Η Εταιρεία Συγγραφέων και η Σύμπραξη Εκδοτών ζητούν τα βιβλιοπωλεία να παραμείνουν ανοιχτά και να χαρακτηριστούν καταστήματα «ζωτικής ανάγκης» και οργανώνουν ψηφοφορία και συγκέντρωση υπογραφών που έχουν ξεπεράσει τις 13.000.
Μπορείτε να ψηφίσετε εδώ https://secure.avaaz.org/community_petitions/el/yp_anaptyxis_ypprostasias_toy_politi_yp_politismoy_psifiste_gia_anoihta_vivliopoleia/?tGjgQe&fbclid=IwAR227rn_9-7lc6ug2igSO3OCd-1hOqv3u6lUH0BzOT0xp5G48UAnIMV-A0w.
Όπως τονίζεται τα φαρμακεία παραμένουν ανοικτά για λόγους σωματικής υγείας, ζητούμε να παραμείνουν ανοικτά και τα βιβλιοπωλεία για λόγους ψυχικής υγείας.
Σε πολλές χώρες τα βιβλιοπωλεία χαρακτηρίστηκαν καταστήματα «ζωτικής ανάγκης». Το ίδιο ζητούμε και για την Ελλάδα.
Σε 37 χώρες τα βιβλιοπωλεία παρέμειναν ανοιχτά κατά τη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων. Στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται η Αυστραλία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιαπωνία, η Ισλανδία, η Ισπανία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, η Πορτογαλία, η Ρωσία και η Φινλανδία.
Ο όρος «βιβλιοθεραπεία» (bibliotherapy) χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια στην επιστημονική βιβλιογραφία. Ενδεικτικά αναφέρονται μερικές από τις έρευνες:
http://www.ala.org/tools/atoz/bibliotherapy
https://psycnet.apa.org/record/2004-95164-009
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/22941790/
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/cpp.1814
https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/13607863.2013.825898
Τι είναι
Υπάρχει μια βασική διάκριση που πρέπει να γίνει μεταξύ της βιβλιοθεραπείας η οποία χρησιμοποιεί βιβλία του τύπου της αυτό-βοήθειας και της βιβλιοθεραπείας που προσπαθεί να θεραπεύσει πιο έμμεσα βάζοντας τους ανθρώπους να διαβάσουν άλλους τύπους βιβλίων όπως μυθιστορήματα, ή άλλα βιβλία, το περιεχόμενο των οποίων θεωρείται ότι μπορεί να προκαλέσει ψυχολογικές μεταμορφώσεις. Έχουν διεξαχθεί πολλές επιστημονικές έρευνες μετά το τέλος της δεκαετίας του 1970 που παρέχουν πειστήρια για τα θετικά αποτελέσματα της βιβλιοθεραπείας στη νοητική υγεία.
Βιβλία για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης των διεθνών φοιτητών
Μια έρευνα που έγινε το 2010 και που είχε ως στόχο Ιάπωνες φοιτητές σε Αμερικάνικα πανεπιστήμια έδειξε σημαντικές βελτιώσεις στην κατάθλιψη και στο άγχος που σχετιζόταν με τη διαμονή και φοίτηση μακριά από την Ιαπωνία σε άτομα που είχαν διαβάσει ένα θεραπευτικό βιβλίο αυτό-βοήθειας σχετικό με την αποδοχή και την συγκατάθεση. Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι για την περίπτωση των Ιαπώνων φοιτητών η βιβλιοθεραπεία ήταν υπεύθυνη για μια γενική βελτίωση της ψυχικής υγείας και της ψυχολογικής ευελιξίας.
Βιβλιοθεραπεία για παιδιά
Αρκετά νωρίτερα, το 1983, ο Robert Douglas Ray και ο Donavon D. Lumpkin παρουσίασαν μια σημαντική έρευνα που σχετιζόταν με τη χρήση της βιβλιοθεραπείας για νηπιαγωγεία. Η διαδικασία περιλάμβανε την ανάγνωση από δασκάλους, την επαναδιατύπωση των ιστοριών από τα παιδιά και μια σειρά από δραστηριότητες που ακολουθούσαν τις προαναφερθείσες. Οι ερευνητές μέτρησαν τα αποτελέσματα της βιβλιοθεραπείας στην αντίληψη του εαυτού που είχαν τα παιδιά και στην αμεσότητα του διαβάσματος που απέκτησαν και το συμπέρασμά τους ήταν πως είχε εξαιρετικά θετική επίδραση στις αντιλήψεις και στα κατορθώματα των μικρών μαθητών.
Αποτελέσματα σε καταθλιπτικούς ενήλικες μεγάλης ηλικίας
Μια έρευνα του 2011 χρησιμοποίησε βιβλιοθεραπεία για να θεραπεύσει μεγάλης ηλικίας ενήλικες που έπασχαν από υποουδική κατάθλιψη (δηλαδή την κατάθλιψη που βρίσκεται ακριβώς κάτω από το σημείο που θα την καθιστούσε διακριτή). Η έρευνα κατέληξε στο ότι δεν υπήρχαν σημαντικά θετικά αποτελέσματα και πως η θεραπευτική αυτή μέθοδος πιθανόν να είναι πιο αποτελεσματική σε άτομα με υψηλότερη παρορμητικότητα.
Βιβλία για τη ζωή
Εκτός από τις γνωσιακά συμπεριφορικές χρήσεις της βιβλιοθεραπείας, βιβλιόφιλοι και λογοτέχνες έχουν αρχίσει να παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους δρώντας στα περιθώρια του επιστημονικού κόσμου. Στο Λονδίνο, μια ομάδα από συγγραφείς ξεκίνησε μια προσπάθεια που ονομάζουν ”School of Life” (Σχολείο της Ζωής), όπου προσφέρουν “συνταγές” βιβλιοθεραπείας προσαρμοσμένες στις ατομικές ανάγκες των πελατών τους. Αν και αυτού του είδους η βιβλιοθεραπεία φαίνεται να γίνεται της μόδας, δεν υπάρχουν επιστημονικές έρευνες που να προσπαθούν να διερευνήσουν το κατά πόσον ενδεχόμενοι δολοφόνοι θα μπορούσαν να αποθαρρυνθούν εάν διάβαζαν το “Έγκλημα και Τιμωρία”.
Την ώρα που η βιβλιοθεραπεία φαίνεται να υπόσχεται πολλά για τη θεραπεία ψυχολογικών προβλημάτων, είναι αναγκαίο να υπάρξουν περισσότερες σύγχρονες ελεγχόμενες μελέτες και να γραφτούν περισσότερα εξειδικευμένα κείμενα ώστε να την καθιερώσουν ως μια καθαρή θεραπευτική εναλλακτική λύση για μια ποικιλία ψυχολογικών προβλημάτων. Στο μεταξύ, αν και δεν υπάρχει επαρκής επιστημονικός λόγος για να το εξηγήσει, φαίνεται ότι είναι υγιές να απολαύσει απλώς κάποιος ένα καλό βιβλίο που σπάει εκείνες τις παγωμένες θάλασσες μέσα στην ψυχή μας, όπως θα το έθετε και ο Kafka.