Ένα εικαστικό σύμπαν στον φιλόξενο «ουρανό» του Λυχνοστάτη

Η εικαστική έκθεση «Tο Σύμπαν μου» με ζωγραφικά έργα της Πόπης Καρτέρη-Μιζεράκη, εγκαινιάζεται το Σάββατο 13 Ιουλίου, στο Μουσείο παραδοσιακής ζωής Κρήτης «ΛΥΧΝΟΣΤΑΤΗΣ» που συνεχίζει τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας Μουσείων 2024 με τίτλο «Μουσεία για την Εκπαίδευση και την Έρευνα».

Στα εγκαίνια που θα γίνουν στο Λιμ. Χερσονήσου το Σάββατο 13 Ιουλίου 2024, στις 12.00, θα μιλήσει ο Βασίλης Χαρμανδάρης, καθηγητής Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, διευθυντής του Ινστιτούτου Αστροφυσικής στο ΙΤΕ και διευθυντής του Αστεροσκοπείου Σκίνακα. Η ομιλία του έχει τίτλο «Αποτυπώνοντας το Σύμπαν με φως: αλήθεια ή ψέμα;».

Η γνωστή εικαστικός Πόπη Καρτέρη -με εννέα ατομικές εκθέσεις από το 1984 και συμμετοχή σε πολλές ομαδικές -αποτυπώνοντας με τα έργα της το σύμπαν, κατασκευάζει τον δικό της κόσμο, διατυπώνει τη δική της μακροσκοπική θεώρηση του απείρου. Κάθε της έργο ενσωματώνει διαφορετικά στοιχεία φαντασίας, επιστημονικής ακρίβειας και συμβολισμού.

 

Η Πόπη Μιζεράκη-Καρτέρη γεννήθηκε στη Νέα Πραισό Σητείας και εργάζεται στο Ηράκλειο και στην Μίλατο. Έχει πτυχίο διακοσμητικής και με τη ζωγραφική ασχολείται από το 1980. Έχει πραγματοποιήσει εννέα ατομικές εκθέσεις (1984-2016) σε Ηράκλειο, Χερσόνησο, Ελούντα, Σητεία και Αθήνα και έχει συμμετάσχει σε 15 ομαδικές.

Έργα της βρίσκονται στις πινακοθήκες του Ηρακλείου και της Σητείας, καθώς και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Φιλοξενώντας αυτήν την εικαστική έκθεση με τις κοσμολογικές αναφορές στην αίθουσα περιοδικών εκθέσεών του, το Μουσείο «ΛΥΧΝΟΣΤΑΤΗΣ» διαστέλλει τον χώρο και τον χρόνο αναφοράς του.

Γίνεται μια φιλόξενη στέγη με ανοιχτό ουρανό, όπου οι πλανήτες κινούνται πλανήτες, οι αστερισμοί λάμπουν αυτόφωτοι και οι γαλαξίες διαχέονται εκλύοντας την ενέργειά τους στον θεατή.

Ο Γιώργος Γραμματικάκης,   ο Διονύσης Σιμόπουλος   και το νέο ταξίδι

«Η στενή μου σχέση-σημειώνει η ζωγράφος- με τον ουρανό και τ’ αστέρια ξεκινά από τα παιδικά μου χρόνια, τότε που άφηνα την μικρή πόλη της Σητείας και πήγαινα στο χωριό. Εκεί που δεν υπήρχε ηλεκτρικό φως, όμως υπήρχε ένας ουρανός γεμάτος με εκατομμύρια αστέρια να τρεμοσβήνουν και να με αφήνουν εκστατική.

Έπρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια από τότε, και στο διάστημα αυτό ζωγράφιζα τα σοκάκια του χωριού μου και μαζί όλες τις όμορφες γωνιές της Κρήτης.

Ήρθε όμως η στιγμή που ο παιδικός μου ουρανός ζήταγε και αυτός την απεικόνισή του. Δύο διακεκριμένοι επιστήμονες, ο Γιώργος Γραμματικάκης και ο Διονύσης Σιμόπουλος, ήταν αυτοί που με προέτρεψαν σε αυτή την καινούργια καλλιτεχνική διαδρομή.

Ήρθα αντιμέτωπη με γαλαξίες, νεφελώματα, πλανήτες και προσπάθησα με την δύναμη της καρδιάς μου να φτιάξω ένα καινούργιο ουρανό που τ΄ αστέρια του θα μοιάζουν με πολύτιμα πετράδια. Χώθηκα μέσα στο άπειρο Σύμπαν, πλάθοντας το «Σύμπαν μου», και το αποκαλύπτω σε εσάς για να κάνετε και εσείς ένα ταξίδι στα πολύχρωμα αστέρια που τα υπερσύγχρονα τηλεσκόπια – αλλά και τα άγρυπνα μάτια της ψυχής- μας προσφέρουν.

Παράλληλα, η έκθεση – που γίνεται με την υποστήριξη της Περιφέρειας Κρήτης – θα πλαισιωθεί το επόμενο διάστημα από διάφορες δράσεις σε συνεργασία με πολιτιστικούς και κοινωνικούς φορείς της Κρήτης.

Τέλος, η έκθεση αποτελεί ένδειξη τιμής προς τον αποβιώσαντα πρύτανη του Πανεπιστημίου Κρήτης Γιώργο Γραμματικάκη, που μαζί με τον Διονύση Σιμόπουλο ενθάρρυναν την ζωγράφο στην ολοκλήρωση του έργου της.