Έχει θέσει ως στόχο οι μαθητές της να αγαπήσουν τη γλώσσα τους, κάτι που επιτυγχάνει μέσα από την ποιητική συλλογή «Ανάμνησις – Στα χνάρια της πρώτης γλώσσας», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μέμφις.
Το βιβλίο της εκπαιδευτικού, κ. Δέσποινας Αυγουστινάκη, παρουσιάζεται απόψε στις 7 στο Επιμελητήριο Ηρακλείου, αίθουσα Καστελλάκη (Κορωναίου 9, Ηράκλειο). Την εκδήλωση οργανώνουν ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος» με την Ομάδα Βιβλίου και ο Σύλλογος Συγγραφέων– Λογοτεχνών Ηρακλείου Κρητών Λόγος.
Ομιλητές είναι οι Ζαμπία Λαζανάκη, νηπιαγωγός, μέλος της Ομάδας Βιβλίου, Λίζα Σκλάβου, φιλόλογος, Ευγενία Περυσινάκη, Διδάκτωρ Φιλολογίας.
Ποιήματα απαγγέλλουν οι Ξανθίππη Γιούση, μαθήτρια, Ζαμπία Λαζανάκη, Αγαθή Μίχου, Βάνα Μυρωνάκη, μέλη της Ομάδας Βιβλίου.
Την εκδήλωση θα συντονίσει η Εμμανουέλα Περυσινάκη, μέλος της ομάδας Βιβλίου.
Μία δασκάλα – υπηρέτρια της γλώσσας
«Τα σημερινά παιδιά είναι τα παιδιά της εικόνας. Δεν έμαθαν να βλέπουν τις λέξεις, να τις ακούν, να τις μυρίζουν να τις γεύονται. Δεν έμαθαν μήτε και να τις νιώθουν» είχε πει η ίδια, σε συνέντευξή της στην «Π».
Η ίδια συστήνει στο κοινό τον εαυτό της ως εξής:
«Γεννήθηκα στη Σητεία Λασιθίου Κρήτης μια Κυριακή τ’ Απρίλη του ’68. Βιαζόμουν να έρθω στον κόσμο. Ένιωθα πως προλαβαίνω δεν προλαβαίνω.
Τώρα νιώθω πως πάντα θα προλαβαίνουμε όσα αγαπάμε.
Πρόλαβα να γίνω κόρη, αδερφή, φίλη, μητέρα, σύζυγος, δασκάλα κι ελπίζω άνθρωπος πάνω απ’ όλα.
Πρόλαβα να εργαστώ σε σχολείο με άτομα με ειδικές ανάγκες.
Πρόλαβα να αγαπήσω τα παιδιά, τα φυτά, τα ζώα, τον ουρανό, τα αστέρια, τον ήλιο, το φεγγάρι, τον αγέρα, τους ανθρώπους.
Πρόλαβα να σκεφτώ, να μιλήσω, ν’ ακούσω, να γελάσω, να κλάψω, να θυμώσω, να ερωτευτώ, ν’ αγκαλιάσω, να φιλήσω, να γεννήσω, να μυρίσω, ν’ αγαπήσω, να ζητήσω και να δω.
Πρόλαβα να διαβάσω, να μάθω, να ρωτήσω, να ψάξω και να βρω.
Πρόλαβα να γράψω».
Η Δέσποινα Αυγουστινάκη εργάζεται σε Δημοτικό Σχολείο στο Ηράκλειο της Κρήτης από το 1991.