“Αγάπα με αν τολμάς” είναι ο τίτλος της ομαδικής έκθεσης που εγκαινιάζεται την Παρασκευή στις 19 Απριλίου στις 7.30 το απόγευμα, στο Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου.
“Et dès que je l’aperçois, Alors je sens en moi, Mon coeur qui bat…”
(La vie en rose)
‘’Η ιδέα της έκθεσης «Αγάπα με αν τολμάς» (“Aime moi… Si tu peux!” / “Love me if you dare”), υπογραμμίζει η ιστορικός Τέχνης κ.Ίριδα Κρητικού, σχεδιάστηκε για το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, έργο ζωής του φίλου συλλέκτη Κωστή Σχιζάκη, έχοντας γεννηθεί ως συνέχεια της έκθεσης «Έρως-Ήρως» που πραγματοποιήθηκε σε οργάνωση του ΜΕΤΗ δύο ακριβώς χρόνια πριν. Είναι, εξάλλου, μεγάλη χαρά και τιμή, η επίσης προγραμματισμένη μεταφορά και παρουσίαση της ίδιας έκθεσης στην Αθήνα, στον φιλόξενο εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη.
Ο τίτλος της έκθεσης, μεταφρασμένος στα ελληνικά και προερχόμενος από την ομότιτλη γαλλική ταινία του Yann Samuell «Jeux d’enfants», επιχειρεί όπως εκείνη, να δείξει ότι η αγάπη είναι ένα παιχνίδι πιο συναρπαστικό κι από την ίδια τη ζωή. Τα έργα των 54 σημαντικών εικαστικών που τιμούν την έκθεση με τη συμμετοχή τους, ακολουθούν την ίδια αγωνιώδη και λαβυρινθώδη διαδρομή.
Στην ταινία, μια ολόκληρη, κυριολεκτικά, ζωή περνά μέχρι οι ήρωες, η Σοφί και ο Ζυλιέν, να πουν «σ’ αγαπώ». Εξαιτίας ενός παιδικού πείσμονος παιχνιδιού, 80 χρόνια περνούν, για να ξεδιπλωθεί, εντέλει, μια μεγαλειώδης εντός της απλότητάς της ιστορία αγάπης: «Τολμάς;» «Τολμώ!». Οι ήρωες της ταινίας, τολμούν οτιδήποτε απαγορευμένο, γελούν και πληγώνουν ο ένας τον άλλον. Και κάνουν κυριολεκτικά τα πάντα, εκτός από το να παραδεχτούν ότι αγαπιούνται. Κι έτσι η ζωή κυλά και τα χρόνια περνούν. Μα η αγάπη, επίμονα, εξακολουθεί να καιροφυλακτεί και να ανθίζει…”.
“Στο εικαστικό μας αφήγημα -συνεχίζει η κ.Κρητικού-που διαβάζεται παντοιοτρόπως, ελλοχεύουν η δυνατότητα ή η αδυναμία να πεις «Σ’ αγαπώ». Η ανακούφιση του να πεις «Σε χρειάζομαι», η ανάγκη του να πεις «Μείνε». Η πιθανότητα του να αρθρώσεις μετέωρες σκοτεινές φράσεις όπως «Παίξε μαζί μου αυτό το παιχνίδι», «Πόνεσέ με όσο μπορείς», «Αγάπησέ με, περισσότερο από όσο μπορείς». Η τόλμη του να ρωτήσεις -«Αντέχεις να με χάσεις;», ή, -«Αντέχεις να με κρατήσεις;». Κι ακόμη, -«Αντέχεις να ξεπεράσεις τον εαυτό σου ξανά και ξανά;», -«Αντέχεις να ξεπεράσεις τα όρια;». Η σφοδρή επιθυμία να λάβεις απάντηση στο -«Αντέχεις να πληγωθείς;», ή στο -«Αντέχεις να μην με πληγώσεις;». Κι ακόμη, -«Μέχρι πού αντέχεις να φτάσεις χωρίς εμένα;», -«Μέχρι πού τολμάς να φτάσεις για εμένα;»…
Οι φίλοι εικαστικοί που συμφώνησαν με τρυφερό ενθουσιασμό να συμμετέχουν σε αυτό το αυτογνωσιακό και εξομολογητικό κατά κύριο λόγο παιχνίδι, πρότειναν έργα πολύ προσωπικά, έργα που διεισδύουν στο άβατο του εαυτού, έργα που τολμούν να κοιτάξουν στον καθρέφτη του άλλου, έργα που εισχωρούν στα εντόσθια του νου και του συναισθήματος. Έργα που τολμούν να αγαπούν εκτός χώρου και χρόνου, με σπαρακτική ομορφιά και ποιητική ένταση, όπως ακριβώς και οι δημιουργοί τους”.
Στην έκθεση συμμετέχουν:
Γιάννης Αδαμάκης, Χριστίνα Ακτίδη, Δημήτρης Ανδρεαδάκης, Νεκτάριος Αποσπόρης, Άννα Αχιλλέως, Αλέξης Βερούκας, Ειρήνη Βογιατζή, Μάριος Βουτσινάς, Βασίλης Γαρυφαλλάκης, Σάββας Γεωργιάδης, Στρατηγούλα Γιαννικοπούλου, Μαρία Γρηγοριάδη, Δικαία Δεσποτάκη, Γιάννης Δημητράκης, Μαρία Διακοδημητρίου, Φραγκίσκος Δουκάκης, Κωνσταντίνος Έσσλιν, Αποστόλης Ιτσκούδης, Μηνάς Καμπιτάκης, Βούλα Καραμπατζάκη, Θεόφιλος Κατσιπάνος, Νίκος Κρανάκης, Μάρω Κορνηλάκη, Δημήτρης Κρέτσης, Ελένη Κυριαζοπούλου, Μάγδε Λεβεντάκου, Λυδία Μαργαρώνη, Βαρβάρα Μαυρακάκη, Κώστας Μαυρακάκης, Στέλλα Μελετοπούλου, Τίμος Μπατινάκης, Γιάννης Μπεκιάρης, Γεωργία Μπλιάτσου, Ρούλη Μπούα, Χρήστος Παλλαντζάς, Γεύσω Παπαδάκη, Μαρία Πάστρα, Τριαντάφυλλος Πατρασκίδης, Στέλιος Πετρουλάκης, Γιώργος Σαλταφέρος, Μίλτος Σκούρας, Στέφανος Σουβατζόγλου, Βασίλης Σούλης, Μαρίνα Στελλάτου, Λένα Ταταρίδα, Δημήτρης Τζάνης, Αντώνης Τιτάκης, Κατερίνα Τσεμπελή, Βάσω Τρίγκα, Βιργινία Φιλιππούση, Αθηνά Χατζή, Νίκος Χριστοφοράκης, Γιώργος Χουλιαράς, Αριστείδης Χρυσανθόπουλος.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως 31 Μαΐου.