Το βιβλίο της Καθηγήτριας Ιστορίας του ΑΠΘ και του ΕΑΠ, Αιμιλίας Σαλβάνου, με τίτλο: «Πώς μαθαίνουμε Ιστορία χωρίς να τη διδαχθούμε;»

Το βιβλίο της Καθηγήτριας Ιστορίας του ΑΠΘ και του ΕΑΠ, Αιμιλίας Σαλβάνου, με τίτλο: «Πώς μαθαίνουμε Ιστορία χωρίς να τη διδαχθούμε;», εκδόσεις Ασίνη, θα παρουσιαστεί σε εκδήλωση που  θα πραγματοποιηθεί σήμερα Παρασκευή 21/10/2022, στις 7.30 το απόγευμα, στο Πολύκεντρο του Δήμου Ηρακλείου.

Θα προλογίσει ο Ιάκωβος Γεωργουδής – Πιταροκοίλης ενώ με τη συγγραφέα θα συνομιλήσει ο Μανώλης Βραχνάκης και εν συνεχεία θα ακολουθήσει διάλογος με το κοινό.

Την εκδήλωση οργανώνει το  «Συμπόσιο Πολιτισμού», ανταποκρινόμενο στις αγωνίες των πολιτών για έναν κριτικό επαναστοχασμό, σε συνεργασία με τους αποφοίτους του Τμήματος Ιστορίας του ΕΑΠ .

Το βιβλίο θέτει κομβικά ερωτήματα για το κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι, όπως για ποιό λόγο πραγματοποιούνται οι πόλεμοι; Τι είναι αυτό που έλκει τους ανθρώπους στην αναζήτηση του παρελθόντος, από τα μυθιστορήματα, τα κινηματογραφικά έργα, τις μαγικές ιστορικές διηγήσεις του παππού και της γιαγιάς;

Πως εμφανίζεται και αφομοιώνεται η διείσδυση του παρελθόντος στο παρόν και οι τρόποι επηρεασμού του;

Το βιβλίο διαπνέεται από μία οπτική ολότητας για τις σχέσεις μας με το παρελθόν και θέτει πρωτότυπα θέματα τα οποία αφορούν την εκπαίδευση, την ανθρώπινη καθημερινότητα, τον δημόσιο χώρο και τις επιδράσεις που υφίσταται, την ακαδημαϊκή ιστορία και θεωρεί πως πρέπει «να αναδιατάξουμε τον τρόπο που τις σκεφτόμαστε: αντί να τις αντιμετωπίζουμε ως παράλληλους τρόπους να μιλάμε για το παρελθόν, να τις δούμε στη δυναμική τους σύνθεση.

Αντί να αντιμετωπίσουμε την ιστορία ως ανεξάρτητη από τις πολιτισμικές πρακτικές της κοινωνίας να τη δούμε ως μία από αυτές».

Σε μια περίοδο εκφυλιστικής υπερπληροφόρησης, χωρίς γνώση στρατηγικού βάθους και διαμελισμένων των καθολικών αξιών ζωής, η επαναφορά της οπτικής της ιστορικής ολότητας ως απάντηση στην κρίση αλλά και επανεκτίμησης του ρόλου της Ιστορίας, είναι ένα μείζον επιστημονικό και πολιτισμικό γεγονός για την ανάπτυξη του αναγκαίου κριτικού επαναστοχασμού και τον αυτοκαθορισμό των πολιτών.