Ο Αλέξανδρος Λύρας είναι ένας νέος σπουδαίος μουσικός, λάτρης της κρητικής μουσικής και δεξιοτέχνης της λύρας.
Κατάγεται από την όμορφη Νάξο και γεννήθηκε στο Βερολίνο. Οι μουσικές του σπουδές έγιναν τόσο στο Βερολίνο όσο και στην Αθήνα. Αλλά η αγάπη του ήταν άλλη….
Τον συνάντησα για πρώτη φορά στο στούντιο του ραδιοφωνικού σταθμού «Εύδιος Λιμήν» στη Μεσσαρά κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης με τον μουσικό Αντώνη Φραγκιαδάκη. Με αφορμή την διασκευή που έκανε ο καλλιτέχνης στο μουσικό έργο των Φραγκιαδάκηδων «Πάντα θλιμμένη Χαραυγή», έγινε η συνέντευξη μας.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω σχετικά με τη διασκευή και απόδοση από εσάς του «Πάντα θλιμμένη Χαραυγή». Τι ακριβώς συνέβη και πώς αντέδρασε ο δημιουργός;
Πρέπει να σημειώσω πως αυτό το κομμάτι το ακούω ανελλιπώς από μικρό παιδί. Τους θαύμαζα και τους θαυμάζω τους δημιουργούς Αντώνη και Μιχάλη Φραγκιαδάκη, πάρα πολύ.
Σκέφτηκα λοιπόν να τους ρωτήσω αν μπορούσα να το κάνω διασκευή κι εκείνοι γενναιόδωροι μού απάντησαν αμέσως θετικά.
Μόλις το έκανα και το δημοσίευσα οι αντιδράσεις του κοινού ήταν τόσο θετικές, όσο και αρνητικές.
Να σας πω την αλήθεια δεν στεναχωρήθηκα γιατί μπήκα στη δική τους θέση και στα ακούσματά τους, οπότε είναι πλήρως κατανοητή η αντίδρασή τους.
Τους ξένιζε το διαφορετικό!»
Αυτό το ασίγαστο πάθος για τη μουσική πότε γεννήθηκε μέσα σας; Ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα;
«Με τη μουσική είχα ιδιαίτερη σχέση από μικρός. Δηλαδή θυμάμαι ήμουν επτά χρόνων κι έπιασα δύο ξύλα ελιάς κι έκανα τον Κρητικό που έπαιζε λύρα έχοντας μπροστά του πολύ κόσμο.
Ακούγοντας τα κρητικά τραγούδια κάτι απροσδιόριστο με άγγιζε, τόσο πολύ σαν να ήταν το κάρμα μου. Αμέσως διαισθάνθηκα ότι αυτός ήταν ο δρόμος της ζωής μου, αυτό ήθελα να κάνω.
Μουσική στην κρητική λύρα. Όλους τους σκοπούς του κόσμου σε τούτο εδώ το όργανο… Με τη μαθητική μου λύρα καθόμουν ώρες ολόκληρες στο δωμάτιο του σπιτιού μου στο Βερολίνο και προσπαθούσα να βγάλω μελωδία με τεχνικές που οραματιζόμουν.
Τα ερεθίσματα ήταν πάντα τα κρητικά τραγούδια, τα παλιά νησιώτικα αλλά και η ροκ και η κλασική μουσική, δηλαδή ένα συγκέρασμα παράδοσης και κλασικής μουσικής παιδείας».
Θα μπορούσατε ν’ ασχοληθείτε με λυρικές συνθέσεις για εκκλησιαστική μουσική όπως oratorio;
Ποια είναι τα καλλιτεχνικά projects σας για το μέλλον;
«Συνεργάστηκα με τον Ross Daly, μεγάλη μου τιμή, ο οποίος μου έδωσε τρία κομμάτια δικά του και τα διασκεύασα προσθέτοντας δικά μου «σόλα». Έχουν αναρτηθεί στο YouToube.
Ετοιμάζω νέο δίσκο με καινούρια έντεκα κομμάτια. Η εισαγωγή του ενός ονομάζεται «“Aspiramen” – “Intro”».
Επίσης προχωράω στο επόμενο μουσικό έργο, σχεδόν έτοιμο: «Του μοναχού ο δρόμος 11» στο οποίο καταθέτω το alter ego μου. Πολύ σύντομα θα κυκλοφορήσουν».
Σαν γλυκιά αγαπημένη η λύρα αφήνεται στα μαγικά χέρια του καλλιτέχνη – μουσικού Αλέξανδρου Λύρα, και η μουσική σαν παράπονο για καιρούς ξεχασμένους και όνειρα φευγάτα…
Ο καλλιτέχνης ακροβατεί στη μνήμη και το συναίσθημα.
*Η Εύα Καπελλάκη – Κοντού είναι εκπαιδευτικός και αρθρογράφος
Lettere Classiche dell’ Universita’ defli studi di Napoli “Federico II”