Η παρουσίαση του εξαιρετικού έργου του Ζαριανού λογοτέχνη Σταματάκη Γιώργη ή Λεαντρογιώργη «Ροδινιώ», πραγματοποιήθηκε στο πλούσιο κεφαλοχώρι της Μεσσαράς, στο Ζαρό, την ημέρα των Θεοφανίων.
Την εκδήλωση οργάνωσε ο πολύ δραστήριος Παγκρήτιος Λαογραφικός Σύλλογος Ζαρού και ο ιστορικός Σύλλογος Κρητών Στιχουργών «Μιχάλης Καυκαλάς»,παρουσία των πνευματικών ανθρώπων της ζαριανής κοινωνίας.
Ο Λεαντρογιώργης έχει εγκαταλείψει τα εγκόσμια εδώ και μια δεκαετία περίπου. Έχει αφήσει, όμως, ένα εξαιρετικά πλούσιο έργο ως πνευματική παρακαταθήκη όχι μόνο στην οικογένεια και στον τόπο του, μα και σ’ ολόκληρη την Κρήτη.
Η λογοτεχνική του πένα μπορεί να θεωρηθεί ως επάξια συνέχεια των μεγάλων ποιητών και των πεζογράφων του τόπου μας, με πολλές διακρίσεις, βραβεία, επαίνους, αναγνώριση και αποδοχή. Το νεοεκδροθέν μάλιστα μυθιστόρημά του «Ροδινιώ», δείχνει μια ατόφια λογοτεχνική φλέβα και μια αυθεντική λαϊκή δημιουργία που συναρπάζει με την πρωτοτυπία της έμπνευσης και τη δεξιοτεχνία του μαστορικού λόγου του σχεδόν αγράμματου συγγραφέα του.
«Με κύριο άξονα το φλογερό και περιπετειώδη έρωτα δυο άγουρων νέων, στις αρχές του εικοστού αιώνα,σημειώνει η επιμελήτρια του βιβλίου Μαρία Πετράκη Μηλάκη, ζωντανεύει παραστατικά ολόκληρη την εποχή του, αποδίδοντας αριστουργηματικά την ψυχογραφία των ηρώων του, το αξιακό πλέγμα των σχέσεών τους, το εθιμικό περιβάλλον, τη θρησκευτική ζωή, την πολιτισμική δημιουργία, τα τραγούδια, τις μαντινάδες, τα παραμύθια, τους χορούς, τη μουσική, τους τρόπους ψυχαγωγίας και διασκέδασης της κρητικής κοινωνίας. Κυρίως όμως καταγράφει με θαυμαστή ακρίβεια, σαν ένας ικανότατος ρεπόρτερ το τοπογραφικό αποτύπωμά του τόπου του, με εξαιρετικές περιγραφές και μαγευτικές εικόνες, με πλούσια τοπωνύμια και ετυμολογικές αναλύσεις.
Αυτό όμως που κάνει το λογοτέχνημα ξεχωριστό είναι το ζωντανό ιστορικό πλαίσιό του, με τη συγκινητική συνύπαρξη του κρητικού και του τουρκικού στοιχείου, στο χάραμα της Κρητικής Πολιτείας. Με δεδομένο, μάλιστα, τον επετειακό χαρακτήρα της εποχής μας, τα 100χρονα από το Μικρασιατικό, που τόσο αίμα, τόσο μίσος, τόσο φανατισμό και τόσο φόβο γέννησε, το «Ροδινιώ» του Λεαντρογιώργη αποτελεί ένα ύμνο στην ελληνοτουρκική φιλία και στην ειρηνική συνύπαρξη, την τόσο αναγκαία και σήμερα, για τους δυό γειτονικούς λαούς μας.
Θερμά συγχαρητήρια λοιπόν σ’ όλους τους διοργανωτές της βραδιάς, στην οικογένεια του συγγραφέα, στο Γιώργη τον Φραγκάκη, στο Μάνο τον Παπαδογιαννάκη, στο Γιώργο το Δαμιανάκη, το Θοδωρή Ρηγινιώτη, τον Κωστή το Βενιανάκη, μα κυρίως στην εγγονή του εξαιρετικού λογοτέχνη, την κυρία Ελένη Ανδριανάκη που το φλογερό της ενδιαφέρον έδωσε στο έργο την καλαίσθητη εκδοτική του μορφή.
Τον ίδιο δρόμο μακάρι να πάρουν και όλα τα υπόλοιπα πλούσια ανέκδοτα δημιουργήματά του».