Είναι μόλις 17 ετών και θεωρείται ένας από τους πολλά υποσχόμενους Έλληνες βιολονίστες. Ο λόγος για τον Ηρακλειώτη Γιάννη Μαγειρόπουλο, που αύριο Παρασκευή θα βρεθεί στη σκηνή του Πολιτιστικού Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου, για να ερμηνεύσει τα 24 καπρίτσια για σόλο βιολί του Νικολό Παγκανίνι. “Πρόκειται” -λέει ο νεαρός μουσικός μιλώντας στην “Π”, “για ένα έργο το οποίο είναι η απόλυτη πρόκληση για έναν βιολονίστα, γιατί δεν μιλάμε απλά για κάποια δεξιοτεχνικά κομμάτια, αλλά για έργα που κρύβουν μέσα τους ωραίες μελωδίες, τις οποίες καλείται κάποιος να τραγουδήσει”.
Ο ίδιος θεωρεί τιμή του να εμφανιστεί στην υπέροχη αίθουσα του Πολιτιστικού, κάτι που έλειπε από το Ηράκλειο. Αυτό το οποίο πιστεύω ότι πρέπει να γίνει είναι να δοθούν ευκαιρίες στους νέους μουσικούς του τόπου μας. Υπάρχουν ταλαντούχα παιδιά τα οποία δυστυχώς δεν έχουν την δυνατότητα να εμφανιστούν σε τέτοιες αίθουσες”, τονίζει χαρακτηριστικά.
Αν και η οικογένειά του δεν κινείται επαγγελματικά στον χώρο της μουσικής,ήταν πάντα υποστηρικτική στις αποφάσεις του νεαρού μουσικού, με τον μικρασιάτικής καταγωγής πατέρα, να είναι λάτρης της κλασικής μουσικής και με τα μεγαλύτερα αδέλφια να έχουν πτυχίο πιάνου τελειώνοντας το Γυμνάσιο.
Ως μαθητής του Μουσικού Σχολείου Ηρακλείου θα κάνει ταξίδια στο εξωτερικό, θα έρθει σε επαφή με μουσικούς από διάφορα μέρη του κόσμου,θα δει τις δυνατότητες που ανοίγονται και με την καθοδήγηση του δασκάλου του, του σπουδαίου Έλληνα βιολονίστα Γιώργου Δεμερτζή, θα σιγουρευτεί ήδη από τα 14 του ότι η μουσική είναι ο δρόμος του.
Το ίδιο σίγουρος είναι τώρα στα 17 του ότι οι μουσικές του σπουδές θα γίνουν στο εξωτερικό, αν και δεν μπορεί ακόμα να δώσει την απάντηση αν θα επιστρέωψει για να δουλεψει στην Ελλάδα.
Ο νεαρός βιολονίστας μιλά ακόμα για την συμμετοχή του στη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Κρήτης του Δήμου Ηρακλείου,για το πώς επέλεξε το βιολί και για τα ονειρά του “Όλα τα όνειρα που μπορεί να κάνει ένας μουσικός κρύβουν μέσα τους μία δόση τρέλας… Το να παίξω σε μια συναυλία όλα τα καπρίτσια του Παγκανίνι φάνταζε αδύνατο και δεν πίστευα ότι θα ήμουν σε θέση να κάνω κάτι τέτοιο. Και όμως, με αρκετή δουλειά, κατάφερα να πετύχω αυτό που πριν από δύο χρόνια θα φοβόμουν καν να το σκεφτώ”.
Η εμφάνιση στο Πολιτιστικό είναι μία ξεχωριστή εμπειρία για κάθε νέο μουσικό
-Τι θα ακούσουμε στη συναυλία στο ΠΣΚΗ;
Τα 24 καπρίτσια για σόλο βιολί του Νικολό Παγκανίνι. Πρόκειται για ένα έργο το οποίο είναι η απόλυτη πρόκληση για έναν βιολονίστα, γιατί δεν μιλάμε απλά για κάποια δεξιοτεχνικά κομμάτια, αλλά μιλάμε για έργα που κρύβουν μέσα τους ωραίες μελωδίες, τις οποίες καλείται κάποιος να «τραγουδήσει». Αυτό το έργο πιστεύω ότι είναι η πλήρης απεικόνιση του συνθέτη του. Ο Παγκανίνι ήταν ένας διάσημος βιρτουόζος βιολονίστας ο οποίος με διάφορα «κόλπα» προκαλούσε τον θαυμασμό του κοινού.
