Με την έκτη της ποιητική συλλογή επιστρέφει στα ελληνικά γράμματα η δασκάλα, συγγραφέας και ποιήτρια Ελένη Μανιωράκη – Ζωιδάκη.
Με τίτλο “Και τότε θα κλαύσουν οι Ερινύες’’ η ποιήτρια καταθέτει 79 ποιήματά της που μέσα από μεστές λέξεις και νοήματα θίγει διάφορα θέματα, όπως η πατρίδα, ο έρωτας, το ιστορικό παρελθόν,οι ματαιώσεις, η κρίση, η φιλία και άλλα.
Μάλιστα τα ποιήματά της τα χωρίζει σε πέντε ουσιαστικά ενότητες: Η πρώτη χωρίς όνομα περιλαμβάνει ποίηματα με διαφορετική μεταξύ τους θεματολογία, η δευτερη έχει ως τίτλο ερωτικές αντανακλάσεις, η τρίτη λέγεται Φιλοσοφείν και Λοιδορείν.
Η τέταρτη καταπιάνεται με ένα εντελώς σύγχρονο θέμα που δεν είναι άλλο από την τρομοκρατία και έχει ως τίτλο Τρομοκρατίας απάνθισμα με ποιήματα όπως “Η ανατολή ενός νέου Μεσαίωνος”,’’Τρομοκρατία εν δρασει”, “Δημοκρατία υπό αμφισβήτηση και “Λέξεις στο απόσπασμα”.
Η τελευταία ενότητα έχει τίτλο Σ’ ότι αγάπησα και περιλαμβάνει ποιήματα που ενεπνευσαν στην Ελένη Μανιωράκη – Ζωιδάκη, αγαπημένα της πρόσωπα. Διακρίνεται κατ’ αρχήν από ένα περιέχον εκφραστικό απόσταγμα, συναισθηματικής κορύφωσης και πάθους ως προς το πραγματευθέν της περιεχόμενο.
‘’Με την παρούσα συγγραφική σύνθεση – γράφει μεταξύ άλλων ο Dott. Άγγελος Ι. Μάλφας – αποκαλύπτονται αποκρυσταλλωμένες και κατασταλαγμένες επιθυμίες, απογοήτευση και πίκρα, μαζί με μία επιπρόσθετη ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Ένα δηλαδή σύνολο προσδοκιών εκφραζόμενο κι εδράζον, σ’ έναν αμιγή κυρίως πολιτισμικό αλυτρωτισμό, του οποίου το σημείο εκκίνησης έχει για αιτία τη συλλογικού χαρακτήρα αποδόμηση που μπορεί να διέπει ένα έθνος. Στην περίπτωση αυτή, το αντίστοιχο ελληνικό, που βιώνει – σύμφωνα με το νοηματικό περιεχόμενο που παρουσιάζει ο παρών ποιητικός τόμος – σε ιστορικό πλαίσιο, παντός είδους καθιζήσεων υπαρκτικού χαρακτήρα.
“Όσο για τη γλωσσική αποτύπωση-καταλήγει – είναι δομημένη με λιτό και εύληπτο χαρακτήρα γραφής που είναι σε θέσει να εγχέει την επιθυμητή ενέργεια της ποιήτριας χωρίς ανασχετικά εμπόδια επί της ποιητικής ροής, τινάσοντας συν τω χρόνω μια επικαλύπτουσα και περιβάλλουσα νεκρική σιγή, με το γέμισμα ελπιδοφόρων ιαχών σκέψης σε όλο αυτό το υπάρχον φασματικό κενό”.
Η συγγραφέας
Εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή το 2004 με τίτλο «Τον έρωτα τραγούδησα την φύση και το άπιαστο» (Γ’ βραβείο από τη Διεθνή Ένωση Ελλήνων Λογοτεχνών).
Ακολούθησαν οι ποιητικές συλλογές:
- «Με τα φτερά του Πήγασου»,
- «Στην ενδοχώρα των αισθημάτων»,
- «Η Ελλάς εάλω και ούτως και άλλως» και «Εωσφόρος λόγος”.
Επίσης έως τώρα έχουν εκδοθεί τρία μυθιστορήματά της:
- Η ορχήστρα των Θεών και μια παραφωνία»
- Φιλοξενία κι έρωτας στα χρόνια της λέπρας” βραβευμένο από την Κρητική Εστία και
- “Η Διδασκάλισσα”.
ΒΡΑΒΕΙΑ
Έχει βραβευτεί πέντε φορές σε πανελλήνιους διαγωνισμούς ποίησης (η μία σε ποιητική συλλογή). Ποιήματα της και σχόλια δημοσιεύονται σε εφημερίδες, ανάμεσα στις οποίες και η Πατρίς, και σε περιοδικά.
Συμμετείχε στη μεγάλη λογοτεχνική εγκυκλοπαίδεια «ΧΑΡΗ ΠΑΤΣΗ». Είναι μέλος της «Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών», της «Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών», «του Συνδέσμου Ιστορικών συγγραφέων», «του Συνδέσμου Λογοτεχνών Ηρακλείου Κρήτης» και ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Λογοτεχνών Ηρακλείου «Κρητών λόγος».
Είναι παντρεμένη κι έχει δύο αγόρια.