ΘΟΔΩΡΗΣ ΒΟΥΤΣΙΚΑΚΗΣ: “Μετά τον Ερωτόκριτο, ένιωσα και λίγο Κρητικός”

Η τύχη ούτως ή άλλως
είναι κάτι άπιαστο,σχεδόν ακατανόητο.
Μου φαίνεται σαν μια εξίσωση

“Με αφορά περισσότερο αυτό που συμβαίνει παρά το γιατί. Η τύχη ούτως ή άλλως είναι κάτι άπιαστο, σχεδόν ακατανόητο. Μου φαίνεται σαν μια εξίσωση, και επειδή δεν ασχολήθηκα με τα μαθηματικά στη ζωή μου, δεν εμβαθύνω παραπάνω.

“Αυτό απαντά ο  Θοδωρής Βουτσικάκης, ο νεαρός  χαρισματικός ερμηνευτής στο ερώτημα αν θεωρεί τον εαυτό του τυχερό. Γατί δεν είναι πολλοί οι καλλιτέχνες που από το ξεκίνημα της καριέρας τους μπορούν να υπερηφανεύονται  για συνεργασίες με την  Dulce Pontes, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Χρήστο Λεοντή, τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, το Νίκο Ξυδάκη, τη Μαρία Φαραντούρη.

Σ’ αυτά τα ονόματα δεν μπορεί παρά να πρωτοστατεί η Λίνα Νικολακοπούλου και η συνεργασία τους με τον βραβευμένο με Όσκαρ Nicola Piovani που έδωσε μουσική και λόγο στην “Όμορφη Ζωή”.

“Κάθε μέρα”,-ομολογεί ο ίδιος μιλώντας στην “Π”- “υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι η ζωή είναι ωραία. Εκείνη την ώρα κάτι συμβαίνει και συντονίζομαι με το παρόν μου, αισθάνομαι πλήρης. Πολλά πράγματα δηλαδή μπορούν να με κάνουν να χαμογελάσω, να με κάνουν φωτεινό στη σκέψη μου. Νομίζω ότι η αγάπη είναι αυτό που μας δικαιώνει εν τέλει. Το πιο ωραίο  όμως είναι ότι η Λίνα  Νικολακοπούλου μέσα από την συνάφεια δε απομυθοποιήθηκε.

Η Λίνα επιβεβαίωσε ως άνθρωπος όσα ένιωθα για εκείνην ως ακροατής των στίχων της, χρόνια πριν”, λέει χαρακτηριστικά ο Θοδωρής Βουτσικάκης.

Αν και το “-άκης” στο επίθετό του και η ερμηνεία του Ερωτόκριτου και του Καπετάν Μιχάλη του Δημήτρη Μαραμή κάνουν πολλούς να πιστεύουν ότι είναι Κρητικός, η καταγωγή του είναι από τη Θεσσαλονίκη και τη Μικρά Ασία.

Νιώθει οικεία κάθε φορά που βρίσκεται στο νησί και  και έχει  ήδη τα στέκια του στην Κρήτη. “Όμως μετά τον Ερωτόκριτο ένιωσα και λίγο Κρητικός” αναφέρει μιλώντας για την εμπειρία.

Στο Ηράκλειο θα βρεθεί άλλη μια φορά  μεθαύριο όπου θα εμφανιστεί στο Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο.Έρχεται με τη Λίνα Νικολακοπούλου και  τα τραγούδια που έφτιαξαν  με το Nicola Piovani, την Όμορφη Ζωή, και άλλα αγαπημένα από την Ελλάδα και τη Μεσόγειο.

Ο Θοδωρής Βουτσικάκης μιλά ακόμα στην “Π” για τη Νομική που σπόυδασε, τα σχέδια του και αν θα πήγαινε στο διαγωνισμό της Εurovision.

“Ρίζες δεν έχω, έχω ήδη όμως τα στέκια μου στην Κρήτη”

-Αν και Θεσσαλονικιός, όλοι νομίζουμε εδώ στην Κρήτη λόγω του επιθέτου αλλά και της ερμηνείας του «Ερωτόκριτου», του «Καπετάν Μιχάλη»,  και της «Κρητικής Τριλογίας» σε μουσική Δημήτρη Μαραμή, ότι είστε Κρητικός.Πάντως αν το έχετε ψάξει και δεν έχετε ρίζες κάτι φαίνεται να σας δένει με το νησί.

-Με το νησί και τους ανθρώπους του μας δένουν πολλά. Έρχομαι από τα πρώτα μου βήματα, τις πρώτες μου συναυλίες με τον Δημήτρη Μαραμή το 2013. Νιώθω οικεία κάθε φορά που βρίσκομαι εδώ και έχω ήδη τα στέκια μου στην Κρήτη. Ρίζες δεν έχω, αν και μια πλευρά από την οικογένεια του πατέρα μου, έφτασε στο νησί μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.