Πολλοί έλεγαν για τις συναυλίες του ότι στην αρχή έβγαινε και έπαιζε μία απλή και λιτή μελωδία. Μόλις αυτή η μελωδία τελείωνε, ξεκινούσε μία επίδειξη η οποία περιλάμβανε ορισμένες από τις πιο δύσκολες τεχνικές του βιολιού. Κάτι παρόμοιο μπορεί να συναντήσει κάποιος στο έργο του «Τα 24 καπρίτσια για σόλο βιολί» που γράφτηκε το 1805 και εκδόθηκε μόλις το 1820, διότι ο Παγκανίνι θεωρούσε πως ήταν ο μόνος βιολιστής που είχε την δεξιοτεχνία να το παίξει.
– Πώς αισθάνεστε που θα εμφανιστείτε στο Πολιτιστικό;
Είναι τιμή μου που έχω την ευκαιρία να εμφανιστώ στο κοινό του Ηρακλείου σε αυτήν την υπέροχη αίθουσα του Πολιτιστικού. Θεωρώ ότι είναι μία ξεχωριστή εμπειρία για κάθε νέο μουσικό να έχει την δυνατότητα να εμφανίζεται σε τόσο ωραίες αίθουσες. Λέγοντας «ωραίες», δεν αναφέρομαι μόνο στην εμφάνιση, στην αισθητική, αλλά κυρίως στην ακουστική η οποία στην συγκεκριμένη αίθουσα είναι εξαιρετική.
-Πώς θεωρείτε ότι μια υποδομή όπως αυτή στη πόλη μας θα βοηθήσει τους νέους καλλιτέχνες και τι πρέπει να γίνει;
Όπως προανέφερα, το να εμφανίζεται ένας νέος μουσικός σε αίθουσες με τις απαραίτητες προδιαγραφές, είναι μία ξεχωριστή εμπειρία, την οποία δυστυχώς, μέχρι λίγα χρόνια πριν δεν είχαμε. Επιτέλους, τώρα πια, έχουμε και στο Ηράκλειο αίθουσες οι οποίες κατασκευάστηκαν αποκλειστικά για μουσικές συναυλίες με μεγάλα ή μικρά σύνολα. Αυτό βοηθάει τους ανερχόμενους μουσικούς στο να αναπτύξουν μια καλύτερη αντίληψη του πώς πρέπει να παρουσιάζεται μια συναυλία, γεγονός που τους βοηθά στην πορεία τους για βελτίωση και ωρίμανση.
Αυτό το οποίο πιστεύω ότι πρέπει να γίνει είναι το να δοθούν ευκαιρίες στους νέους μουσικούς του τόπου μας. Υπάρχουν ταλαντούχα παιδιά τα οποία δυστυχώς δεν έχουν την δυνατότητα να εμφανιστούν σε τέτοιες αίθουσες.
-Σε ποια ηλικία καταλάβατε ότι η μουσική είναι ο δρόμος που πρέπει ν΄ ακολουθήσετε;
Όταν ήμουν 14 ετών είχα κάνει δύο ταξίδια στο εξωτερικό, στην Γερμανία και στην Ολλανδία. Στην Γερμανία πήγα συμμετέχοντας σε πρόγραμμα του Μουσικού Σχολείου Ηρακλείου στο οποίο μαθητές και νέοι μουσικοί από την Κρήτη συνεργαζόντουσαν με μαθητές και μουσικούς από το Φράιμπουργκ. Στην Ολλανδία ήμουν μέλος της Royal Concertgebouworkest Young 2019, μία ορχήστρα που απαρτιζόταν από νέους μουσικούς από όλη την Ευρώπη.
Η επαφή μου με όλα αυτά τα άτομα και τους μουσικούς από διάφορα μέρη του κόσμου, οι δυνατότητες που είδα να μου ανοίγονται, καθώς και η καθοδήγηση του δασκάλου μου, του σπουδαίου Έλληνα βιολονίστα κ. Γιώργου Δεμερτζή, με έκαναν να σιγουρευτώ και να πάρω την απόφαση ότι η μουσική είναι ο δρόμος μου.
-Σ΄ αυτό το δρόμο ποιο ρόλο έπαιξε το οικογενειακό περιβάλλον;
Αν και η οικογένειά μου δεν κινείται επαγγελματικά στον χώρο της μουσικής, ωστόσο ήταν πάντα δίπλα μου σε ό,τι αποφάσεις και αν πήρα. Ο πατέρας μου, με καταγωγή από την Μικρά Ασία, είναι λάτρης της κλασικής μουσικής και τα μεγαλύτερα αδέλφια μου πήραν το πτυχίο του πιάνου τελειώνοντας το Γυμνάσιο. Έτσι είμαι τυχερός που στο σπίτι υπάρχει η αποδοχή και το κατάλληλο κλίμα για τις πολλές ώρες μελέτης μου και τη γενικότερη υποστήριξη που χρειάζομαι.
