«Ήθελα να μιλήσω για αυτό το σπίτι, όπως και για κάθε σπίτι που πίσω από τους τοίχους και τις πόρτες που κλείνουν, υπάρχουν μυστικά, ανομολόγητα “θέλω”, εκκρεμότητες άλυτες ανάμεσα στους ανθρώπους.
Σχέσεις οικογενειακές που μας σημαδεύουν και καθορίζουν τις επιλογές μας και τελικά την ζωή μας την ίδια. Σχέσεις γονεϊκές, αρχετυπικές που δεν παλιώνουν ποτέª. Αυτό τονίζει μιλώντας στην ´Π΄ ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Αντώνης Ντουράκης για το νέο έργο που ανεβάζει φέτος το καλοκαίρι η θεατρική του ομάδα, η ομάδα Ιυττός.
Το έργο του Ευγένιου Ο΄Νηλ ´Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα (Ο γυρισμός) ένα από τα σημαντικότερα της παγκόσμιας δραματουργίας θα παρουσιαστεί την Παρασκευή 5 Ιουλίου, στο Κηποθέατρο «Νίκος Καζαντζάκης» στις 9.30 το βράδυ.
´Είναι-εξηγεί ο Αντώνης Ντουράκης μιλώντας στην ´Πª -από τα έργα που υπήρχαν στο πίσω μέρος του μυαλού μου και που κάποια στιγμή θα ήθελα να του δώσω μορφή πάνω στη σκηνή.
Το γεγονός ότι βασίζεται στον αρχαιοελληνικό μύθο της Ορέστειας, ήταν ένας από τους λόγους, μιας και βρίσκομαι στην διαδικασία ανακάλυψης και χρήσης του μύθου γενικότερα και ποιος ο ρόλος του στην ζωή του ανθρώπου.
Στο πρώτο μέρος της τριλογίας (ο Γυρισμός), ο στρατηγός Εζρα Μάννον επιστρέφει στο σπίτι του μετά το τέλος του πολέμου. Στο σπίτι των Μάννον με το σκοτεινό παρελθόν και την άρρωστη σχέση που έχουν αυτοί οι άνθρωποι με τη ζωή, έχει αφήσει ανοιχτές πληγές.
Όλα αυτά μεγαλώνουν το μίσος και δημιουργούν μια νοσηρότητα που οδηγεί σε ανθρωποφαγικές καταστάσεις. ´Η ανθρωποφαγία-τονίζει ο σκηνοθέτης- μέσα σε μια οικογένεια είναι κάτι κοινό και αναγνωρίσιμο σε όλους. Φυσικά διαφέρει ο βαθμός.
Σκέφτομαι πως παρόλο που είναι σχέσεις που εκ προοιμίου βασίζονται στην αγάπη, συχνά δηλητηριάζουμε αυτές τις σχέσεις και πολλές φορές γίνονται δυσφορικές. Ίσως αυτό να συμβαίνει επειδή είναι δύσκολο να μιλήσουμε με ειλικρίνεια και χωρίς φόβο. Ο φόβος επειδή είναι ένα πρωτόγονο ένστικτο, ξυπνάει μέσα μας το ζώο.’’
´«Δεν μπορούμε να ξεκόψουμε από το παρελθόν από το οποίο προερχόμαστε»
-Πώς αποφασίσατε να ανεβάσετε το “Πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα”;
Είναι από τα έργα που υπήρχαν στο πίσω μέρος του μυαλού μου και που κάποια στιγμή θα ήθελα να του δώσω μορφή πάνω στη σκηνή. Το γεγονός ότι βασίζεται στον αρχαιοελληνικό μύθο της Ορέστειας, ήταν ένας από τους λόγους, μιας και βρίσκομαι στην διαδικασία ανακάλυψης και χρήσης του μύθου γενικότερα και ποιος ο ρόλος του στην ζωή του ανθρώπου. Ο μύθος έχει να κάνει με όλα όσα ο πολιτισμός δεν μπόρεσε να καθυποτάξει και να εξηγήσει. Είναι μέρος μιας ακατέργαστης, σκοτεινής διάστασης που θέτει ερωτήματα σχετικά με τον άνθρωπο και την μοίρα του.
-Το θεατρικό έργο του Ευγένιου Ο’ Νιλ, έχει και δεν το κρύβει άμεσες επιρροές του από την Ορέστεια του Αισχύλου. Πώς μεταφέρεται στο σήμερα;
Νομίζω με την ανακατασκευή που κάνει ο Ο Νηλ, να διαπραγματευτεί τον μύθο στηριζόμενος στην ψυχολογική προσέγγιση των καταστάσεων και των σχέσεων ανάμεσα στους ανθρώπους αυτής της οικογένειας, είναι ένας τρόπος μεταφοράς του στην σύγχρονη κοινωνία, μιας κοινωνίας που δεν πιστεύει πια σε θεούς και υπερφυσικές τιμωρίες, αλλά που ωστόσο ποτέ δεν μπορούμε να ξεκόψουμε από το παρελθόν από το οποίο προερχόμαστε.
– Τι θα δει ο θεατής;
Από την τριλογία (ο γυρισμός, οι κυνηγημένοι, οι στοιχειωμένοι) παρουσιάζουμε το πρώτο μέρος. Στο πρώτο μέρος της τριλογίας (ο γυρισμός) ο στρατηγός Εζρα Μάννον επιστρέφει στο σπίτι του μετά το τέλος του πολέμου. Στο σπίτι των Μάννον με το σκοτεινό παρελθόν, και την άρρωστη σχέση που έχουν αυτοί οι άνθρωποι με τη ζωή, έχει αφήσει ανοιχτές πληγές. Η παθολογική αγάπη της μητέρας για τον γιό της, η δύσκολη και προβληματική συμβίωση με την κόρη της και η εμφάνιση ενός τρίτου προσώπου στην ζωή τους, μεγαλώνουν τον κύκλο του μίσους, της εκδίκησης και του καταστροφικού έρωτα που ήδη έχει ποτίσει το παρελθόν της οικογένειας.
