Ο ΕΜΜ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΥΛΑΚΗΣ ΜΙΛΑ ΣΤΗΝ “Π”

“Σημασία δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ταξίδι”

Ξυπνάς μια ώρα νωρίτερα, βάζεις τα αθλητικά παπούτσια σου και αρχίζεις να τρέχεις.
Τις περισσότερες φορές σημασία δεν έχει ο προορισμός, έχει το ταξίδι. Γι’ αυτό το “ταξίδι” σε βουνά και σε φαράγγια, ανάμεσα σε ελαιώνες και πλατάνια, μέσα στη φύση δηλαδή, που γεμίζεις το μυαλό και την ψυχή, μάς μιλά ο 23χρονος γυμναστής Εμμανουήλ Κωνσταντουλάκης, με αφορμή τον 3ο Ορεινό Αγώνα Βοριτσίου, που πραγματοποιείται την Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου στις 6 το απόγευμα.

 

Η διοργάνωση γίνεται από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Βοριτσίου Πεδιάδας “Η Αγία Μαρίνα” με την υποστήριξη της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Χερσονήσου και της Τοπικής Κοινότητας Βοριτσίου.

Θα γίνουν δύο αγώνες 5 και 12 χιλιομέτρων και αφετηρία και τερματισμός ορίζεται η κεντρική πλατεία του χωριού.

“Γιατί μου αρέσει να τρέχω”

Ερωτ: Γιατί σου αρέσει να τρέχεις;

Απάντηση: Μου αρέσει να τρέχω γιατί μου δίνει ζωντάνια και όρεξη για να συνεχίσω τη μέρα μου. Το τρέξιμο πλέον έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου και το να ξυπνήσω νωρίς για προπόνηση δεν είναι απλώς μια συνήθεια, αλλά κάτι το οποίο με βοηθάει σε αρκετές πτυχές της ζωής μου.

Ερωτ: Πόσα χρόνια το κάνεις και ποια είναι η μεγαλύτερη απόσταση που έχεις διανύσει;

Απάντηση:  Η ενασχόληση με το τρέξιμο ξεκίνησε από μικρή ηλικία, αρχικά ως μέσο προπόνησης για την περίοδο που έκανα πρωταθλητισμό στο άθλημα της κωπηλασίας. Στη συνέχεια και μετά το τελευταίο μου πανελλήνιο μετάλλιο  στράφηκα ολοκληρωτικά προς το τρέξιμο.

Ο πρώτος μου “μεγάλος” αγώνας ήταν 19 χρονών στην Κλασική Διαδρομή του Μαραθωνίου της Αθήνας στα 42 χιλιόμετρα.  Ακολούθησαν αρκετοί αγώνες στην άσφαλτο και στη συνέχεια το ενδιαφέρον μου στράφηκε αποκλειστικά σε αγώνες βουνού, οι οποίοι κινούνται εξ ολοκλήρου σε μονοπάτια.

Ο πρώτος υπερμαραθώνιος βουνού ήταν στην Κέρκυρα στην ηλικία των 20, όπου και τερμάτισα επιτυχώς έπειτα από 82 χιλιόμετρα και 15 ώρες συνεχόμενου τρεξίματος. Έκτοτε έχω συμμετάσχει σε αρκετούς αγώνες βουνού και αυτήν την περίοδο προετοιμάζομαι για τον αγώνα των 110 χιλιομέτρων στο “VFT” στο Παρανέστι της Δράμας, στις 12 Οκτωβρίου.

Ερωτ: Τι σκέφτεσαι όταν βρίσκεσαι στα βουνά, τι σκέπτεται ένας δρομέας διανύοντας  τόσα χιλιόμετρα επί τόσες πολλές ώρες;

Απάντηση:  Το σώμα υπό φυσιολογικές συνθήκες έχει μάθει να ακολουθεί  έως 4-5 ώρες συνεχόμενου τρεξίματος. Από εκεί και πέρα σε αγώνες όπως ένας υπερμαραθώνιος που μπορεί να διαρκέσει από 12-20 ώρες συνεχόμενου τρεξίματος (διαφέρει από αγώνα σε αγώνα), μετά από ένα σημείο απλώς αναλαμβάνει το μυαλό και  η ψυχή.

Ο καθένας έχει και τον δικό του στόχο και λόγο που μπορεί να τρέχει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συμμετοχή μου σε αγώνα για φιλανθρωπικό σκοπό («ΤΡΕΞΕ ΧΩΡΙΣ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ») στη Θέσσαλονίκη, όπου τα έσοδα θα πήγαιναν σε ιδρύματα για παιδιά με ειδικές ανάγκες. Εκεί είχα τον δικό μου στόχο και τρέχοντας σε έναν κύκλο 800 μέτρων επί δώδεκα συνεχόμενες ώρες κατάφερα να δωρίσω το ποσό των 250 ευρώ.

Δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολο το να μπορείς να διαχειριστείς τις αρνητικές σκέψεις που μπορεί να σε κατακλύζουν σε τέτοιους αγώνες, όπως του πόνου και της εγκατάλειψης. Παρόλα αυτά, αυτοί οι αγώνες και οι προπονήσεις, σού μαθαίνουν να εξισορροπείς τις σκέψεις σου και σε συνδυασμό με το τρέξιμο στην καρδιά ενός βουνού όλα γίνονται πιο ξεκάθαρα και πιο απλά στο μυαλό σου. Με λίγα λόγια, οι σκέψεις του καθενός διαφέρουν, αλλά ο κοινός παρανομαστής είναι η συνεχόμενη ελευθερία νου και πνέυματος που νιώθεις καθώς τρέχεις. Μόνο αν το ζήσεις μπορείς να το καταλάβεις απόλυτα αυτό που λέω.

Ερωτ: Γιατί είναι ωραίες αυτές οι συμμετοχές στους αγώνες;

Απάντηση: Οι συμμετοχές στους αγώνες είναι η επιβράβευσή σου για τον κόπο τον τόσων προπονήσεων που έχεις κάνει.  Αν και ο μέσος όρος ηλικίας αθλητών που τρέχουν στους αγώνες υπεραπόστασης (80km και πάνω) είναι από 40 και πάνω, το κλίμα είναι ευχάριστο ακόμα και για κάποιον πολύ μικρότερο όπως εμένα, που είμαι 23 χρονών. Σε αυτό βοηθάνε τα κοινά βιώματα, η αγάπη μας για τη φύση και το τρέξιμο και το να μοιράζεσαι εμπειρίες από αγώνες. Είναι ωραία η συμμετοχή σε τετοιους αγώνες, γιατί βλέπεις πρόσωπα γνωστά που από τις κοινές εμπειρίες σου τους νιώθεις πλέον σαν την οικογένειά  σου στο βουνό.

Ερωτ: Ποια είναι τα ωραιότερα μέρη στην Κρήτη για τρέξιμο;

Απάντηση: Η Κρήτη εχει πανέμορφα μέρη για τρέξιμο, παρόλα αυτά λίγοι άνθρωποι έχουν εξοικειωθεί ακόμα με την ιδέα του μονοπατιού και του τρεξίματος σε βουνό. Εγώ προσπαθώ και μέσω της προπονητικής ομάδας τρεξίματος  που έχω ξεκινήσει να οργανώνω εξορμήσεις με πεζοπορίες είτε τρέξιμο, έτσι ώστε όλο και περισσότερα άτομα να αρχίσουν να αγαπάνε και να εκτιμάνε τον τόπο μας και την άγρια ομορφιά του. Η Κρήτη ενδείκνυται για ορεινό τρέξιμο καθώς είναι γεμάτη από φαράγγια και όμορφες κορυφές. Αγαπημένα μέρη το φαράγγι της Σαμαριάς, η διαδρομή Οροπέδιο της Νίδας μέχρι την κορυφή του Ψηλορείτη  αλλά και πολλά άλλα.

Το ενδιαφέρον των τουριστών

Ερωτ: Υπάρχει ενδιαφέρον από τους τουρίστες να συμμετέχουν σε τέτοιες διοργανώσεις;

Απάντηση: Φυσικά και υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον από τουρίστες, καθώς έχω διαπιστώσει και από συμμετοχές σε αγώνες μου στο εξωτερικό αλλά και από συζητήσεις μαζί τους ότι το τρέξιμο, η πεζοπορία, η εξερεύνηση είναι για αυτούς τρόπος ζωής. Οι περισσότεροι στις χώρες τους ασχολούνται καθημερινά με αυτό που εδώ άλλοι θεωρούν άθλο, ενώ τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Ξυπνάς μια ώρα νωρίτερα, βάζεις τα παπούτσια σου και ξεκινάς να τρέχεις. Είναι αναγκαίο σιγά σιγά και εμείς οι ντόπιοι να αρχίσουμε να ενεργοποιούμαστε σε αυτόν τον τομέα και να εκτιμάμε τις ομορφιές του τόπου μας.

Ερωτ: Τι διαδρομή περιλαμβάνει ο δρόμος του Βοριτσίου;

Απάντηση: Η ιδέα για τον πρώτο Ορεινό Δρόμο Βοριτσίου ξεκίνησε πριν τρία χρόνια σε ένα σχεδόν εγκαταλελειμμένο χωριό, το οποίο πλέον σφύζει από ζωή. Φέτος, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βοριτσίου με την Κοινωφελή Επιχείρηση του Δήμου Χερσονήσου, συνδιοργανώνουν τον 3ο Ορεινό Δρόμο με δύο αγώνες των 5 & 12 χιλιομέτρων στις 2 Σεπτεμβρίου. Και οι δύο αγώνες κινούνται κατά βάση σε χωματόδρομους, ανάμεσα από ελαιώνες και πλατάνια και είναι μέσης δυσκολίας. Ήδη οι εγγραφές έχουν ξεπεράσει κάθε προσδοκία και ανυπομονούμε για την ημέρα της εκκίνησης.