Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει η WWF αναφορικά με την εξόρυξη υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο.
Σύμφωνα με την οργάνωση, συνολικά 90 προστατευόμενες περιοχές, 21 καταφύγια άγριας ζωής και 63 περιοχές του δικτύου Natura γειτνιάζουν με τα οικόπεδα που έχουν παραχωρηθεί από την κυβέρνηση σε πετρελαϊκές επιχειρήσεις για έρευνα και εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου σε Ιόνιο και Κρήτη.
Όπως εκτιμάται από τους υπεύθυνους της οργάνωσης, ο εκκωφαντικός θόρυβος από τις σεισμικές έρευνες, η αύξηση των διελεύσεων πλοίων κατά τη διαδικασία της εξόρυξης, καθώς και η ρύπανση απειλούν μια τεράστιας έκτασης θαλάσσια περιοχή που υπολογίζεται σε περίπου 60.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και καλύπτει σχεδόν το σύνολο του Ιονίου Πελάγους και της Κρήτης.
Όπως διευκρινίζεται, η «ζώνη ασφαλείας» που διατηρείται βάσει της Υπουργικής Απόφασης έγκρισης της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, γύρω από τις περιοχές του δικτύου Natura 2000 που βρίσκονται εντός ή κοντά στις παραχωρημένες εκτάσεις του Ιονίου, «δεν έχει κανένα νόημα, καθώς δεν διασφαλίζει την ουσιαστική προστασία σημαντικών περιοχών και οικοτόπων από τις επιβλαβείς εργασίες έρευνας και εξορύξεων».
«Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για το αντίθετο, αλλά η αλήθεια είναι ότι η περιβαλλοντική νομοθεσία που έχει διαμορφώσει είναι διάτρητη από ρυθμίσεις που ευνοούν τη βιομηχανία πετρελαίου και της επιτρέπουν να δράσει ανενόχλητη εις βάρος της περιβαλλοντικής ασφάλειας και συνεπώς, της κοινωνίας μας» αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της WWF όπου και μεταξύ άλλων προστίθεται:
«Δεν υπάρχει μέση λύση όταν μιλάμε για θάλασσες και εξορύξεις υδρογονανθράκων: Πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα σε γαλάζιο και μαύρο».
Σύμφωνα με τις μελέτες της οργάνωσης επιπρόσθετα, στις ελληνικές θάλασσες που απειλούνται από τις σεισμικές έρευνες και τις εξορύξεις απαντώνται ορισμένα από τα πλέον σπάνια και απειλούμενα, εμβληματικά είδη της Μεσογείου, όπως πτεροφάλαινες, φυσητήρες, ζιφιοί, δελφίνια, θαλάσσιες χελώνες, μεσογειακές φώκιες, που δεν συμβάλλουν μόνο στην ισορροπία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, αλλά διασφαλίζουν την ανάπτυξη τόσο σε τοπικό-παράκτιο, όσο και σε εθνικό επίπεδο.
«Η περίπτωση του Κόλπου του Λαγανά και του Κυπαρισσιακού Κόλπου όπου καταγράφεται το 70% – 80% των παραλιών ωοτοκίας της θαλάσσιας χελώνας caretta caretta, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα» τονίζεται χαρακτηριστικά.
Η WWF καλεί την κυβέρνηση να λάβει υπόψη της την πιθανή τεράστια καταστροφή και να εγκαταλείψει οριστικά το πρόγραμμα εξόρυξης των υδρογονανθράκων.