Μία από τις πιο διακεκριμένες ταινίες και μία από τις απολαυστικότερες υπερπαραγωγές της χρονιάς.
Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ
THE SHAPE OF WATER
Σκην.: Γκιγιέρμο ντελ Τόρο
Πρωτ.: Σάλι Χώκινς, Νταγκ Τζόουνς, Μάικλ Σάνον, Οκτάβια Σπένσερ, Ρίτσαρντ Τζένκινς.
Η μουγγή Ελάιζα εργάζεται ως καθαρίστρια σε μια μυστική εγκατάσταση της αμερικανικής κυβέρνησης. Μαζί με την αγαπημένη της συνάδελφο και φίλη Ζέλντα, ανακαλύπτουν ένα μυστηριώδες αμφίβιο πλάσμα που κρατείται αιχμάλωτο εκεί, με το οποίο η Ελάιζα αρχίζει να δένεται συναισθηματικά. Με τη βοήθεια της Ζέλντας και του γείτονά της, Τζάιλς, κι υπό την απειλή του μοχθηρού κυβερνητικού πράκτορα Στρίκλαντ, θα επιχειρήσει να ελευθερώσει το πλάσμα.
Αισθηματικό δράμα φαντασίας που κέρδισε το Χρυσό Λιοντάρι στο περυσινό φεστιβάλ Βενετίας, Χρυσές Σφαίρες σκηνοθεσίας και μουσικής, κι είναι υποψήφιο για δεκατρία Όσκαρ. Ένα τρυφερό αλληγορικό παραμύθι που υπερασπίζεται τη λογική, την επιστήμη και τη διαφορετικότητα ενάντια στην προκατάληψη, τη θρησκοληψία και τον ρατσισμό.
Ωστόσο, προσωπικά οι ταινίες του ντελ Τόρο πάντοτε μου φαίνονταν μια σταλιά υπερτιμημένες. Γιατί ενώ η φαντασία κι η ευαισθησία του σκηνοθέτη είναι αδιαμφισβήτητες, οι ταινίες του μού έμοιαζαν κοινότοπες, προφανείς, άνευρες και προβλέψιμες. Έτσι νιώθω και γι’ αυτήν εδώ.
BLACK PANTHER
Σκην.: Ράιαν Κούγκλερ
Πρωτ.: Τσάντγουικ Μπόουζμαν, Μάικλ Μπι Τζόρνταν, Λουπίτα Νιόνγκο, Άντζελα Μπάσετ, Άντι Σέρκις, Μάρτιν Φρίμαν
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο πρίγκιπας Τ-Τσάλα στέφεται βασιλιάς της αφρικανικής χώρας Γουακάντα, η οποία παραμένει οικειοθελώς αποκλεισμένη από τον υπόλοιπο κόσμο, ώστε να προστατεύσει την ευημερία της που οφείλεται στην αποκλειστική κυριότητα του βιμπρανίου, του ισχυρότερου μετάλλου στον πλανήτη. Όμως το οικογενειακό παρελθόν του βασιλιά επιστρέφει για ν’ αποτελέσει τη μεγαλύτερη πρόκληση για τον ίδιο και τη χώρα του, την οποία θα πρέπει να υπερασπιστεί με τις υπερδυνάμεις που παραδοσιακά χαρίζονται στον βασιλιά και τον μεταμορφώνουν σε Μαύρο Πάνθηρα.
Περιπέτεια φαντασίας, η οποία αποτελεί την πρώτη κινηματογραφική μεταφορά του υπερήρωα που δημιούργησαν το 1966 ο Σταν Λη με τον Τζακ Κέρμπι, ενώ πρόκειται επίσης για τη 18η προσθήκη στο Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel και μία από τις καλύτερές του. Η ταινία βεβαίως δεν είναι η πρώτη με πρωταγωνιστικό χαρακτήρα έναν μαύρο υπερήρωα, αφού έχουν προηγηθεί τα «Σκοτεινός εκδικητής» («Spawn», Μαρκ Α.Ζ. Ντιπέ, 1997), «Steel» (Κένεθ Τζόνσον, 1997) κι η τριλογία των «Blade» (Στίβεν Νόρινγκτον 1998, Γκιγιέρμο ντελ Τόρο 2002 και Ντέιβιντ Γκόιερ 2004). Όμως καμία απ’ αυτές δεν ‘άνοιξε’ στο πρώτο της τετραήμερο με 242 εκατομμύρια δολάρια στις Η.Π.Α. και 441 συνολικά παγκοσμίως- εισπράξεις που την καθιστούν πολιτισμικό φαινόμενο όχι μόνο για τους οπαδούς του ήρωα και των κόμικ, αλλά ακόμη σημαντικότερα για τον αμερικανικό και παγκόσμιο μαύρο πληθυσμό, ο οποίος αποκτά επιτέλους μια δική του αντάξια υπερηρωική μυθολογία σε μια πρωτοκλασάτη χολιγουντιανή σειρά blockbuster, όπου οι μαύροι χαρακτήρες είναι θετικοί, πρωταγωνιστές και κυρίαρχοι.
