Το 2015 στη Ελλάδα το 77,8% των νέων, από 16-24 ετών, δήλωσε ότι δεν είχε κάνει καμία επίσκεψη σε πολιτιστικά αξιοθέατα μέσα στον χρόνο. Λίγο καλύτερα αλλά όχι αισιόδοξα είναι και τα στοιχεία για την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου ο μέσος όρος για τις ίδιες ηλικίες κατεβαίνει στο 52,5%.
Το παραπάνω αποτέλεσμα προκύπτει μέσα από την ερευνητική έκθεση, που αποτυπώνει τις κυρίαρχες τάσεις αναφορικά με την παραγωγή πολιτιστικού προϊόντος για παιδιά και για νέους κατά τη χρονική περίοδο 2009-2018, και η οποία εκπονήθηκε από το Εργαστήριο Κοινωνικών Επιστημών του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών με επιστημονικούς υπευθύνους τον καθηγητή Δημοσθένη Δασκαλάκη και την αναπληρώτρια καθηγήτρια Ρέα Κακάμπουρα για λογαριασμό του υπουργείου Πολιτισμού.
Τα στατιστικά το 2015
Το 77,8% των νέων ηλικία 16-24 ετών δεν επισκέφθηκε κανένα αξιοθέατο. Το 49,4% δεν πήγε σε παραστάσεις για οικονομικούς λόγους και το 44,2% λόγω έλλειψης ενδιαφέροντος.
Το χρονικό διάστημα 2009-2017 η δισκογραφική παραγωγή μειώθηκε σε ποσοστό 63%.
Το 2007 οι εισπράξεις των κινηματογραφικών ταινιών καταγράφονται σε 104,2 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2017 σε 58,5 εκατομμύρια ευρώ.
Οι δαπάνες των νοικοκυριών για εφημερίδες και περιοδικά σε χρόνια της κρίσης μειώθηκαν κατά 50%.
Το 87,5% των νέων δραστηριοποιείται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Βλέπουμε μια βιοποικιλότητα τεχνών, αλλά δεν έχουμε συμμετοχή τέτοια που να μας κάνει αισιόδοξους. Και αυτό αποτελεί πρόβλημα» τόνισε η υπουργός πολιτισμού, Μυρσίνη Ζορμπά. Η έρευνα αποτελεί μία πρώτη χαρτογράφηση του συγκεκριμένου πεδίου για μελλοντική αξιοποίηση από σχετικές μελέτες που θα περιλαμβάνουν πρωτότυπη και πρωτογενή έρευνα των κατηγοριών της πολιτιστικής βιομηχανίας για παιδιά και για νέους στην Ελλάδα.
Για τους σκοπούς της ερευνητικής έκθεσης χρησιμοποιήθηκαν δεδομένα της Eurostat και άλλων φορέων, ενώ πραγματοποιήθηκε δευτερογενής επεξεργασία δεδομένων από τους ερευνητές. Στην πρώτη θέση των προτιμήσεων των νέων βρίσκεται το παιδικό βιβλίο. Παρατηρείται μία σαφής στροφή σε θέματα που άπτονται της ετερότητας, του προσφυγικού ζητήματος, των ΑΜΕΑ και γενικότερα των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων, με σκοπό την ευαισθητοποίηση της παιδικής ηλικίας αναφορικά με αυτά τα κρίσιμα θέματα.
Επίσης, διαπιστώνεται μια σημαντική αυξητική τάση των παιδικών λεσχών ανάγνωσης, αλλά και των ίδιων των ενεργειών των βιβλιοθηκών με σκοπό την καλλιέργεια της φιλαναγνωσίας από μικρή ηλικία.
Σχετικά με την κινηματογραφική παραγωγή, το ξενόγλωσσο animation αποτελεί μία σταθερή επιλογή για τους μικρούς θεατές.
Αναφορικά με την τηλεόραση, διαπιστώνεται ότι η κρατική τηλεόραση με συγκεκριμένες προσπάθειες κι επιλογές συντηρεί έως τις μέρες μας τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα της τηλεοπτικής εμπειρίας.
Παρόλο που η μουσική παραγωγή που προσανατολίζεται σε παιδιά επλήγη σημαντικά από την οικονομική κρίση, αυτό που έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι ότι οι νέοι στράφηκαν σε ωδεία, χορωδίες και εκπαίδευση σε μουσικά σχολεία.
Η θεατρική παραγωγή για τα παιδιά συνεχίζει να διατηρεί ένα αρκετά υψηλό επίπεδο αναφορικά με τη δραματουργία και σκηνοθεσία, ενώ ανασύρει την προβληματική των κοινωνικά ευάλωτων ομάδων στα έργα που παρουσιάζονται.
Παράλληλα, τις περιόδους 2008-2009 και 2015-2016 ο αριθμός των θεατρικών έργων υπερδιπλασιάστηκε, οι παραστάσεις αυξήθηκαν κατά 30% και οι θεατές κατά 37,4%.
Επίσης, εκατοντάδες πολιτιστικοί σύλλογοι επικεντρώνονται στην εκμάθηση των παραδοσιακών χορών, της μουσικής και του τραγουδιού, αυξάνοντας τα μέλη τους την περίοδο της κρίσης με την παροχή δωρεάν μαθημάτων ή έναντι χαμηλού αντιτίμου.
Όσον αφορά στον Τύπο η δημοτικότητα της κατηγορίας των κόμικς είναι πολύ υψηλή στην Ελλάδα.
Το διαδίκτυο με τη μεγάλη δημοτικότητά του αποτελεί ένα μεγάλο “στοίχημα” για την ενημέρωση και την ψυχαγωγία των παιδιών και των νέων.