Η ποιητική συλλογή συμπληρώνεται αρμονικά από τα 12 σκίτσα της Βίκης Χρηστάκη. Ένα ακόμα καλλιτεχνικό project της ίδιας που εξετάζει την τέχνη ως μορφή σύνδεσης και συνειδητότητας. Σκίτσα που συνομιλούν με την ποίηση μέσα από την αθωότητα της απλότητας του χρώματος μπλε.
Με ποιες σκέψεις οδηγηθήκατε στη δεύτερη ποιητική σας συλλογή και τι ακριβώς σηματοδοτεί για σας;
«Η πρώτη ποιητική μου συλλογή, “Μια χούφτα χώμα”, ήταν μια συλλογή ποιημάτων, τα οποία είχαν γραφεί την περίοδο 2002-2012. Αυτή η πρωτόλεια συλλογή, πέρα από τα υπόλοιπα μειονεκτήματά της, δεν ανταποκρινόταν στην ποιητική μου φωνή, όπως αυτή διαμορφώθηκε κατόπιν και υπάρχει στο «Εσύ, κι εγώ μαζί με σένα». Η δεύτερη συλλογή νιώθω ότι αντανακλά περισσότερο το σύγχρονό μου ποιητικό εγώ. Κι αυτή ήταν μία δήλωση που είχα ανάγκη να την κάνω. Το “Εσύ, κι εγώ μαζί με σένα” είναι το πέρασμα στην ποιητική ενηλικίωση που εύχομαι να μην αποθαρρυνθεί και να καταφέρει να φτάσει στο ποιητικό γήρας».
«Εσύ, κι εγώ μαζί με σένα…». Πόσο βάθος της ανθρώπινης ιστορίας «σηκώνει» αυτή η πρόταση…
«Η φράση Εσύ, κι εγώ μαζί με σένα είναι αίτημα, και όχι περιγραφή, των καιρών που ζούμε. Αυτή η σχεδόν αυτονόητη επιθυμία υγιούς συντροφικότητας και συμπόρευσης κλυδωνίζεται. Η επιλογή του εσύ ως όχι εγώ, καθώς μαζί συνεχώς αποδομείται. Η απομάκρυνση του ανθρώπου από την ιδέα του προσωπικού του θανάτου, ισχυρό χαρακτηριστικό μιας εποχής που επιμένει να συντηρεί τη νεανικότητα της όψης ως μέγιστο αγαθό, τού δημιουργεί την απατηλή αίσθηση όχι μόνο της προσωρινής αθανασίας, αλλά και της σημαντικότητας. Ένας εγωισμός, αδηφάγος των επιλογών, που εκτείνεται στην επιφάνεια και αρνείται το βάθος».
Θέλω να μας περιγράψετε τι σημαίνει για σας ποίηση, και γιατί νιώθετε την ανάγκη να εκφραστείτε μέσα από αυτή…
«Για μένα ποίηση είναι ο Σολωμός, ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Λειβαδίτης, ο Εμπειρίκος, ο Αναγνωστάκης και σταματώ τυχαία την απαρίθμηση εδώ. Για μένα ποίηση είναι το φως του ήλιου ένα ανοιξιάτικο απόγευμα. Για μένα ποίηση είναι μια βόλτα στου Φιλοπάππου παρέα με την Έλλη και τον Φάτσα. Για μένα ποίηση είναι ένα πεταχτό τηλεφώνημα με τη Μάγδα. Για μένα ποίηση είναι μια βουτιά στον Μονοναύτη παρέα με ένα ψάρι. Για μένα ποίηση είναι ένα οικογενειακό τραπέζι με δύο γονείς και πέντε παιδιά, κατά προτίμηση, τέσσερα κορίτσια κι ένα αγόρι. Για μένα ποίηση είναι ό,τι η αφήγηση αδυνατεί να περιγράψει».
Παρατηρώ ότι στο νέο σας βιβλίο η δομή εξελίσσεται σε μια ενιαία πορεία με διακριτούς σταθμούς, εστιάζοντας στις ανθρώπινες σχέσεις υπό το πρίσμα μιας βαθύτερης πολιτικής θεώρησης που ορίζει την ανθρώπινη ύπαρξη και τον τρόπο που πορεύεται στη ζωή. Ποια είναι η προσέγγισή σας;
«Το έργο “Εσύ, κι εγώ μαζί με σένα” παρακολουθεί μια πορεία του εμείς από τη γέννηση έως τον θάνατο. Ενδιάμεσοι σταθμοί οι αγώνες που δίνονται, οι διαδρομές που χαράζονται, τα όνειρα που επιμένουν, οι κοινές αναζητήσεις που αιωρούνται. Η αίτηση του μαζί, η θέαση του εσύ ως υποχώρηση του εγώ, δεν είναι μόνο δεσμεύσεις της ερωτικής διάθεσης που κυριαρχεί στη συλλογή. Η κοινή πορεία, η ειρηνική πορεία, η γαλήνια συμπόρευση είναι στάση πολιτική. Το ίδιο και η αθωότητα, όπως αναπνέει μέσα από τα σκίτσα της Βίκης Χρηστάκη, τόσο απαραίτητα για τη συλλογή, όσο και η απουσία στίξης. Μια ποίηση ανοιχτή που ανασαίνει μέσα στο γαλάζιο χρώμα της θάλασσας, του ταξιδιού και του ουρανού, της ανάτασης από τη χαμέρπεια.
Το βιβλίο αφιερώνεται στους έρωτες που επιμένουν να αντιστέκονται, στους έρωτες που γεννιούνται στις εμπόλεμες ζώνες, στην αγάπη που διαρρηγνύει τα σύνορα και δεν υποκύπτει σε εθνικά παραληρήματα, στη φιλία που αγκαλιάζει τη διαφορετικότητα, στην πεποίθηση ότι η ζωή σέβεται τη ζωή. Σκοπός της συλλογής είναι η συν-ένωση».
Σε μια περίοδο που ο πολιτικός χρόνος είναι πυκνός, η ροή των γεγονότων και της πληροφόρησης καταιγιστική, η δυσκολία συνεννόησης μεγάλη, το «εσύ και εγώ μαζί με σένα…» πόσο δύσκολη υπόθεση είναι;
«Αισιοδοξώ και πιστεύω πάντα στον άνθρωπο».
Βιογραφικό
Η Στέλλα Χαιρέτη σπούδασε Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Με υποτροφία του ΙΚΥ απέκτησε Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στη Νεοελληνική Φιλολογία (ΕΚΠΑ).
Από το 2012 και εξής ειδικεύεται στη Μουσειακή αγωγή οργανώνοντας και ερμηνεύοντας εκπαιδευτικά προγράμματα. Έχει εργαστεί στο Μουσείο Ιατρικής Κρήτης και στο Μουσείο παραδοσιακής ζωής «Λυχνοστάτης» και από το 2017 και εξής συνεργάζεται με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης-Πανεπιστημίου Κρήτης.
Η πρώτη της συλλογή Μια χούφτα χώμα, εκδόθηκε τον Νοέμβριο του 2017 από τον εκδοτικό οίκο Το Ανώνυμο Βιβλίο. Λίγες μέρες πριν είχε λάβει Τιμητική Διάκριση στον 2ο Πανελλήνιο ποιητικό Διαγωνισμό αδημοσίευτης ποιητικής συλλογής «Γ.Ν. Κάρτερ».