“Ανωνύμων Πάθη” είναι ο τίτλος της μουσικοθεατρικής παράστασης που παρουσιάζει το θέατρο Ομμα Στούντιο σήμερα Τρίτη 22 Αυγούστου στις 9 το βράδυ στο χώρο της Παιδικής Χαράς στον Οικισμό της Πρασσάς,στο Ηράκλειο.
Την παράσταση οργανώνει ο Οικολογικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Πρασσάς, Ν. Αλικαρνασσού.
Η είσοδος είναι 5 ευρώ το άτομο. Παιδιά από 0-5 Δωρεάν.
Πάνω από 5 ετών: 2 ευρώ.
Συντελεστές: Θεατρική Διασκευή, Σκηνοθεσία: Αντώνης Διαμαντής. Παίζουν: Ειρήνη Κουτσάκη (Βηθλεέμ Παπουδάκη), Αντώνης Διαμαντής (Χρήστος Αμπατζίδης), Μαρία Λούκα (Κα Παρασκευή) Όργανα – Τραγούδι: Γιώργος Ζαχαριουδάκης (Πιάνο, Σαζολάουτο, Κρητική Λύρα, Καλαμένιος Πλαγίαυλος, Φλάουτο, Άσκαυλος) Μαρία Λούκα: Φωνή, Μπεντίρ (Frame Drum), Bodhrán (Ιρλανδέζικο Κρουστό).
Μια μουσικοθεατρική παραγωγή που είναι βασισμένη σε πραγματική ιστορία, από το βιβλίο «Οι Καπελιέρες» (1987) του Ηρακλειώτη συγγραφέα Κώστα Αρβανιτάκη, παρουσιάζεται από το θέατρο Ομμα Στούντιο.
Μια ιστορία γεμάτη μνήμες και μυρωδιές του παρελθόντος, που βασίζεται στη ζωή της Βηθλεέμ Παπουδάκη η οποία έζησε στο Ηράκλειο της Κρήτης στις αρχές του 20ου αιώνα. Μέσα από τη ζωντανή μουσική του Γιώργου Ζαχαριουδάκη και τραγούδια που ερμηνεύει η Μαρία Λούκα, ο θεατής βιώνει όλη την νεότερη ιστορία της Κρήτης ,αλλά και της προσφυγιάς, ταξιδεύοντας με παραδοσιακά τραγούδια της Κρήτης, Σμυρνέικα αλλά και σύγχρονα έντεχνα τραγούδια.
Κατά την διάρκεια της παράστασης ακούγονται «ζωντανά» 20 τραγούδια. Η μουσική και οι στίχοι «αφηγούνται» τη ζωή της Βηθλεέμ Παπουδάκη που τη «ζωντανεύει» επί σκηνής η ηθοποιός Ειρήνη Κουτσάκη, μαζί με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη της παράστασης Αντώνη Διαμαντή. Οι συντελεστές αφηγούνται τα βάσανα της κυρίας Βηθλεέμ, μέσα από έναν αφτιασίδωτο λόγο όπως αυτός έχει καταγραφεί από τον Κώστα Αρβανιτάκη.
Οι θεατές είναι προσκαλεσμένοι σε μια βεγγέρα και κατά τη διάρκεια της μουσικοθεατρικής παράστασης δέχονται τα κεράσματα, τις συνταγές και τα «καλούδια» της Κας Βηθλεέμ-ξακουστή στην εποχή της για τα τραπεζώματα που έκανε στα καλύτερα σπίτια του Ηρακλείου και στην αστική κοινωνία της εποχής, όταν την καλούσαν να διευθύνει τη γιορτή.