-Πώς ήταν η εμπειρία της ερμηνείας του Ερωτοκριτου;

-Μετά τον Ερωτόκριτο ένιωσα και λίγο Κρητικός. Ήταν ξεχωριστή εμπειρία η ερμηνεία αυτού του ρόλου αλλά και η επαφή μου με το αριστούργημα του Κορνάρου. Οι παραστάσεις που κάναμε στην Κρήτη είχαν άλλη ενέργεια. Είναι ζωντανή η σχέση σας με το έργο αυτό, και με ό,τι αποπνέει.

 

“Κάθε μέρα, υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι η ζωή είναι ωραία”

-Σε ποια μουσικά νερά θα “βουτήξουμε” στη συναυλία σας στο Πολιτιστικό Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου;

-Ερχόμαστε με τη Λίνα Νικολακοπούλου με τα τραγούδια που φτιάξαμε με το Nicola Piovani, την Όμορφη Ζωή, και άλλα αγαπημένα που επιλέξαμε από την Ελλάδα και τη Μεσόγειο.

Η μουσική μας διήγηση είναι άμεση και με διαφορετικά αισθήματα. Οι τρεις σολίστες-μουσικοί που θα βρίσκονται μαζί μου επι σκηνής είναι, ο Νεοκλής Νεοφυτίδης στο πιάνο, ο Βασίλης Ραψανιώτης στο βιολί και ο Παντελής Ντζιάλας στις κιθάρες.

Η παράστασή μας θα έχει εκπλήξεις. Θέλω να πω, περιεχόμενα που ίσως δεν περιμένει κάποιος να ακούσει, αλλά και σταθμούς της ελληνικής δισκογραφίας.

-Πώς σας φαίνεται ότι το Ηράκλειο έχει μια υποδομή τέχνης όπως το ΠΣΚΗ;

Είναι σημαντικό ότι υπάρχει πλέον ένας χώρος πολιτισμού σαν το Πολιτιστικό Κέντρο. Η Κρήτη είναι γόνιμο καλλιτεχνικό έδαφος αλλά χρειάζεται ερεθίσματα και από αλλού. Οι καλλιτέχνες που μπορούν να φιλοξενηθούν σε αυτή τη σκηνή, από όλο τον κόσμο, θα καλλιεργήσουν κι έναν άλλον τρόπο στη νέα γενιά μουσικών, που είναι απαραίτητος και δίνει ελπίδα.

-Τι  κάνει όμορφη την ζωή  σύμφωνα με την δική σας αντίληψη των πραγμάτων;

Κάθε μέρα, υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι η ζωή είναι ωραία. Εκείνη την ώρα κάτι συμβαίνει και συντονίζομαι με το παρόν μου, αισθάνομαι πλήρης.

Πολλά πράγματα δηλαδή μπορούν να με κάνουν να χαμογελάσω, να με κάνουν φωτεινό στη σκέψη μου. Νομίζω ότι η αγάπη είναι αυτό που μας δικαιώνει εν τέλει.

-Μπορεί μέσα από άσχημες καταστάσεις όπως η πανδημία  να προκύψει κάτι θετικό;

Η πανδημία μάς έχει δυσκολέψει πάρα πολύ. Μας ταλαιπώρησε και μας έφερε αντιμέτωπους με μια σκληρή πραγματικότητα. Από όλες τις χαραμάδες μπαίνει φως αλλά θα ήθελα πραγματικά αυτές τις πληγές να μην τις είχαμε ανοίξει.

-Πώς από τις σπουδές στη Νομική βρεθήκατε στο τραγούδι;

Μάλλον το αντίθετο συνέβη. Εννοώ πως με τη μουσική ασχολούμαι από παιδί, και μέσα από αυτή και με το τραγούδι. Μεγαλώνοντας μου μπήκε η ιδέα να σπουδάσω Νομική γιατί με ιντρίγκαρε σαν επιστήμη. Το χάρηκα σαν εμπειρία, αλλά κράτησε όσο και η σχολή, τέσσερα με πέντε χρόνια.

-Τι θα “υπερασπιζόσασταν” με σθένος;

Κάτι που πιστεύω, σε βάθος.

 

“Θα πήγαινα στη Eurovision με χαρά, με ένα ωραίο τραγούδι, τη στιγμή που θα θεωρούσα σωστή”

-Είχατε πει ότι θα πηγαίνατε στη Eurovision. Αυτό σημαίνει ότι δε βάζετε ταμπέλες και δεν κάνετε διαχωρισμούς;

-Δεν μου αρέσουν οι διαχωρισμοί που γίνονται χωρίς αιτία. Από τον διαγωνισμό της Γιουροβίζιον έχουν περάσει ορισμένοι από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές παγκοσμίως. Θα πήγαινα με χαρά, με ένα ωραίο τραγούδι, τη στιγμή που θα θεωρούσα σωστή.

