Τον λένε Κωνσταντίνο Μπρουμίδη είναι Αμερικανός ζωγράφος ελληνοϊταλικής καταγωγής και είναι ο καλλιτέχνης πίσω από τις εντυπωσιακές τοιχογραφίες στο Μέγαρο του Καπιτωλίου στην Ουάσινγκτον.
Η ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ ήταν άλλη μία ευκαιρία για να ανοίξουν οι πύλες του Καπιτωλίου στις κάμερες και να προβληθεί ο σχεδόν ονειρικός διάκοσμος του κτιρίου-σύμβολο της αμερικανικής δημοκρατίας.
Οι εντυπωσιακές τοιχογραφίες που διακοσμούν τους τοίχους και τους θόλους του εσωτερικού του κτιρίου εντυπωσίασαν μεταξύ άλλων και τον Έλον Μασκ, τον οποίο έπιασαν οι φωτογράφοι να … αγναντεύει τον θόλο της αίθουσας με δέος.
Τις μοναδικές αυτές τοιχογραφίες έχει φιλοτεχνήσει – σε μια περίοδο 25 ετών – ένας Έλληνας με ιταλικές ρίζες, ο ζωγράφος Κωνσταντίνος Μπρουμίδης, ο οποίος διέσχισε τον Ατλαντικό στα μέσα του 19ου αιώνα και πολλοί τον αποκαλούν “Μιχαήλ Άγγελο των ΗΠΑ”.
Άγαλμα του Μπρουμίδη
Από τα πιο εντυπωσιακά του έργα είναι η “Αποθέωση του Ουάσινγκτον”, στη Ροτόντα, στο κέντρο του Καπιτωλίου, το οποίο δημιούργησε μέσα σε 11 μόνο μήνες. Κατά τους ειδικούς, η νωπογραφία αυτή, η οποία φιλοτεχνήθηκε το 1865, μπορεί να σχετίζεται με οροφογραφία του Τιέπολο με παραστάσεις αποθέωσης ρωμαίων αυτοκρατόρων, ή και σε κατά φαντασίαν αποδόσεις του (χαμένου) γιγαντιαίου αγάλματος του Ολυμπίου Διός του Φειδία (περίπου 435 αι. π.Χ.), ενός εκ των επτά θαυμάτων του αρχαίου κόσμου.
Το καλλιτεχνικό όραμα του Μπρουμίδη βασίστηκε στις τοιχογραφίες της αρχαίας Ρώμης και της Πομπηίας και στις κλασικές αναβιώσεις που σημειώθηκαν κατά την περίοδο της Αναγέννησης και του Μπαρόκ και στις αρχές του 19ου αιώνα.
Ποιος ήταν ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης
Ο πατέρας του, Σταύρος, ήταν από τα Φιλιατρά, όμως η συμμετοχή της οικογένειάς του στο Ορλωφικό κίνημα που απέτυχε, τον υποχρέωσε να εγκαταλείψει τα πάτρια εδάφη, το 1774, να πάει στην τότε βενετική Ζάκυνθο και στη συνέχεια στη Ρώμη, το 1781.
Εκεί παντρεύτηκε την Ιταλίδα Annamaria Bianchini και το 1805 γεννήθηκε ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης, ο οποίος δεν επισκέφτηκε ποτέ την Ελλάδα, αλλά ούτε ξέχασε τον τόπο του πατέρα του. Στη Βίβλο που παρέλαβε μόλις έφτασε στις ΗΠΑ, χρόνια μετά, στα προσωπικά του στοιχεία έγραψε: “γεννημένος στη Ρώμη, από τον Σταύρο Μπρουμίδη, από τα Φιλιατρά, περιοχή της Αρκαδίας, στην Πελοπόννησο, στην Ελλάδα…”
Ξεκινώντας σε ηλικία 13 ετών, σπούδασε για 14 χρόνια στην Ακαδημία του Αγίου Λουκά και εκπαιδεύτηκε σε όλο το φάσμα των μέσων ζωγραφικής, συμπεριλαμβανομένης της τοιχογραφίας και ενδεχομένως της γλυπτικής. Έμαθε όλα τα μυστικά της απεικόνισης της ανθρώπινης φιγούρας και πώς να επιτυγχάνει με τα χρώματά του τρισδιάστατες μορφές σε επίπεδες επιφάνειες, ένα εφέ που ονομάζεται trompe l’oeil («ξεγελάει το μάτι», οπτική ψευδαίσθηση τρισδιάστατου χώρου).
Αργότερα μαθήτευσε κοντά στον Αντόνιο Κανόβα και τον Μπερτέλ Τόρβαλντσεν, παρακολούθησε μαθήματα τέχνης σε πολλά μουσεία και δούλεψε κοντά σε γνωστούς ζωγράφους που ασχολούνταν με την τοιχογραφία.