Το για πρώτη φορά σε υπερπαραγωγή πρώτης γραμμής σχεδόν εξ ολοκλήρου μαύρο καστ μαγνητίζει με τη γοητεία και το εκτόπισμά του. Γυναίκες κι άντρες εξίσου όμορφοι, έξυπνοι και δυναμικοί, αξιοποιούν το στιβαρό και πολυθεματικό σενάριο που έγραψε ο σκηνοθέτης μαζί με τον Τζο Ρόμπερτ Κόουλ, με επιρροές από το είδος των κατασκοπικών ταινιών και συγκεκριμένα τη σειρά με ήρωα τον Τζέιμς Μποντ (η Σούρι ως τεχνολογική ιδιοφυία που εξοπλίζει τον αδερφό της με τα απαραίτητα γκάτζετ, η σκηνή στο καζίνο κ.ά).
Ζητήματα συμφέροντος, αφοσίωσης, ευθύνης, φυλής, πολιτικής, αλληλεγγύης, εκδίκησης και διεκδίκησης, πλέκονται έξυπνα μεταξύ τους, με διακυμάνσεις που επιφυλάσσουν αρκετές εκπλήξεις μέσα στα γενικότερα κοινά μοτίβα της μυθολογίας της Marvel, όπως ο ήρωας που πρέπει ν’ αποδείξει τις ικανότητές του χωρίς τη βοήθεια των υπερδυνάμεών του κι ο εχθρός που αποτελεί ‘ανάποδο αντικατοπτρισμό’ του ήρωα. Μόνο παράπονό μου, ότι οι σκηνές μάχης και δράσης δεν είναι πάντα τόσο αληθοφανείς κι αγωνιώδεις όσο απαιτούν τα διακυβεύματα που εξαρτώνται απ’ αυτές.
WINCHESTER: ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ
WINCHESTER
Σκην.: Μάικλ Σπίριγκ, Πίτερ Σπίριγκ
Πρωτ.: Έλεν Μίρεν, Τζέισον Κλαρκ, Σάρα Σνουκ, Φιν Σικλούνα- Ο’ Πρέι
Το 1906, το συμβούλιο της εταιρείας κατασκευής όπλων Γουίντσεστερ αμφιβάλλει για την ικανότητα της πάμπλουτης χήρας του ομώνυμου ιδρυτή της να διοικεί την εταιρεία και στέλνει έναν ψυχίατρο στην έπαυλή της στο Σαν Χοσέ για να την εξετάσει. Η ηλικιωμένη παρότι φαινομενικά εχέφρων, διατηρεί το σπίτι υπό αδιάκοπη ανακατασκευή, ώστε να επιτρέψει στα πνεύματα που το στοιχειώνουν να βρουν τη γαλήνη που αναζητούν.
Ταινία τρόμου βασισμένη στην πραγματική ιστορία της εμμονικής ιδιοκτήτριας του επίσης υπαρκτού σπιτιού, που βρίσκεται στο Σαν Χοσέ της Καλιφόρνιας κι αποτελεί πλέον τουριστικό αξιοθέατο.
Όπως σε εκατοντάδες άλλες προσθήκες του είδους, οι υπερφυσικές δοκιμασίες στις οποίες υποβάλλονται εδώ οι ήρωες αποτελούν αλληγορική εκδήλωση ενός ψυχολογικού τραύματος που εδώ είναι το αίσθημα ενοχής. Ωστόσο παρότι πρόσφορη, η ταινία παραμένει τελικά επίπεδη, προβλέψιμη, ασυνάρτητη και ρητορικά προβληματική σχετικά με τον τρόπο που χειρίζεται το τόσο τραγικά επίκαιρο ζήτημα της οπλοκατοχής στις Η.Π.Α. Τ
ο σενάριο δηλαδή δεν καταδικάζει την κατασκευή και χρήση των όπλων, αλλά μοιάζει μόνο ν’ απολογείται υποκριτικά κι εκ των υστέρων για όσους πεθαίνουν απ’ αυτά.