Πέθανε η Μυρσίνη Ζορμπά, σε ηλικία 74 ετών, μετά από μάχη με τον καρκίνο.
Η Μυρσίνη Ζορμπά γνωστοποίησε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook με ανάρτησή της πως «πέρασε στην ανυπαρξία πριν από λίγο», ενώ όπως αναφέρει την περασμένη εβδομάδα είχε συζήτηση με τον γιατρό της, όπου και αντιλήφθηκε κατά τη διάρκεια της συζήτησης που είχαν μαζί, ότι θα διακοπούν οι χημειοθεραπείες, καθώς «δεν είχαν αποτέλεσμα και ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές».
Η Μυρσίνη Ζορμπά διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού (Αυγ. 2018-Ιουλ.2019), Ευρωβουλευτής (2000-2004), πρώτη διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου (1995-1999) και εκδότρια (εκδόσεις «Οδυσσέας» 1973-1992).
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1949, σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1968-1972)και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό της στη Φιλοσοφία του Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Ρώμης ως υπότροφος της Ιταλικής Κυβέρνησης (1973-74).
Αντιστάθηκε στη δικτατορία ως μέλος του ΠΑΜ, της Ελληνοευρωπαϊκής Κίνησης Νέων και της πρώτης έκδοσης του Αντί. Υπήρξε συνιδρύτρια του εκδοτικού οίκου Οδυσσέας (1973), μετέφρασε και έκανε γνωστά στην Ελλάδα τα έργα του Γκράμσι. Στη Μεταπολίτευση ήταν μέλος του ΚΚΕ εσωτερικού, της Κ.Ε. της ΕΑΡ (1987) και της κίνησης «Πολιτεία». Το 2000-2004 εξελέγη μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με το ΠΑΣΟΚ, και συμμετείχε στην Ευρωπαϊκή Σοσιαλιστική Ομάδα και στην Επιτροπή Πολιτισμού του Ευρωκοινοβουλίου. Το 2009-2015 διαδέχτηκε τον Νίκο Θέμελη ως διευθύντρια του πολιτικού γραφείου του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Το 2018 κλήθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα να αναλάβει υπουργός Πολιτισμού.
Η Μυρσίνη Ζορμπά ήταν μια γυναίκα που ήθελε να αλλάξει τον κόσμο, όπως πολλές και πολλοί της γενιάς της. Ήθελε όμως να τον αλλάξει με τα βιβλία, γιατί πίστευε ότι τα βιβλία είναι σαν τα ρόδια. Τα ανοίγεις και ξεπηδούν ιδέες και συναισθήματα. Τα βιβλία είναι πόρτες για να ανοίξεις και να δεις τον κόσμο. Όλη της η ζωή ήταν ευθυγραμμισμένη σε αυτή την ιδέα. Και ως εκδότρια, και ως δημιουργός του ΕΚΕΒΙ, την ενδιέφερε πώς τα βιβλία, η ανάγνωση, οι ιδέες και ο πολιτισμός θα φτάσουν εκεί που συνήθως δεν φτάνουν.
Στις μειονεκτούσες περιοχές και στα ευάλωτα στρώματα. Πίστευε ότι οι κοινωνικές ανισότητες και το κοινωνικό στίγμα διευρύνονται και παγιώνονται εξαιτίας της άνισης πρόσβασης στον κόσμο των ιδεών και της τέχνης. Η διευρυμένη πρόσβαση και η συμμετοχή στα πολιτισμικά δρώμενα ήταν και η κεντρική ιδέα όλων των παρεμβάσεών της, από την Ευρωβουλή, το δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ως τη θητεία της στο υπουργείο Πολιτισμού. Το όραμά της διατυπώθηκε σε δυο λέξεις: Πολιτισμική Δημοκρατία. Αυτές οι δυο λέξεις θα συνοδεύουν το όνομά της στη μνήμη μας.