«Γιατί τότε κανείς δε θ’ αστειεύεται πια, το αίμα των ρυακιών
θα ξεχειλίζει, τα ζώα θα κόψουν τα χαλινάρια τους στα
παχνιά, το χόρτο θα πρασινίσει στους στάβλους,
στα κεραμίδια θα πεταχτούν ολόχλωρες παπαρούνες και Μάηδες και
σ’ όλα τα σταυροδρόμια θ’ ανάψουν κόκκινες φωτιές τα μεσάνυχτα..»
Αμοργός (Ι) -Ν. Γκάτσος