Στην Ηρακλειώτισσα Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη απονεμήθηκε το Βραβείο “Jean Moréas” 2022 για την καλύτερη ποιητική συλλογή πρωτοεμφανιζόμενης ποιήτριας για το 2021.
Πρόκειται για την ποιητική συλλογή “Αρμενόπετρα” , που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μανδραγόρας.
Την τελετή απονομής των Διεθνών Βραβείων Ποίησης Jean Moréas 2022 που έγινε στο κατάμεστο αμφιθέατρο του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάτρας, άνοιξε ο πρόεδρος του Γραφείου Ποιήσεως Αντώνης Σκιαθάς που καλωσόρισε τόσο τους τιμώμενους και τις τιμώμενες που ήρθαν στην αχαϊκή πρωτεύουσα από αρκετά μέρη της Ελλάδας, όσο και το πολιτικό δυναμικό αλλά και τους θιασώτες της λογοτεχνίας.
Ακολούθησε στο βήμα της εκδήλωσης ο πρόεδρος των Βραβείων Jean Moréas, Τριαντάφυλλος Κωτόπουλος, όπου μεταξύ άλλων ανακοίνωσε τη θεσμοθέτηση από την επόμενη χρονιά της απονομής βραβείου για το σύνολο του έργου τους σε ποιητή ή ποιήτρια από το εξωτερικό κατά τα διεθνή πρότυπα.
Το έργο του Γραφείου Ποιήσεως στηρίζει η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας, το Πανεπιστήμιο Πατρών, το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο, το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ελληνιστών και Ελληνιστριών στα πανεπιστήμια της Ευρώπης, η Greek Library of London.
Η Μαρίνα Μιχαήλ Χρηστάκη γεννήθηκε στο Βαχό Βιάννου και κατοικεί στο Ηράκλειο Κρήτης. Έχει κάνει πτυχιακές σπουδές Τεχνολογίας Γεωπονίας, στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό και στις Παιδαγωγικές επιστήμες. Έχει μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης Π.Μ.Σ. στη Δημιουργική γραφή.
Υπηρετεί στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως καθηγήτρια Τεχνολογίας.
Αναφερόμενη στο σκεπτικό βράβευσης της συλλογής η κριτικός λογοτεχνίας-ποιήτρια Διώνη Δημητριάδου τόνισε μεταξύ άλλων:
«Η ποίηση της Μαρίνας Μιχαήλ Χρηστάκη έχει τη σιγουριά που προσδίδει η δυναμική των λέξεων, και δομεί τα ποιήματά της εμφυσώντας ψυχή στο ελάχιστο «σώμα» τους, προκειμένου να ενωθούν με τη δημιουργό τους και να την οδηγήσουν αυτές, κατά τη δική τους βούληση και αυτονομία. Χωρισμένη η συλλογή σε τρία μέρη («Ανισόπτερη λιβελλούλα», «Τ’ αχτένιστα ποιήματα», «Αρμενόπετρα»), σε μια κοινή όμως θεματική: μια συνομιλία με την ίδια την ποίηση, ως έμπνευση, ως επεξεργασία, ως παρουσία, που ανασαίνει και κυκλοφορεί από την αρχική ιδέα, μένοντας ζωντανή (και συχνά αυτόνομη) ως την τελική μορφή.
Δείγμα ώριμης αντιμετώπισης της ποιητικής υπόθεσης, το γεγονός πως στοχεύεται σ’ αυτή την ποίηση το «υλικό» περίβλημα, το σύμβολο, ο κώδικας, προκειμένου να χτιστεί το ποίημα, υπερβαίνοντας όμως αναπόφευκτα αυτό το αρχικό υλικό στοιχείο και αφήνοντας πλέον τις λέξεις αποδεσμευμένες από την αφορμή τους μέσα στη μαγική πολυσημία τους, λέξεις «άκαφτες» που επιμένουν να ζουν στο μυαλό και παραμένουν εσαεί ζωντανές: Ποιήματα «αχτένιστα» που αφρόντιστα διαβαίνουν ανάμεσα σε διαύγεια και σκοτεινότητα, Τέλος, μεταμορφωμένη η ποιήτρια σε Αρμενόπετρα, πάλι θα ατενίσει την ποίηση, θα ψάξει για την αλήθεια των λέξεων που μετασχηματίζονται σε ποίημα. Το γεγονός ότι όλα αυτά συντελούνται σε μια πρώτη εμφάνιση στην ποίηση, καθιστά την περίπτωση της Χρηστάκη εξόχως ενδιαφέρουσα. Μια ποιήτρια που η Ποίηση ασμένως την καλωσορίζει. Η εικαστική παρέμβαση είναι της Βασιλικής Πανταζή».
Αντιφώνηση
«Εκείνο που νομίζω πως μάλλον κρίνεται -επεσήμανε μεταξύ άλλων- η Μαρίνα Μιχαήλ Χριστάκη – το Βραβείο “Jean Moréas” 2022 στον ποιητικό λόγο ενός ζώντος ποιητή (μας το είπε νομίζω ο μεγάλος Μπόρχε) είναι η γνησιότητά του, η αλήθεια που σε κάνει να νιώθεις πως υπάρχει πίσω από τις λέξεις. Γιατί βέβαια ο ποιητής επιχειρεί να μεταφέρει μια αλήθεια, έτσι όπως βαθιά τη συνέλαβε μέσα του, για τον εαυτό του και την πραγματικότητα, με τις ελλειμματικές του, πάντοτε, δυνατότητες και ελλειμματικές του, πάντοτε, αισθήσεις. Για μια πραγματικότητα σε διαρκή έλλειψη, μια πραγματικότητα υποχρεωτική, μια πραγματικότητα που κάποτε γίνεται αβάσταχτα σκοτεινή και επώδυνη.
Ο ποιητής έχει πάντα επίγνωση της ατέλειας της γραφής του. Σβήνει, γράφει. Ες αεί χαμένος στο παιγνίδι της γραφής.
Συγχαίρω απόψε όλους τους βραβευμένους και μη. Συγχαίρω και αυτούς που γράφουν και δεν είναι σε θέση να υπερβούν τις σύγχρονες συνθήκες γραφής και να φθάσουν στην έκδοση.
Θέλω στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω τον εκδότη μου, Κώστας Κρεμμύδας και την Τζέλα Ασπρογέρακα-Γρίβα για την εμπιστοσύνη, την επιμέλεια και την αγάπη για την έκδοση μου. Την αγαπημένη φίλη Vasiliki Pantazi για το εξώφυλλο και τα άλλα έργα της συλλογής τα οποία δημιούργησε διαβάζοντας με αγάπη το γραπτό μου.
Ευχαριστώ πάλι εσάς, κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, όλα τα μέλη της κριτικής επιτροπής. Ευχαριστώ».