Της Άννας Κωνσταντουλάκη

«Συνήθεια που δείχνει την ταυτότητα του προορισμού»


Η εικόνα κάθε χρόνο είναι η ίδια. Με την έναρξη της σεζόν η υποδοχή των πρώτων τουριστών γίνεται με λύρες και κεράσματα στο αεροδρόμιο.

Φέτος το ενσταντανέ ήταν κάπως διαφορετικό. Στο αφτί του λυράρη ήταν κρεμασμένη και η μάσκα… προστασίας λόγω κοροναϊού. Δεκαετίες τώρα το σκηνικό δεν αλλάζει. Άλλοι το θεωρούν δουλοπρεπές, κάποιοι πιστεύουν ότι είναι κιτς, σε ορισμένους πάλι αρέσει.

Οι απόψεις διίστανται κι αυτό φαίνεται και από τις απαντήσεις που έδωσαν αρκετοί φίλοι στο facebook στο ερώτημα “Η υποδοχή τουριστών με λύρες είναι κάτι που το θεωρείτε απαραίτητο;”. Είναι ενδεικτικά τα σχόλια που ακολουθούν:

  • «Ακόντιο, χαϊμαλιά, φούστα από χόρτο και κόκκαλο στη μύτη…»
  • «Όχι!»
  • «Γραφικότητες…»
  • «Μια ζωή στο γλείψιμο η Ελλάδα αξιοπρέπεια μηδέν.»
  • «Τι ερώτηση είναι αυτή πρωί πρωί! Ανάβεις φωτιές…»
  • «Το θέμα είναι αν αρέσει στους τουρίστες!»
  • «Οι λύρες… λίρες προσμένουν; Καλύτερα με ρακές μπας και σκοτώσουν και κανένα μικρόβιο!»
  • «Μοιάζουν να διαφημίζουν την πραμάτεια της χώρας… μόνο που οι τόποι, τα μνημεία και η μουσική, δεν είναι πραμάτεια… διαφωνώ απόλυτα με τέτοια “καλωσορίσμα-

τα”…».

  • «Μάλλον βλακώδες και δουλικό»
  • «Η γελοιοποίηση… Σεβασμός στη λύρα…»
  • «Είναι συνήθεια που δείχνει την

Ταυτότητα του προορισμού! Γίνεται και σε αλλά μέρη του κόσμου!».

  • «Απαραίτητο δεν είναι… αλλά προσωπικά δε με χαλάει… το βλέπω σαν καλωσόρισμα!»
  • «Το θεωρώ λίγο δουλοπρεπές, αλλά από την άλλη ποια η διαφορά να σου κρεμάνε λουλούδια στο λαιμό, όπως βλέπω οτι γίνεται στη Χαβάη…».
  • «Υμνείτε τον Τουρισμόν ἐν χορδαῖς καί ὀργάνω!»
  • «Αν θέλαμε να δείξουμε την ταυτότητα μας έπρεπε να ρίχνουμε μερικές μπαλωθιες και όποιος ξένος πλησιάζει να τον ρωτάμε: “Ίντα μπρε ξανοίγεις!”».

Διαλέξτε και πάρτε…

Άντε, καλή σεζόν, και του χρόνου!