To πρώτο virtual μουσείο κλεμμένων πολιτιστικών αντικειμένων σχεδιάζει να δημιουργήσει η Unesco, με στόχο την ευαισθητοποίηση του κοινού για το trafficking και τη μοναδική σημασία της πολιτιστικής κληρονομιάς.
«Πίσω από κάθε κλεμμένο έργο ή αντικείμενο κρύβεται ένα κομμάτι της ιστορίας, της ταυτότητας και της ανθρωπότητας που έχει απομακρυνθεί από τους θεματοφύλακές του, έχει καταστεί απρόσιτο στην έρευνα και τώρα κινδυνεύει να λησμονηθεί», δήλωσε η γενική διευθύντρια της Unesco, Οντρέ Αζουλέ κατά τη διάρκεια συνάντησης στο Παρίσι.
«Στόχος μας με αυτό είναι να θέσουμε αυτά τα έργα ξανά στο προσκήνιο και να αποκαταστήσουμε το δικαίωμα των κοινοτήτων να έχουν πρόσβαση στην κληρονομιά τους, να τη βιώσουν και να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους σε αυτήν», πρόσθεσε η Αζουλέ.
Σχεδιασμένο με τη βοήθεια της Interpol, η βάση δεδομένων της οποίας με πολιτιστικά αντικείμενα που έχουν κλαπεί από μουσεία, συλλογές και αρχαιολογικούς χώρους παγκοσμίως απαριθμεί περισσότερα από 52.000 τεχνουργήματα, το virtual μουσείο που θα κοστίσει 2,5 εκατομμύρια δολάρια, θα λειτουργήσει το 2025.
Οι επισκέπτες θα μπορούν να περιηγηθούν σε virtual αίθουσες με λεπτομερείς τρισδιάστατες εικόνες των αντικειμένων, κάθε ένα από τα οποία θα συνοδεύεται από πληροφορίες που θα εξηγούν τη μοναδική πολιτιστική τους σημασία, συμπεριλαμβανομένων ιστοριών και μαρτυριών από τις τοπικές κοινότητες.
Η λίστα των αντικειμένων που θα εκτεθούν θα ανακοινωθεί λίγο πριν από τα εγκαίνια.
Σύμφωνα με τη ΜΚΟ Antiquities Coalition με έδρα τις ΗΠΑ, μεταξύ των πιο σημαντικών λεηλατημένων και κλεμμένων αντικειμένων είναι μια επιγραφή από αλάβαστρο του 3ου αιώνα που εκλάπη από τον ναό Awwam στην Υεμένη μεταξύ 2009 και 2011.
Στη λίστα με τα πιο σημαντικά τεχνουργήματα που αναζητούνται από τις Αρχές, είναι ένα ανάγλυφο από ελεφαντόδοντο του 7ου αιώνα π.Χ. που απεικονίζει λιοντάρι να επιτίθεται σε Νούβιο, το οποίο εκλάπη από το Μουσείο της Βαγδάτης το 2003, μια πράσινη πέτρινη μάσκα που λεηλατήθηκε από ναό των Μάγια στο Ρίο Αζούλ, στη Γουατεμάλα τη δεκαετία του 1970 και ένα ειδώλιο του 5ου-6ου αιώνα που εκλάπη από ένα συγκρότημα ναών στο Ρατζαστάν της Ινδίας το 1988.
«Πρόκειται για αντικείμενα που υπάρχουν αλλά δεν ξέρουμε πού», είπε στον Guardian ο Ερνέστο Οτόνε, βοηθός γενικός διευθυντής του οργανισμού σε θέματα πολιτισμού. «Θα τα εκθέσουμε ψηφιακά, σε ένα περιβάλλον όπου θα μπορούμε να αφηγηθούμε την ιστορία πίσω από αυτά».