Ο καθηγητής κ. Νικόλαος Πουλακάκης θα βρεθεί ξανά στο τιμόνι του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης του Πανεπιστημίου Κρήτης, μετά τις εκλογές που πραγματοποιήθηκαν προχθές.
«Είναι μεγάλη τιμή και χαρά που εξελέγην για τρίτη φορά στη θέση του διευθυντή του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας» επεσήμανε μιλώντας στην «Π» ο κ. Πουλακάκης, ο οποίος ευχαρίστησε τα μέλη ΔΕΠ όλων των βαθμίδων της Σχολής Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης που τον τίμησαν με την ψήφο τους.
«Τα επόμενα τρία χρόνια θα πορευτούμε με γνώμονα του Μουσείου, πετυχαίνοντας τους στόχους του που είναι μέσω της εξωστρέφειας, η μελέτη και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος της Κρήτης, του Αιγαίου και της Ελλάδας».
Οι εκλογές διεξήχθησαν ομαλά, με ψηφοφορία μέσω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας (σύστημα «ΖΕΥΣ») ενώ κατά της διαδικασίας δεν υποβλήθηκε καμία ένσταση. Ο κ. Πουλακάκης ήταν ο μοναδικός υποψήφιος για τη θέση του διευθυντή του Μουσείου για την οποία ψήφισαν συνολικά 75 (εβδομήντα πέντε) μέλη ΔΕΠ όλων των βαθμίδων της Σχολής Θετικών και Τεχνολογικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Ο κ. Πουλακάκης συγκέντρωσε την απόλυτη πλειοψηφία των εγκύρων ψήφων ενώ η θητεία του θα διαρκέσει από 01/09/2024 έως 31/08/2027.
Ποιος είναι
Είναι καθηγητής Α’ βαθμίδας στο τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης (ΜΦΙΚ). Από τον Μάρτιο του 2021 είναι συνεργαζόμενο μέλος ΔΕΠ με το Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του ΙΤΕ και group leader του Εργαστηρίου Παλαιογενωμικής και Εξελικτικής Γενετικής (ΠΕΓ).
Σπούδασε Βιολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (1997) και απέκτησε τον μεταπτυχιακό του τίτλο ειδίκευσης από το τμήμα Γεωλογίας του Π/μίου Αθηνών, ενώ ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή το 2005 στο τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Εργάστηκε ο μεταδιδάκτορας ερευνητής αρχικά στο ΜΦΙΚ (2005-2006) και στη συνέχεια στο τμήμα Οικολογίας και Εξελικτικής Βιολογίας του Π/μίου του YALE (2007-2009). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζονται στη μοριακή συστηματική, φυλογένεση, φυλογεωγραφία, στην πληθυσμιακή γενετική και τη διαχείριση ζωικών κυρίως ειδών.
Η πλειονότητα της έρευνάς του βασίζεται σε δεδομένα αλληλουχιών DNA αρτίγονων και εξαφανισμένων ειδών.