”Μορφές” είναι ο τίτλος της νέας ποιητικής συλλογής της λογοτέχνιδας κ. Βιβής Τζώνη, που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Πρόκειται για την όγδοη ποιητική της συλλογή, η οποία περιέχει ποιήματα εμπνευσμένα από μορφές της λογοτεχνίας, της μυθολογίας και της πρόσφατης ιστορίας μας. Από τον χώρο του μύθου η ποιητική πένα της Βιβής Τζώνη εξυμνεί μεταξύ άλλων την Αντιγόνη, την Ιφιγένεια, την Δημητρα και την Περσεφόνη, τις Μούσες αλλά και τον Ηρακλή.
Πλήθος προσωπικότητων από τα αρχαία χρόνια ξυπνούν την ποιητική φλέβα της Βιβής Τζώνη, η οποία γράφει για τον Αλέξανδρο τον Μακεδόνα, τον Δημοσθένη, την αιγύπτια βασίλισσα Νεφερτίτη, τον Σωκράτη, τον Αρχιμήδη, τον Διαγόρα αλλά και τους Ιούλιο Κάισαρα και Μάρκο Αντώνιο.
Το Βυζάντιο είναι μια ακόμα χρονική περίοδος για την οποία η ποιητρια γράφει και ξεχωρίζει κάποιες μορφές που τις εξυμνεί με τον “χρωστήρα” του Λόγου της.
“Μορφές παλαϊκές φορώντας την αχλύ αιώνων,
ακούγονται παιάνες νικητήριοι
γυαλίζουν τα εξαπτέρυγα του Βυζαντίου”.
Ανάμεσα στις μορφές η Βιβή Τζώνη γράφει για την Κασσιανή, τη Θεοφανώ, την Υπατία ,την Άννα Κομνηνή, τη Θεοδώρα και τον Λέοντα Γ’ τον Ίσαυρο.
Τέλος, στους νεότερους χρόνους την ποιήτρια εμπνέουν προσωπικότητες όπως ο Διονύσιος Σολωμός, ο Ανδρέας Κάλβος, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Λορέντζος Μαβίλης και ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος για τον οποίο γράφει:
«Δομήνικος Θεοτοκόπουλος-
Ελ Γκρέκο
Στους βράχους του Τολέδο, με την ονειρική ατμόσφαιρα
διάλεξε να κουρνιάσει ο αετός της Κρήτης.
Το πέλαγος το Κρητικό του ’δωσε την αψάδα,
του επαναστάτη την πνοή.
Η Κρητική Σχολή τον ποδηγέτησε.
Κι άνοιξε τα φτερά του για τ’ αλλού.
Η Βενετία και η Ρώμη τον δέχτηκαν και τον ωρίμασαν.
Θεοτοκόπουλος, όνομα μεγάλο και δυσπρόφερτο
που ο γέροντας Τιτσιάνο το απλοποίησε.
Ζωγράφος του Θεού, μορφές αποπνευματωμένες,
σώματα σαν μακριά κλαδιά,
που ν’ ανεβούν στον ουρανό πασχίζουν,
λες και το θείο τού εμφανίστηκε μέσα σε όραμα.
Κάποιοι προσπάθησαν να τον περιγελάσουν
πως δεν κρατάει της ανατομίας τους νόμους-
η μεγαλοφυΐα πάντα ενοχλεί τις μετριότητες.
Βίος πολύπλαγκτος, έρωτες, μίση, πάθη,
Η φοβερή Ιερά Εξέταση κι ο καταχθόνιος.
Μεγάλος Ιεροεξεταστής, δίπλα η Χερόνιμα
να του απαλύνει τις πληγές.
Και ο καρπός του έρωτά τους,
ο Χόρχε Μανουέλ, για να τον εμψυχώνει.
Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, μεγάλο όνομα
που να κοντύνουν θέλησαν πολλοί,
μα με το έργο του το έκανε άγιο φωτοστέφανο
που τον ακολουθεί μες στους αιώνες.»
Η ποιήτρια
Η Βιβή Τζώνη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπηρέτησε αρκετά χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές: Ψηφίδες (1990), Ιριδισμοί (1993), Φωτεινά Μονοπάτια (1997), Ίσαλος Γραμμή (2002), Μύθοι-Ιστορίες (2004), Δώρα Αγάπης (2010) και “Μοναχικό αστέρι” (2017) . Επίσης τέσσερα πεζογραφήματα: Οδός Περιστεριών (1996), Καφενείο το Λύκειο (1999), Το άλλο μισό του Ουρανού (2002) και Φύλλα στον άνεμο (2006). Είναι μέλος της Εταιρείας Λογοτεχνών Ν.Δ. Ελλάδος, του Λογοτεχνικού Συνδέσμου Ηρακλείου και του Συλλόγου Κρητών Λόγος. Ποιήματά της έχουν περιληφθεί σε ανθολογίες ποίησης και έχουν διακριθεί σε πολλούς ποιητικούς διαγωνισμούς.