“Προσπάθησα να φτιάξω μια ιστορία για τις αντιλήψεις κάθε εποχής όσον αφορά τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, τις αντιλήψεις για τον γάμο, την ανάπτυξη των γυναικείων διεκδικήσεων, τον φεμινισμό”.
Αυτό τονίζει μιλώντας στην “Π” η κ. Αγγέλα Καστρινάκη, καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και συγγραφέας, για την ηρωίδα, τη μυθική Πηνελόπη, που την ενέπνευσε να γράψει το τελευταίο της βιβλίο.
Τίτλος του «Μίλα, Πηνελόπη – Λογοτεχνικές μεταμορφώσεις της μυθικής ηρωίδας στην Ελλάδα και τον Δυτικό κόσμο από τον 19ο αιώνα ως τις μέρες μας», που κυκλοφορεί από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει σήμερα Τετάρτη 8 Νοεμβρίου, στις 7.30 το απόγευμα, στη Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη.
Η εισαγωγή και συντονισμός θα γίνει από την Ειρήνη Λυδάκη, επιστημονική επιμελήτρια των Πανεπιστημιακών Εκδόσεων Κρήτης, ενώ η συγγραφέας θα συζητήσει για το βιβλίο της με την Ελένη Κωβαίου Διευθύντρια της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Στο τέλος, η κ.Καστρινάκη θα απαγγείλει ποιήματα για την Πηνελόπη, συνοδευόμενη από τον πιανίστα Ιάσονα Ξεξάκη.
Όπως επισημαίνει η κ. Καστρινάκη, η Πηνελόπη είναι μια γυναίκα που μας αντιπροσωπεύει όλες.
“Γιατί“ όπως λέει χαρακτηριστικά “έχει χίλια και ένα πρόσωπα. Ο Όμηρος την έπλασε πιστή και υπομονετική, αλλά οι αιώνες και οι εποχές τής έδωσαν το δικό τους πρόσωπο. Έτσι άλλοτε είναι πιστή, άλλοτε άπιστη, άλλοτε γριά, άλλοτε γοητευτική, άλλοτε καταπιεστική και άλλοτε πανάξια”.
“Δεν είναι ούτε η ωραία Ελένη ούτε η Ναυσικά”
Τι εκπροσωπεί όμως η Πηνελόπη; “Η Πηνελόπη” εξηγεί η κ. Καστρινάκη “ουσιαστικά εκπροσωπεί τη μέση γυναίκα, τη γυναίκα-σύζυγο. Δεν είναι σαν την Ελένη, εκθαμβωτικά ωραία, ούτε σαν τη Ναυσικά, μικρούλα, ούτε μάγισσα σαν την Κίρκη και την Καλυψώ. Είναι, αντίθετα, η γυναίκα της καθημερινότητας, και η σχέση της με τον Οδυσσέα απεικονίζει τις διάφορες φάσεις και ταραχές που περνάει ο γάμος ανά τους αιώνες. Στο βιβλίο ασχολούμαι κυρίως με τους δυο τελευταίους αιώνες που είναι πολύ πλούσιοι σε μεταπτώσεις, διαζύγια, εχθρότητα για την εγκατάλειψη αλλά και συμφιλίωση”.
Αναζήτηση είκοσι χρόνων
Η συγγραφέας αναζητά την Πηνελόπή χρόνια πολλά, για να φτιάξει την ιστορία της. “Επί είκοσι χρόνια” υπογραμμίζει “αναζήτησα την Πηνελόπη σε ποίηση, πεζογραφία, θέατρο, κινηματογράφο και τραγούδι, στην Ελλάδα και σε όλη τη δυτική παράδοση. Προσπάθησα να φτιάξω μια ιστορία για τις αντιλήψεις κάθε εποχής όσον αφορά τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, τις αντιλήψεις για τον γάμο, την ανάπτυξη των γυναικείων διεκδικήσεων, τον φεμινισμό. Μετέφρασα ποιήματα, παρουσίασα δεκάδες έργα και προσπάθησα να φτιάξω ένα ανάγνωσμα ευχάριστο όσο και διαφωτιστικό”.
Ο τίτλος μοιάζει με έκκληση, προτροπή και προσταγή ταυτοχρόνως. Όπως εξηγεί η συγγραφέας «το “Μίλα, Πηνελόπη!” έχει να κάνει με ένα βήμα που δεν έχουν ολοκληρώσει οι γυναίκες ούτε στον δυτικό κόσμο: να προβάλουν και να μιλήσουν στον δημόσιο χώρο, να καταλάβουν δημόσια αξιώματα, να εκφραστούν απρόσκοπτα, να δημιουργήσουν».