ένα ζευγάρι Ελβετών, Ο Werner Schneider και η Helen Fankhauser που είναι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί παραθερίζοντας συστηματικά στην Κρήτη

Ξένοι που αγαπούν την Ελλάδα και την Κρήτη υπάρχουν πάρα πολλοί. Τα τελευταία είκοσι χρόνια πολλοί είναι αυτοί που έχουν αγοράσει σπίτια στα διάφορα χωριά της Κρήτης, και έχουν γίνει μόνιμοι η περιστασιακοί κάτοικοι. Έχουν αναπτύξει σχέσεις με τους ντόπιους και έχουν γίνει μέλη των κοινοτήτων. Ο όρος «ξένος» έχει πλέον αποκτήσει άλλο νόημα αφού ναι μεν δεν είναι αυτόχθονες, αλλά είναι αποδεκτά μέλη των διαφόρων κοινοτήτων.

Ο λόγος που ο γράφων αποφάσισε να ασχοληθεί με το θέμα και να σπαταλήσει το χρόνο σας, ενώ πλέον το φαινόμενο δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο ή παράξενο, είναι δύο πολύ συγκεκριμένοι και ιδιαίτεροι «ξένοι». Τα τελευταία χρόνια παραθερίζοντας συστηματικά στις Καλύβες Αποκορώνου, στο εξοχικό που ευγενικά μάς παραχωρούν κάποιοι φίλοι, είχα την τύχη και την τιμή να γνωριστώ με ένα ζευγάρι Ελβετών, τον Werner Schneider και την Helen Fankhauser που είναι συνταξιούχοι εκπαιδευτικοί από το Uster της Ελβετίας. Έχουν αγοράσει εδώ και περίπου δώδεκα χρόνια ένα σπιτάκι στις Καλύβες και περνάνε μερικούς μήνες τον χρόνο εκεί. Με έχει καταπλήξει η ευγένειά τους και η αγάπη τους για την Κρήτη.

Η Ελένη μιλάει άπταιστα Ελληνικά,  ενώ ο Werner αν και καταλαβαίνει αρκετά καλά τη γλώσσα δεν έχει τόση ευφράδεια στην ομιλία. Στο διπλανό χωριό τον Τσιβαρά υπάρχει άλλο ένα ζευγάρι αντίστοιχα ο Othmar Wildhaber και η Dora Mink από το Russikon της Ελβετίας επίσης. Την τελευταία φορά που είδα την Helen και το Werner (τον «Βερνεράκη» όπως τον έχουμε βαφτίσει στη γειτονιά) μού έκαναν ένα αναπάντεχο δώρο. Ο Werner και ο Othmar παρήγαγαν ένα CD, επαγγελματικών σχεδόν προδιαγραφών με ελληνικά τραγούδια. Καλαίσθητο εξώφυλλο  και εκτέλεση (κιθάρα, μπουζούκι) καθώς και ερμηνεία από τους δυο τους!

Ο τίτλος είναι «ξένοι;» και αναγράφεται με ελληνικούς χαρακτήρες, με αγγλικούς ως προς την προφορά (xeni?) καθώς επίσης και με την αντίστοιχη ελβετική λέξη που ηχεί το ίδιο αλλά σημαίνει το «βλέπεις;» (g’sehn is?)  κάνοντας έτσι ένα λογοπαίγνιο με το τίτλο. Εργάστηκαν πολύ σκληρά και σπατάλησαν πολλές ώρες στο studio και όχι μόνο.

Το CD δεν το πουλάνε, το αναφέρω για να μην θεωρηθεί διαφήμιση. Έφτιαξαν μερικές δεκάδες  αντίτυπα, με δικά τους έξοδα, και τα δωρίζουν σε φίλους τους στην Ελλάδα αλλά κυρίως στην Ελβετία συνοδεύοντάς το πάντα με καλά λόγια και την αγάπη τους για την Κρήτη.

Η επιλογή των τραγουδιών δείχνει και το επίπεδο του πολιτισμού τους. Ακούγονται τραγούδια των Χατζηδάκι, Θεοδωράκη, Λοΐζου, Μαρκόπουλου, Ξαρχάκου, Κουγιουμτζή, Μητσάκη, Βαμβακάρη σε ερμηνείες πολύ ξεχωριστές. Την επιλογή την έκαναν μόνοι τους ακούγοντας εκατοντάδες τραγούδια, μεταφράζοντας και μαθαίνοντας τις νότες, μιας και είναι ερασιτέχνες μουσικοί.

Το CD αυτό και τα καλά τους λόγια αποτελούν την καλύτερη διαφήμιση για τον τόπο μας. Ταπεινή μου άποψη ότι κάποιος φορέας, όπως η Περιφέρεια ή ο Δήμος Αποκορώνου ή κάποιος πολιτιστικός σύλλογος πρέπει να τους τιμήσουν για την προσφορά τους αυτή. Κάποιο ηθικό βραβείο, σε κάποια εκδήλωση, όχι χρήματα. Νομίζω ότι τους το οφείλουμε, γιατί αυτοί οι «ξένοι» είναι περισσότερο Έλληνες από πολλούς ντόπιους.

Μ.Λ.