– Ποια είναι η δική σας ματιά στο έργο;
Ήθελα να μιλήσω για αυτό το σπίτι, όπως και για κάθε σπίτι που πίσω από τους τοίχους και τις πόρτες που κλείνουν, υπάρχουν μυστικά, ανομολόγητα “θέλω”, εκκρεμότητες άλυτες ανάμεσα στους ανθρώπους. Σχέσεις οικογενειακές που μας σημαδεύουν και καθορίζουν τις επιλογές μας και τελικά την ζωή μας την ίδια. Σχέσεις γονεϊκές, αρχετυπικές που δεν παλιώνουν ποτέ.
«Ο φόβος επειδή είναι ένα πρωτόγονο ένστικτο ξυπνάει μέσα μας το ζώο»
Ο Ο’ Νιλ δίνει υπερβολικές οδηγίες για το έργο. Τι λάβατε υπόψιν; Σας εντυπωσίασε κάτι σ’ αυτές;
Προσπάθησα να τις ακολουθήσω γιατί το θεωρώ σημαντικό να λάβω υπόψιν μου τον συγγραφέα που είναι και ο πρώτος δημιουργός του έργου, χωρίς όμως να εγκλωβιστώ σε αυτές. Θέλω να μεταφέρω την ατμόσφαιρα που δημιουργούν αυτές οι οδηγίες, όχι όμως απαραίτητα να τις αναπαράξω ξερά. Αυτό που μου έκανε εντύπωση και γι’ αυτό τις ακολουθώ τις οδηγίες, είναι πως από μια περιγραφή που μπορεί να αφορά το οτιδήποτε, από τον τρόπο που κάποιος γυρίζει το κεφάλι ή ας πούμε πώς περπατάει, δίνει ακριβώς την εσωτερική κατάσταση του προσώπου. Και αυτό είναι που με ενδιαφέρει.
– Πέρα από τα άλλα θέματα που διαπραγματεύεται το έργο, είναι και η ανθρωποφαγία μιας οικογένειας. Πώς το διαχειρίζεστε αυτό το θέμα;
Η ανθρωποφαγία μέσα σε μια οικογένεια είναι κάτι κοινό και αναγνωρίσιμο σε όλους. Φυσικά διαφέρει ο βαθμός. Σκέφτομαι πως παρόλο που είναι σχέσεις που εκ προοιμίου βασίζονται στην αγάπη, συχνά δηλητηριάζουμε αυτές τις σχέσεις και πολλές φορές γίνονται δυσφορικές. Ίσως αυτό να συμβαίνει επειδή είναι δύσκολο να μιλήσουμε με ειλικρίνεια και χωρίς φόβο. Ο φόβος επειδή είναι ένα πρωτόγονο ένστικτο ξυπνάει μέσα μας το ζώο. Αυτό το στοιχείο του αγρίου ζωώδους ενστίκτου μας, προσπάθησα να το εντάξω μέσα στην παράσταση και στον τρόπο που την αντιμετωπίζω.
– Υπάρχει κάθε φορά ένας εσωτερικός λόγος που επιλέγετε ένα έργο;
Ναι, αλλιώς δεν μπορώ να του δώσω μορφή πάνω στην σκηνή.
Θα ανεβάζατε ποτέ μια κωμωδία;
Όταν νιώσω πως έχει αρμονική σχέση με τον βαθύτερο ρυθμό της ζωής. Αυτό όμως έχει να κάνει με μένα. Δεν θέλω να πω κάτι για την κωμωδία και την ύπαρξή της. Σας ευχαριστώ πολύ για την δυνατότητα που μου δίνετε να μιλήσω για το έργο και την παράσταση.
Οι συντελεστές της παράστασης
της παράστασης Η παθολογική αγάπη της μητέρας για τον γιό της, η δύσκολη και προβληματική συμβίωση με την κόρη της και η εμφάνιση ενός τρίτου προσώπου στην ζωή τους, μεγαλώνουν τον κύκλο του μίσους, της εκδίκησης και του καταστροφικού έρωτα που ήδη έχει ποτίσει το παρελθόν της οικογένειας.
Σκηνοθεσία: Αντώνης Ντουράκης
Β. σκηνοθέτη: Ελένη Χριστοδούλου
Σκηνικά: Κατερίνα Βασιλειάδη
Κοστούμια – μακιγιάζ; Γιάννης Καββαλάκης
Παίζουν: Ελένη Χριστοδούλου, Δάφνη Di Gregorio, Πέτρος Φαρσαράκης, Γιάννης Καββαλάκης, Γιώργος Χαλκιαδάκης, Νεφέλη Καπέλα, Κωνσταντίνος Πολοπετράκης, Αντώνης Ντουράκης, Εβελίνα Τσιάρα, Μαρία Σταυρουλάκη.
Τιμή εισιτηρίου: Προπώληση/ Μειωμένο 12 ευρώ. Κανονικό 15 ευρώ.
Προπώληση εισιτηρίων στο ταμείο του Κηποθεάτρου.
Καθημερινά 11:00 με 13:00 και 19:00 με 21:30.
Πληροφορίες τηλ. 6984174319.