Στο… «περίμενε» είναι ακόμα η επαναλειτουργία του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης στη στοά Μακάσι, καθώς εκκρεμεί η έγκριση της τοπικής Αρχαιολογίας σε ό,τι αφορά στην ειδική μελέτη με βάση την οποία θα προχωρήσει η οργάνωση του εσωτερικού χώρου του μνημείου για το στήσιμο της έκθεσης.
Σύμφωνα με την αρμόδια αντιδήμαρχο, κ. Αριστέα Πλεύρη, πρόκειται για μια πολύμηνη εκκρεμότητα που μόλις αντιμετωπισθεί επιτυχώς, θα προχωρήσει η διαδικασία προετοιμασίας του χώρου εσωτερικά της ιστορικής πύλης Μακάσι, ώστε να μπορεί να δεχτεί τα εκθέματα του Μουσείου, που αριθμούν χίλιες φωτογραφίες-εικόνες από τη Μάχη της Κρήτης και την Εθνική Αντίσταση (οι περισσότερες αυθεντικές), διακόσια περίπου βιβλία, μονογραφίες, μελέτες των ιστορικών γεγονότων από το 1941 έως το 1945, εκατοντάδες έγγραφα και διάφορα δημοσιεύματα του Ττύπου. Επίσης περιλαμβάνει ποικίλα πολεμικά αντικείμενα (όπλα, εξαρτήματα, στολές, αντικείμενα καθημερινής χρήσης κ.λ.π.).
Σε ό,τι αφορά τα εκθέματα του Μουσείου έχουν καταγραφεί και έχουν συντηρηθεί σε, όπως τονίζει η αντιδήμαρχος, και έχει γίνει συγκροτημένη προσπάθεια για την αποκατάστασή τους. Όπως είναι γνωστό, το υλικό του Μουσείου, παρέλαβε η σημερινή δημοτική Αρχή μέσα σε μαύρες σκουπιδοσακούλες και βρόμικες χαρτόκουτες, λιωμένες από την υγρασία.
Η διαπαραταξιακή επιτροπή δεν κατάφερε ποτέ να εντοπίσει ούτε πρωτόκολλο παράδοσης-παραλαβής, ούτε βιβλίο παραδόσεων από όπου θα προέκυπτε μια εικόνα για το ποιος παρέδωσε τι και πότε. Εκείνο όμως που ήταν πραγματικά απερίγραπτο ήταν η κατάσταση των εκθεμάτων, που είχαν υποστεί σοβαρότατες φθορές και καταστροφές από την υγρασία, τη βρομιά και τη γλίτσα με την οποία είχαν καλυφθεί…
Αντιστασιακά έγγραφα, δημοσιεύματα της κατοχικής περιόδου είχαν μουλιάσει από την υγρασία, γραφομηχανές, ασύρματοι και πολεμικά αντικείμενα, που χρησιμοποιήθηκαν από τους αντάρτες, είχαν καλυφθεί από σκουριά και μούχλα. Το λεηλατημένο από τη φθορά του χρόνου και τη μακροχρόνια εγκατάλειψη του από τον Δήμο Ηρακλείου μουσειακό υλικό είναι προϊόν της γενναιόδωρης προσφοράς δεκάδων συμπολιτών μας, που προσέφεραν προσωπικά ιερά κειμήλια των συγγενών τους για να τιμήσουν τη μνήμη τους, και την ιστορία του τόπου μας. Κανείς, όμως, δεν φανταζόταν ότι η απλόχερη προσφορά τους θα είχε τέτοια ντροπιαστική κατάληξη, που αποτελεί βαρύτατη προσβολή στη μνήμη των νεκρών και της ιστορίας του τόπου.
Σύμφωνα με την κ. Πλεύρη, πολιτική βούληση της δημοτικής Αρχής και του δημάρχου Β. Λαμπρινού είναι να στηθεί ξανά από την αρχή σε νέα βάση η έκθεση, ώστε να λειτουργήσει ως διαδραστικό σύγχρονο μουσείο.
Ο στόχος είναι η ιστορική αυτή πύλη να διαμορφωθεί σε μουσείο μνήμης, καθώς στην κατοχική περίοδο αποτέλεσε σημείο συγκέντρωσης των συλληφθέντων αιχμαλώτων της 15ης Ιουνίου 1943 από τους Γερμανούς. Οι αιχμάλωτοι, αφού συγκεντρώθηκαν εκεί, στη συνέχεια διακομίστηκαν σε γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.