Η Ελλάδα έχασε ένα αστέρι της, ο θάνατος της Μ. Καραγιάννη αποτελεί το τέλος μιας εποχής

Ο θάνατός της βάζει τίτλους τέλους σε μια ολόκληρη εποχή, στη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και των μιούζικαλ.

Χθες, σε ηλικία 82 ετών, έφυγε από τη ζωή η αγαπημένη ηθοποιός, Μάρθα Καραγιάννη.

Μετά την απώλεια του Κώστα Καζάκου και της Ειρήνης Παπάς, ο ελληνικός κινηματογράφος έγινε ακόμα πιο φτωχός αυτήν την εβδομάδα καθώς «έφυγε» μια από τις πιο δημοφιλείς σταρ της «χρυσής» του εποχής.

Η Μάρθα Καραγιάννη γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1939, στην Αθήνα από γονείς ποντιακής καταγωγής. Η μητέρα της Δόμνα γεννήθηκε στο Μπακού και ο πατέρας της Χαρίλαος στο Αικατερινεντάρ. Μεγάλωσε στο Κερατσίνι.

Σπούδασε χορό και από τα οχτώ της χρόνια άρχισε να δίνει παραστάσεις στη Λυρική Σκηνή συμμετέχοντας στο παιδικό μπαλέτο της Λουκίας Σακελλαροπούλου (μαζί με την Ελένη Προκοπίου). Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το έκανε σε ηλικία 17 ετών (1956) στην ταινία της Φίνος Φιλμς, «Η άγνωστος», σε σκηνοθεσία Ορέστη Λάσκου. Το δοκιμαστικό στα στούντιο του Φίνου το έκανε με τον Αριστείδη Καρύδη Φουξ και τον Ντίνο Κατσουρίδη.

Το θεατρικό της ντεμπούτο έγινε το 1957 στην επιθεώρηση «Ελέφαντες και ψύλλοι» εκεί όπου γνωρίστηκε με το Γιάννη Δαλιανίδη. Προηγουμένως την είχε δει ο Ναπολέων Ελευθερίου να χορεύει στο κέντρο «Σε λα πεν» και της έκανε την πρόταση να παίξει στη συγκεκριμένη επιθεώρηση. Αργότερα συνεργάστηκε με τον επιχειρηματία του μουσικού θεάτρου Βασίλη Μπουρνέλη (Θέατρο Ακροπόλ).

Στην τηλεόραση εμφανίζεται πρώτη φορά στη σειρά «Ο Δρόμος» (1977), το σενάριο της οποίας υπέγραφε αρχικά και μέχρι το θάνατό του ο Κώστας Πρετεντέρης.

Η λαμπρή καριέρα της Μάρθας Καραγιάννη

Ξεχώρισε περισσότερο για την κινηματογραφική της καριέρα, καθώς συνδέθηκε με τα λαμπερά μιούζικαλ και τις κωμωδίες του Γιάννη Δαλιανίδη. Η συνεργασία τους ξεκίνησε το 1961 στην ταινία «Ζητείται ψεύτης», όταν ήταν μόλις 21-22 χρόνων.

Χαρακτηριστική ήταν και η συμμετοχή της στη μουσική ταινία «Οι θαλασσιές οι χάντρες» (1967) όπου εμφανίστηκε ως καθαρά κωμική ηθοποιός

Τραγούδησε για πρώτη φορά στην ταινία «Καπετάνιος για κλάματα» (1960) το τραγούδι «Σαν φυσά το μαϊστράλι», αλλά έκανε μεγάλη επιτυχία τραγουδώντας στην ταινία «Γοργόνες και μάγκες» (1968) με το τραγούδι «Ο άνδρας που θα παντρευτώ». Επίσης, τραγούδησε στη βιντεοταινία «Μια τρελή, τρελή ζωντοχήρα» (1988).

Η ταινία «Ο παράς κι ο φουκαράς» είναι η τελευταία ταινία που έκανε εκτός Φίνου γιατί στη συνέχεια υπέγραψε συμβόλαιο αποκλειστικής συνεργασίας με τη μεγάλη κινηματογραφική εταιρία. Το 1965 θα κάνει ένα πέρασμα στην ταινία του Γιώργου Κωνσταντίνου «5000 ψέματα».

Το 1969, θα παίξει ένα δραματικό ρόλο στην ταινία του Νίκου Φώσκολου «Πεθαίνω κάθε ξημέρωμα» και ένα ρόλο κωμικό στην ταινία του Ντίνου Δημόπουλου «Η ωραία του κουρέα».

Η συνεργασία της με το Γιάννη Δαλιανίδη και τον Κώστα Βουτσά απογειώθηκε στην ταινία «Το ανθρωπάκι» (1969).

Τελευταία ταινία εκείνη την περίοδο είναι «Ο Μάγκας με το τρίκυκλο» (1972), ενώ θα επανέλθει μερικά χρόνια αργότερα με την ταινία πρωταγωνιστών του Γιώργου Λαζαρίδη «Ο Ποδόγυρος» (1980). Τελευταία έπαιξε στις ταινίες: «Πεθαίνω για σένα» (2009) και «Από έρωτα» (2014).

Όσον αφορά στο θέατρο, συμμετείχε επανειλημμένα στον θίασο Γεωργίας Βασιλειάδου και Βασίλη Αυλωνίτη. Εμφανίστηκε κυρίως σε επιθεωρήσεις δίπλα στους Νίκο Σταυρίδη, Κώστα Χατζηχρήστο, Γιώργο Κωνσταντίνου, Μαρίκα Νέζερ, Νίκο Ρίζο, Γιάννη Γκιωνάκη, Καίτη Μπελίντα, Σπεράντζα Βρανά, Ρένα Ντορ, Ρένα Βλαχοπούλου, Ορέστη Μακρή, Κατερίνα Γιουλάκη, Σταύρο Παράβα, Αλέκο Λειβαδίτη, Μπέττυ Μοσχονά, Ελένη Προκοπίου, Βαγγέλη Βουλγαρίδη, Γιάννη Φέρμη, Τάκη Μηλιάδη, Σωτήρη Μουστάκα κ.ά.

Στην τηλεόραση εκτός από το σήριαλ «Ο Δρόμος», πρωταγωνίστησε στις σειρές «Μικρομεσαίοι» του Γ. Δαλιανίδη, «Ζωή πατίνι» του Γιώργου Κωνσταντίνου και «Επτά θανάσιμες πεθερές».

Προσωπική ζωή

Η Μάρθα Καραγιάννη παντρεύτηκε τον Δημήτρη Στεφανάκο, ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού, τον Οκτώβριο του 1960.

Ο γάμος έγινε στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, στην Κυψέλη. Απέκτησαν ένα παιδί που πέθανε τρεις ημέρες μετά τη γέννηση του.

Το ζευγάρι χώρισε λίγους μήνες αργότερα.

Το 2001, έγραψε την αυτοβιογραφία της με τίτλο «Ο έρωτας μωρό μου είναι γλέντι».

Η Μάρθα Καραγιάννη λάτρευε τα ταξίδια γι’ αυτό και δήλωνε πολίτης του κόσμου. Από το 1980 και μετά γύρισε σχεδόν όλο τον κόσμο.