Σε ηλικία εννέα ετών ξεκίνησα μαθήματα βιολιού
-Πώς επιλέξατε το βιολί ;
Όπως είπα ήδη, τα αδέλφια μου είχαν ασχοληθεί με το πιάνο. Έτσι κι εγώ, σε ηλικία οκτώ ετών ξεκίνησα μαθήματα πιάνου. Μετά αποφάσισα ότι ήθελα να ασχοληθώ με την παραδοσιακή μουσική και ο πατέρας μου πρότεινε να μάθω βιολί με το οποίο θα μπορούσα να παίζω και παραδοσιακή αλλά και κλασική μουσική. Έτσι και έγινε, και σε ηλικία εννέα ετών ξεκίνησα μαθήματα βιολιού, καθώς τότε συμπτωματικά έτυχε να πάρω ένα βιολί δώρο από τον νονό της αδελφής μου.
Σιγά σιγά όμως άρχισα να προτιμώ περισσότερο την κλασική μουσική καθώς ανακάλυπτα τις μεγάλες δυνατότητες αυτού του εξαιρετικού μουσικού οργάνου.
-Τι σας συγκινεί σ΄αυτό ;
Το ίδιο το ρεπερτόριο του οργάνου. Οι ιδιαιτερότητές του σε συνδυασμό με την έμπνευση ενός σημαντικού συνθέτη μπορούν να δώσουν ένα αποτέλεσμα μοναδικό και συγκινητικό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα έργα για σόλο βιολί των Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, Νικολό Παγκανίνι και Ευγενίου Ιζαΐ. Ο Μπαχ πολλές φορές βάζει τον βιολονίστα στον ρόλο του Ευαγγελιστή και στην συνέχεια προσθέτει την συνοδεία η οποία εκτελείται ταυτόχρονα, βγάζοντας έτσι ένα θρησκευτικό έργο όπως ο ίδιος ήξερε με μοναδικό τρόπο να κάνει.
Ο Νικολό Παγκανίνι συνδυάζει μελωδίες εμπνευσμένες από την ιταλική όπερα και από σκηνές της καθημερινότητας με βιρτουόζικα περάσματα. Τέλος ο Ευγένιος Ιζαΐ συνδυάζει νέες τεχνικές του βιολιού με δυνατές αρμονίες και νέες μουσικές ιδέες.
-Υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο γεγονός που σας έχει σημαδέψει σε σχέση με το βιολί;
Υπάρχουν πολλά. Το κυριότερο όμως ήταν η ευκαιρία που είχα να δουλέψω σε ένα κουαρτέτο, το Νέο Κρητικό Κουαρτέτο, και να γνωρίσω από κοντά την μουσική δωματίου. Πάντα τα έργα των μεγάλων συνθετών, όπως του Μπετόβεν και του Σούμπερτ, για μικρό αριθμό οργάνων με εντυπωσίαζαν και ταυτόχρονα με προσκαλούσαν στο να τα εξερευνήσω εγώ ο ίδιος.
Πέρα όμως από ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, η συμμετοχή μου στο Νέο Κρητικό Κουαρτέτο μού έδειξε επίσης μία διαφορετική πλευρά της μουσικής και της συνεργασίας. Οι πρόβες που κάναμε, ο τρόπος με τον οποίο δουλεύαμε και οι μουσικές συζητήσεις που είχαμε, βελτίωσαν την ατομική μου δουλειά και μου έδωσαν νέες ιδέες για την αντιμετώπιση των έργων.
“Πριν από δύο χρόνια θα φοβόμουν καν να σκεφτώ ότι θα παίξω όλα τα καπρίτσια του Παγκανίνι”
-Το Μουσικό Σχολείο Ηρακλείου όπου φοιτήσατε, βοήθησε ουσιαστικά τις επιδιώξεις σας;
Στο Μουσικό Σχολείο Ηρακλείου φοίτησα για τρία χρόνια και σε αυτά τα τρία χρόνια γνωρίστηκα και συνεργάστηκα με πολλά ταλαντούχα παιδιά και με αξιόλογους καθηγητές-μουσικούς του τόπου μας. Οι συνεργασίες αυτές σε συνδυασμό με την βοήθεια και την καθοδήγηση όλων των καθηγητών και ιδιαίτερα του κ. Ηρακλή Θανάση, της κ. Ελένης Παπασπύρου, της κ. Λίλης Δάκα, ήταν αυτά που με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι θέλω να ακολουθήσω τον δρόμο της μουσικής.
