Αφορμή για να γραφεί το κείμενο αυτό έδωσε το ημερολόγιο του Συνδέσμου Μέσα Λασιθίου «Η ΑΛΟΪΔΑ».
Πρόκειται για μια ωραία και επιμελημένη έκδοση, όπως άλλωστε είναι και όλες οι εκδόσεις που κατά καιρούς μάς παρουσιάζει.
Το Ημερολόγιο του 2018 είναι αφιερωμένο στις παλιές καλές τέχνες και τεχνίτες του χωριού μας, σ’ αυτούς που με τον τρόπο του ο καθένας ξεχωριστά συνέβαλαν στην εξυπηρέτηση των κατοίκων.
Μέσα από τις παλιές και κιτρινισμένες από τον χρόνο φωτογραφίες ο αναγνώστης θα νιώσει τη δημιουργική συμβίωση με το παρελθόν.
Με το εικαστικό αυτό ταξίδι στο παρελθόν ξανάρχονται στο νου παραδοσιακά επαγγέλματα, όπως είναι η υφαντική, με τη φωτογραφία της υφάντριας, που κοσμεί το πρώτο φύλλο του ημερολογίου, καθισμένης στον αργαλειό με την παραδοσιακή κρητική φορεσιά καθώς και το εργαστήριο του τσαγκάρη με τα ονόματα όλων εκείνων που υπηρέτησαν τους κατοίκους του χωριού με την κατασκευή των υποδημάτων τους.
Παρουσιάζεται επίσης το εργαστήριο του σαμαρά, ένα επάγγελμα απαραίτητο για την αγροτική κοινωνία, γιατί, ως γνωστόν, μέχρι την επικράτηση του αυτοκινήτου τα υποζύγια αποτελούσαν τον μοναδικό τρόπο επικοινωνίας και μεταφοράς. Τα υποζύγια όμως χρειάζονταν το σαμάρι, το οποίο κατασκεύαζαν ειδικοί τεχνίτες, οι σαγματοποιοί.
Το ημερολόγιο κοσμείται ακόμη με το εργαστήριο του ράπτη αναφέροντας τα ονόματα όλων εκείνων που συνέβαλαν στην κατασκευή των ενδυμάτων. Στις επόμενες σελίδες παρουσιάζονται τα παραδοσιακά καφενεία με τα ονόματα όλων των καφετζήδων από τα παλιά χρόνια μέχρι σήμερα. Στο χωριό μας το καφενείο δεν είναι επαγγελματική ενασχόληση αλλά κοινωνική λειτουργία.
Σ’ αυτά μαζεύονταν οι κάτοικοι του χωριού μας μετά την εργασία της ημέρας για να ενημερωθούν, να πουν τα βάσανά τους, να κουβεντιάσουν τα προβλήματά τους, να πιουν το καφεδάκι τους και να παίξουν την πρέφα τους. Ήταν ο χώρος ξεκούρασης και ψυχαγωγίας του κάθε κουρασμένου από τις βαριές αγροτικές εργασίες. Στις επόμενες σελίδες παρουσιάζονται το εργαστήριο του κατασκευαστή χαλιών, του ξυλουργού, του κουρέα, το συνεργείο του χτίστη, του πλανόδιου πραματευτή και του αγροφύλακα με τα ονόματά τους.
Το ημερολόγιο παρουσιάζει επίσης το ξυλόγλυπτο εργαστήριο και τη φωτογραφία του φημισμένου Νιταδώρου Εμμανουήλ Γ. Μακράκη, ο οποίος με την επιμελημένη εργασία του και το μεράκι που τον διέκρινε κατασκεύασε τα τέμπλα, τα εικονοστάσια, τους άμβωνες, τα παγκάρια, τα πλαίσια των εικόνων και άλλα έργα τέχνης στις περισσότερες εκκλησίες της κεντρικής και ανατολικής Κρήτης, τα οποία θαυμάζονται μέχρι σήμερα και αποτελούν μνημεία θρησκευτικής τέχνης.
Αξίζει κάθε έπαινος στο Διοικητικό Συμβούλιο και στα μέλη του δραστήριου Συνδέσμου Μέσα Λασιθίου «Η Αλόιδα», που με καλαισθησία και μεράκι δημιούργησε και φέτος ένα εξαίρετο εντυπωσιακό Ημερολόγιο, το οποίο επαναφέρει σε όλους μας μνήμες και εικόνες από το παρελθόν.