Το φιλί της αγάπης, τα κόκκινα αυγά και φυσικά το αρνί είναι στοιχεία που δε λείπουν το Πάσχα από κανένα σπίτι. Ή μήπως όχι;
Μαθητές του Λυκείου Γαζίου προχώρησαν σε μία πράξη αγάπης που τους έκανε να συνειδητοποιήσουν πόσο τυχεροί είναι για όσα έχουν και ίσως για όσα κάποιες φορές γκρινιάζουν.
Με πρωτοβουλία του θεολόγου του σχολείου, κ. Παναγιώτη Ασημακόπουλου, μαθητές, ανήμερα της Ανάστασης, μοιράστηκαν λίγες στιγμές με παιδιά που νοσηλεύονταν στην Παιδιατρική και την Παιδοαιματολογική κλινική του ΠΑΓΝΗ και τις οικογένειές τους.
Πολύτιμο δώρο, εκτός από τα σοκολατένια αυγά, αλλά και τα κόκκινα, που οι ίδιοι οι μαθητές και ο καθηγητής είχαν βάψει, ήταν η σκέψη ότι κάποιοι άγνωστοι επέλεξαν να αφήσουν για λίγο το γιορτινό τραπέζι, τη σούβλα και το γλέντι, και να ανταλλάξουν μαζί τους ένα «Χρόνια πολλά» και «Χριστός Ανέστη».
Ο κ. Ασημακόπουλος περιγράφει πως «μια γυναίκα με το παιδί της από το Ισραήλ (που ήρθε διακοπές στην Κρήτη), ένα ζευγάρι από τα Ανώγεια με το παιδάκι τους, ένα 3χρονο με μάσκα οξυγόνου, μια οικογένεια από τα Χανιά με δύο παιδάκια, ένα αγοράκι χωρίς μαλλάκια, ένα κοριτσάκι με πεταλούδα στο χέρι.
Τι κοινό μπορεί να έχουν;» Πρόκειται για κάποια από τα άτομα που συνάντησαν στην επίσκεψή τους στο νοσοκομείο του Ηρακλείου.
Εξηγεί στην «Π» πως η ιδέα ξεκίνησε πριν από πέντε χρόνια μαζί με τον μέχρι πρότινος φυσικό του σχολείου, κ. Αστρινό Τσουτσουδάκη. Η αρχή έγινε τα Χριστούγεννα, μέχρι φέτος οι επισκέψεις στο ΠαΓΝΗ πραγματοποιούνταν την ημέρα των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς.
Μαθητές του σχολείου είχαν παρουσιάσει ακόμα και θεατρική παράσταση για τα παιδιά που νοσηλεύονταν ενώ υπήρξε επίσκεψη με τη συμμετοχή 40 παιδιών. Κατά μέσο όρο, στο κάλεσμα του κ. Ασημακόπουλου ανταποκρίνονται περίπου 20 με 30 παιδιά, αριθμός ικανοποιητικός αν σκεφτεί κανείς ότι οι επισκέψεις γίνονται ανήμερα των γιορτών και ορισμένες οικογένειες φεύγουν εκτός πόλης.
Η τωρινή επίσκεψη προέκυψε ξαφνικά κι έτσι κατάφεραν να δώσουν το «παρών» λίγοι μαθητές. Ο στόχος, όμως, επετεύχθη αφού οι μαθητές του Λυκείου Γαζίου σκόρπισαν χαμόγελα στα 14 παιδιά της Παιδιατρικής και τα δύο της Παιδοαιματολογικής κλινικής. Η μαμά από το Ισραήλ, αν και δεν ήταν Χριστιανή, συγκινήθηκε από την κίνηση των παιδιών και αισθάνθηκε ότι έχει και κάποιον άλλο κοντά στο γιο της. Είχαν έρθει οικογενειακώς για διακοπές στην Κρήτη, ο μικρός αισθάνθηκε αδιαθεσία στο στομάχι και έμειναν οι δυο τους στο νησί μας. «Το όφελος είναι διπλό. Όσοι νοσηλεύονται νιώθουν ότι κάποιος τους θυμάται. Το κλίμα στις επισκέψεις μας στο νοσοκομείο είναι συγκινησιακό. Παράλληλα, περνάμε το μήνυμα της ενσυναίσθησης, της αγάπης για το συνάνθρωπο. Οι μαθητές μας σκέφτονται ότι «σήμερα, εγώ θα πάω σπίτι μου και θα φάω, όμως, αυτό δεν είναι κάτι δεδομένο. Θα μπορούσα να είμαι κι εγώ στο νοσοκομείο». Αφιερώνουν μία ώρα σε κάποιον άγνωστο για να του πουν ένα «χρόνια πολλά»», περιγράφει ο κ. Ασημακόπουλος. Παλιοί μαθητές του σχολείου που σήμερα ολοκληρώνουν τις σπουδές τους, θυμούνται ακόμα τις δικές τους επισκέψεις στο νοσοκομείο και εύχονται να συνεχίσει αυτή η κίνηση που αποτελεί, πλέον, έθιμο για το σχολείο.