 

“Η Λίνα επιβεβαίωσε ως άνθρωπος όσα ένιωθα για εκείνην ως ακροατής των στίχων της”

-Πώς  έγινε  η πρώτη γνωριμία με τη Λίνα Νικολακοπούλου και τι σημαίνει μια συνεργασία με μια στιχουργό  του δικού της βεληνεκούς;

-Βρεθήκαμε στη Θεσσαλονίκη πρώτη φορά, αλλά η συνεργασία μας ξεκίνησε στην Αθήνα, το 2015, όταν με κάλεσε να συμμετέχω στο αφιέρωμα που επιμελήθηκε για τον ποιητή Γιώργο Σαραντάρη σε μουσικές της Δάφνης Αλεξανδρή.

Η κοινή μας πορεία είναι ένα δώρο για μένα.  Ο χρόνος στις κουβέντες μας, στις πρόβες μας, είναι πολύτιμος. Το πιο ωραίο είναι ότι η Λίνα επιβεβαίωσε ως άνθρωπος όσα ένιωθα για εκείνην ως ακροατής των στίχων της, χρόνια πριν.

-Η γνωριμία και η συνεργασία με τον διάσημο και βραβευμένο με Όσκαρ, Ιταλό συνθέτη Nicola Piovani, πώς έγινε, πώς προέκυψε;

-Ήταν ένα μεγάλο μου όνειρο, που όταν πια είπαμε με τη Λίνα Νικολακοπούλου να κάνουμε μια δισκογραφική δουλειά μαζί, ήρθε στην επιφάνεια.

Δεν μπορώ να ξεχάσω εκείνη την πρώτη μας κουβέντα στον Κεραμεικό, που μου είπε η Λίνα «να σκεφτούμε πλατιά, χωρίς όρια», αλλά ούτε και την πρώτη συνάντηση με το Νικόλα Πιοβάνι στο κυλικείο της ΕΡΤ. Το να αναμετριέσαι με τα όνειρά σου δεν είναι απλό, ειδικά τώρα. Με συγκίνησε πολύ το «ναι» του.

-Συνεργαστήκατε με αυτούς τους  δύο κορυφαίους δημιουργούς αλλά και με την  Dulce Pontes, τον Σταύρο Ξαρχάκο, τον Χρήστο Λεοντή, τον Δημήτρη Παπαδημητρίου, το Νίκο Ξυδάκη, τη Μαρία Φαραντούρη, και μάλιστα στην αρχή της καριέρας σας. Θεωρείτε τον εαυτό σας τυχερό;

-Νιώθω τυχερός γιατί οι περισσότερες από αυτές τις συνεργασίες συνέβησαν τη στιγμή που μπορούσα να τις υποστηρίξω, που ένιωθα έτοιμος να σταθώ αντάξιος σε αυτά που διάλεξα ή με κάλεσαν σημαντικοί δημιουργοί να τραγουδήσω.

Η εμπιστοσύνη σε έναν νέο καλλιτέχνη, είτε είναι στο ταλέντο του, είτε στη ματιά του, είναι μεγάλο πράγμα.

 -Τι σημαίνει για σας τύχη;

-Θυμάμαι μια φράση του Tom Hanks στο Forrest Gump που έλεγε ότι «Η μαμά πάντα έλεγε ότι η ζωή είναι σαν ένα κουτί σοκολατάκια. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου τύχει.». Με αφορά περισσότερο αυτό που συμβαίνει παρά το γιατί.

Η τύχη ούτως ή άλλως είναι κάτι άπιαστο, σχεδόν ακατανόητο. Μου φαίνεται σαν μια εξίσωση, και επειδή δεν ασχολήθηκα με τα μαθηματικά στη ζωή μου, δεν εμβαθύνω παραπάνω.

-Τι  άλλο να  περιμένουμε από σας;

Να ‘μαστε καλά, πολλά. Συνεχίζουμε τις παραστάσεις μας στην Αθήνα, στο θέατρο Τέχνης, ενώ ετοιμάζομαι και για το μιούζικαλ “Moby Dick” του Δημήτρη Παπαδημητρίου που ανεβαίνει αρχές Φεβρουαρίου. Ανυπομονώ και για τα καινούργια μας τραγούδια με τη Λίνα Νικολακοπούλου που θα μου δώσουν την ευκαιρία για νέες μουσικές αναζητήσεις.