Μαζί με άλλους ζωγράφους ανέλαβε τη συντήρηση και αποκατάσταση των τοιχογραφιών τού Ραφαήλ στο Βατικανό, καθώς και της ζωγραφικής διακόσμησης σε διάφορα Παλάτσο. Την ίδια εποχή φιλοτέχνησε την προσωπογραφία του Πάπα Πίου Θ’.’
Η πολιτική κατάσταση και οι αναταραχές στην Ιταλία μετά την εισβολή των Γάλλων το 1849, τον ανάγκασαν να μεταναστεύσει στην Αμερική. Αρχικά στο Μεξικό και από το 1852 στις ΗΠΑ, όπου έλαβε την αμερικανική υπηκοότητα.
Το 1855 τον βρίσκει στη Ουάσιγκτον, όπου σε αγγελία εφημερίδας διαβάζει ότι οι αρχιτέκτονες του Καπιτωλίου Walter και Meigs αναζητούσαν καλλιτέχνες που να γνωρίζουν την τέχνη της νωπογραφίας. Στο “Ημερολόγιο” του ο Meigs έγραψε για τη συνάντηση με τον 50χρονο τότε ζωγράφο, ο οποίος έσπευσε να απαντήσει στην αγγελία. “Συνάντησα έναν γεμάτο ζωή ηλικιωμένο άντρα, με μία πολύ κόκκινη μύτη είτε από τον μεξικανικό ήλιο είτε από το μπράντι”. Ο Μπρουμίδης μόλις είχε επιστρέψει από την πόλη του Μεξικού όπου είχε διακοσμήσει τον μητροπολιτικό ναό της “Αγίας Τριάδας”.
Από το 1855 και έως το τέλος της ζωής του, στις 19 Φεβρουαρίου 1880, δεν σταμάτησε να δημιουργεί εικόνες μέσα στο Καπιτώλιο. Δικά του έργα κοσμούν την Προεδρική Αίθουσα, την Αίθουσα των Συνεδριάσεων της Βουλής, την Αίθουσα της Υποδοχής της Γερουσίας και τους διαδρόμους της Γερουσίας. Τον αποκάλεσαν “Μιχαήλ Άγγελο του Καπιτωλίου των ΗΠΑ” λόγω της τεχνικής των νωπογραφιών του Μιχαήλ Αγγέλου που πρώτος αυτός εφάρμοσε στις ΗΠΑ.
Ο Κωνσταντίνος Μπρουμίδης πέθανε στην Ουάσινγκτον στις 19 Φεβρουαρίου 1880, σε ηλικία 74 ετών.
Κωνσταντίνος Μπρουμίδης – Στόχος ζωής να κάνει ομορφότερο το Καπιτώλιο
Η αλήθεια είναι ότι από 1880 έως και το 1937 ο καλλιτέχνης ξεχάστηκε εντελώς. Επανήλθε στο προσκήνιο όταν η σύζυγος ενός βουλευτή από την Αριζόνα, η Myrtle Cheney Murdock άρχισε να αναζητά στοιχεία για εκείνον και έγραψε την πρώτη βιογραφία του, το 1950.
Την 1η Ιουλίου του 2008 ( 203 χρόνια από τη γέννηση του Κων. Μπρουμίδη) το αμερικανικό Κογκρέσο τον τίμησε με την υψηλότερη διάκριση, το Χρυσό Μετάλλιο, εξηγώντας ότι ο Μπρουμίδης με την τέχνη του είχε κάνει σκοπό της ζωής του «να κάνει όμορφο το Καπιτώλιο της μοναδικής χώρας στον κόσμο όπου υπάρχει ελευθερία».
Αναφορικά με το ίδιο το Καπιτώλιο, το κτίριο σχεδιάστηκε από τον Γουίλιαμ Θόρτον το 1793 και ήταν εμπνευσμένο από τη δυτική πρόσοψη του Λούβρου και το Πάνθεον του Παρισιού. Το Καπιτώλιο κατασκευαζόταν από το 1793 μέχρι το 1811, αν και η πρώτη σύγκληση του Κογκρέσου έγινε το 1800, μέσα στο ημιτελές κτίριο.
Εξαιτίας του αυξανόμενου αριθμού αντιπροσώπων από τις νέες πολιτείες, το κτίριο επεκτάθηκε το 1850 και διπλασιάστηκε σε μήκος, ενώ ο παλιός θόλος αντικαταστάθηκε από έναν νέο, τρεις φορές ψηλότερο (συνολικά 88 μ. ύψος).