Ως μαθητής του Μουσικού Σχολείου είχα την ευκαιρία να συμμετέχω στο μουσικό σχήμα του Kretaburg και να δώσουμε συναυλίες στο Φράιμπουργκ και στο Ηράκλειο. Επίσης από το Μουσικό Σχολείο ενημερώθηκα για τον διαγωνισμό επιλογής που διοργάνωσε το 2019 η Royal Concertgebouworkest Young. ΄Eτσι είχα την δυνατότητα να λάβω μέρος σε αυτόν με επιτυχία και τελικά να γνωρίσω σπουδαίους σολίστες και μαέστρους και να παίξω μουσική με νέους από την Ευρώπη στο Έντε, το Άμστερνταμ και τις Βρυξέλλες.
-Δίνονται πλέον και στη χώρα μας περισσότερες ευκαιρίες σε σχέση με το παρελθόν;
Δεν έχω και πολλά βιώματα από το παρελθόν για να μπορώ να συγκρίνω, αλλά από αυτά που έχω ακούσει, ναι δίνονται περισσότερες ευκαιρίες. Ειδικά στο Ηράκλειο με την δημιουργία του Πολιτιστικού Κέντρου, με την δημιουργία της Ορχήστρας Νέων Κρήτης ενισχύονται οι ευκαιρίες που δίνονται στους νέους από την πολύχρονη δραστηριότητα του καταξιωμένου Ωδείου του Δήμου Ηρακλείου και των αξιόλογων ιδιωτικών Ωδείων της πόλης μας.
-Θα δημιουργούσατε ένα crossover ρεπερτόριο δηλ μια διασταύρωση της κλασικής με την ποπ που προσφέρει μια πιο επικερδή διέξοδο από το παραδοσιακό ρεπερτόριο των συναυλιών;
Όταν φοιτούσα στο Μουσικό Σχολείο είχα συμμετάσχει σε πολλές συναυλίες που πάντρευαν την κλασική με ποπ, παραδοσιακή και λαϊκή μουσική. Εγώ ο ίδιος θα προτιμούσα οι συναυλίες μου να έχουν προς το παρόν αποκλειστικά θέμα την κλασική μουσική γιατί με αυτό το είδος ασχολούμαι.
-Τι όνειρα έχετε για τα επόμενα χρόνια;
Ελπίζω να μου δοθεί η δυνατότητα, μέσα σε έναν κόσμο που τα διεθνή τεκταινόμενα αλλάζουν συνεχώς, τα επόμενα χρόνια να κάνω καλές μουσικές σπουδές και να μπορώ να εργαστώ επαγγελματικά ως μουσικός. Ταυτόχρονα ελπίζω ότι το επίπεδο στην χώρα μας θα έχει ανέβει σημαντικά και θα είμαστε σε θέση να στηρίξουμε τα νέα ταλέντα που θα εμφανιστούν στο μέλλον.
-Το πιο τρελό από αυτά ποιο είναι;
Όλα τα όνειρα που μπορεί να κάνει ένας μουσικός κρύβουν μέσα τους μία δόση τρέλας. Με υπομονή, πολλή προσπάθεια αλλά και τύχη, ακόμη και τα πιο άπιαστα όνειρα μπορεί να γίνουν πραγματικότητα. Το να παίξω σε μια συναυλία όλα τα καπρίτσια του Παγκανίνι φάνταζε αδύνατο και δεν πίστευα ότι θα ήμουν σε θέση να κάνω κάτι τέτοιο. Και όμως, με αρκετή δουλειά, κατάφερα να πετύχω αυτό που πριν από δύο χρόνια θα φοβόμουν καν να το σκεφτώ.
“Έχω ήδη αποφασίσει ότι οι μουσικές μου σπουδές θα γίνουν στο εξωτερικό”
– Θα μείνετε να το “παλέψετε” στην Ελλάδα ή σκέφτεστε να φύγετε μόνιμα στο εξωτερικό;
Αν και αυτή είναι μία ερώτηση η οποία θα με απασχολήσει πολύ περισσότερο στο μέλλον, έχω ήδη αποφασίσει ότι οι μουσικές μου σπουδές θα γίνουν στο εξωτερικό. Δυστυχώς, αν και στην Ελλάδα μπορεί κανείς να βρει κάποιους από τους σπουδαιότερους μουσικούς διεθνώς, απουσιάζει μια Ακαδημία Μουσικής αντάξιά τους. Ελπίζω στο μέλλον να γίνει κάποια προσπάθεια για να πληρωθεί αυτό το κενό.