ποιηση στο κτελ

Μια διαφορετική εμπειρία που τους ξάφνιασε αλλά συνάμα τους ενθουσίασε βίωσαν οι επιβάτες δύο γραμμών του ΚΤΕΛ Ηρακλείου. Αγνοώντας οι περισσότεροι ότι χθες εορταζόταν η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και μέσα στις σκοτούρες που φέρνει η καθημερινότητα οι επιβάτες μυήθηκαν στον μαγικό κόσμο της. Κάνοντας πράξη την ρήση «Δεν θα βρεις την ποίηση πουθενά, αν δεν κουβαλάς λίγη μαζί σου» η Ομάδα Πολιτισμού των Εθελοντών της Παράταξης «Δικαίωμα στην Πόλη» σε συνεργασία με το Αστικό ΚΤΕΛ Ηρακλείου πήρε την συγκεκριμένη πρωτοβουλία που ονόμασε Ποίηση εν κινήσει».

euelonties poiitries appageloys leoforia
Οι εθελόντριες επί του έργου

 

Η πρωτοβουλία περιελάμβανε ανάγνωση ποιημάτων και πραγματοποιήθηκε από τις 12 έως τις 3 μετά το μεσημέρι στις γραμμές 2 (Λιμάνι-Κνωσός) και 10 (Αεροδρόμιο – Γάζι) των αστικών λεωφορείων. Τα ποιήματα απήγγειλαν εθελόντριες/ες της Ομάδας Πολιτισμού καθώς και σπουδάστριες/ες της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης «ΝΟΤΟΣ» και του «Θεάτρου της Ημέρας». «Οι αντιδράσεις των επιβατών -τονίζει μιλώντας στην “Π” ο κ.Μάνος Ταμιωλάκης υπεύθυνος συντονισμού των εθελοντικών ομάδων της Παράταξης «Δικαίωμα στην Πόλη»-ήταν πολύ ενθαρρυντικές.Αλλοι επιβάτες αντιδρούσαν με χαμόγελα κι άλλοι χειροκροτώντας».

 

ποιηση στο κτελ
Οι αντιδράσεις των επιβατών ήταν πολύ ενθαρρυντικές

 

Ενδεικτικό των αντιδράσεων όπως αναφέρει ο κ. Ταμιωλάκης είναι το περιστατικό με μια κυρία που όπως είπε στις εθελόντριες θα ήθελε να μείνει κι άλλο στο λεωφορείο αλλά δυστυχώς έπρεπε να κατέβει γιατί έφτασε στο σπίτι της. Επίσης νεαροί μαθητές που στη διαδρομή για το Γάζι αρχικά ήταν σκωπτικοί απέναντι στην πρωτοβουλία,στη συνέχεια μετά από προτροπή των εθελοντριών όχι μόνο διάβασαν ποίηματα αλλά τους άρεσε στο τέλος. Μεταξύ άλλων οι εθελόντριες διάβασαν ποίηματα του Τάσου Λειβαδίτη «Σε περιμένω παντού», του Νικηφόρου Βρεττάκου «Αν δε μου δινες την ποίηση Κύριε», του Αρη Δικταίου «Η ποίηση» του Μανώλη Αναγνωστάκη «Όταν μιαν άνοιξη χαμογελάσει…» και του Αργύρη Χιόνη «Παίγνια και σάτιρες».

Η «συνομιλία» μελών της ομάδας με τους πολίτες μέσα σε έναν τόσο ιδιαίτερο χώρο, όπως ένα κινούμενο όχημα, ήταν μια ευκαιρία η ποίηση να «δηλώσει» την παρουσία της, αλλά και ένας τρόπος να συνδεθεί μια καθημερινή πράξη, αυτή της μετακίνησης, με τον κόσμο των ποιητριών-ων.