλης και της μικροαστικότητας. Η συμμετοχή μου στην παράσταση αυτή με βρήκε πολύ πιεσμένη από υποχρεώσεις και ìπρέπειî, αλλά με εφόδιο την κατανόηση από την οικογένειά μου και τον ανατροφοδοτούμενο ενθουσιασμό που σε κάθε πρόβα ολοένα και μεγάλωνε… θα είμαι κι εγώ στη σκηνή!».

Το Σάββατο 25 Μαΐου με ελεύθερη είσοδο

Η Θεατρική Ομάδα των Δημοσιογράφων Ηρακλείου της ΕΣΗΕΠΗΝ, σε συνδιοργάνωση με την Περιφέρεια Κρήτης, παρουσιάζει το αριστουργηματικό έργο του Κόλιν Χίγγινς «Χάρολντ και Μωντ» σε σκηνοθεσία Γιώργου Αντωνάκη.

Η πρώτη παράσταση θα πραγματοποιηθεί στο κινηματοθέατρο «Αστόρια» το Σάββατο 25 Μαΐου 2024, στις 21:00. Η είσοδος θα είναι ελεύθερη για το κοινό. Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Γιώργος Αντωνάκης,

μουσική: Μίλτος Λογιάδης,

ενδυματολογία: Ειρήνη Τσάκα,

φωτισμοί – Βίντεο – Εικόνα: Κίμωνας Κίτρινος,

τεχνική Κάλυψη: Αφοί Αλούμπη,

ήχος: Δημήτρης Καρπούζης,

αφίσα – Πρόγραμμα: Χρυσόστομος Σπετσίδης – Γιάννης Μαυραντωνάκης.

Παίζουν: Χάρολντ: Παναγιώτης Γεωργαντής Μωντ: Ελένη Βακεθιανάκη Κυρία Τσέισεν: Κατερίνα Μηναδάκη Μαρία (Καμαριέρα): Ειρήνη Τσάκα Δόκτωρ Μάθιους: Άγγελος Σινογεώργος Επιθεωρητής Μπερνάρ: Βασίλης Κοκκινάκης Ιερέας Φίνεγκαν: Ευτύχης Σαρτζετάκης Σύλβια Γκαζέλ: Αγάπη Καββαδία Νάνσυ Μαρς: Κατερίνα Παντινάκη Ρόουζ Ντ΄Οράντζ: Ελίνα Φαρσάρη

Οργάνωση: Γιώργος Ασσαριωτάκης – Cretan Art Productions

Συνδιοργάνωση: Περιφέρεια Κρήτης