Οδοστρωτήρας που κατεδαφίζει ό,τι απέμεινε στο επίπεδο της θεσμικής προστασίας του περιβάλλοντος, χαρακτηρίζεται το νεότερο νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος το οποίο έχει ξεσηκώσει πανελλαδικά θύελλα αντιδράσεων. Με ανακοίνωση της η ΑΜΑΚ ζητά από την κυβέρνηση να πάρει πίσω το νομοσχέδιο που καταργεί τον περιβαλλοντικό και χωροταξικό σχεδιασμό και ευνοεί την άναρχη χωροθέτηση και δόμηση.
Όπως χαρακτηριστικά τονίζει σε σχετική ανακοίνωση της η ΑΜΑΚ «όταν γράφαμε πριν λίγες μέρες ότι το νομοσχέδιο «Εκσυγχρονισμός της Αδειοδοτικής Διαδικασίας Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας – Β’ Φάση…» είναι ψευδεπίγραφο ως προς την προστασία του περιβάλλοντος, δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι τα χειρότερα ήταν μπροστά μας.
Το νεότερο νομοσχέδιο, δεν απλοποιεί αλλά κατεδαφίζει ό,τι έχει απομείνει από την προστασία του περιβάλλοντος και μαζί και την συνταγματική επιταγή του άρθρου 24. Η παράταξη του ΤΕΕ ΤΑΚ ξεκαθαρίζει ότι το νομοσχέδιο δεν απαντά στους επίκαιρους προβληματισμούς για τις πολλαπλές κρίσεις, δεν είναι συμβατό με την σε εξέλιξη, ευρωπαϊκή πολιτική, –όπως έχει κατά κόρον γραφτεί – και καταργεί την Εθνική Στρατηγική για τη Βιοποικιλότητα που υιοθετήθηκε το 2014 μετά από 15ετή διαβούλευση (!), με χρονικό ορίζοντα το 2029.
Δραματικές αντιπεριβαλλοντικές αλλαγές
Σύμφωνα πάντα με την ΑΜΑΚ το νέο νομοσχέδιο, «απαλλάσσει άμεσα ή έμμεσα από περιβαλλοντική αδειοδότηση, μια σειρά από υποδομές δημόσιου ενδιαφέροντος, πέρα από τα έργα που εξυπηρετούν αμιγώς την εθνική άμυνα, και διευκολύνει τις υπηρεσίες στην έκδοση αποφάσεων τροποποίησης ΑΕΠΟ -χωρίς ή με πρόσθετους περιβαλλοντικούς όρους- χωρίς δημόσια διαβούλευση, με την επίκληση ότι δεν υπάρχει «ουσιώδης μεταβολή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων».
Την ίδια στιγμή, μετατρέπει την περιβαλλοντική αδειοδότηση σε συναλλαγή μεταξύ των κυρίων των έργων και ιδιωτών αξιολογητών, με τους αξιολογητές των ΜΠΕ να αμείβονται απευθείας για τις μελέτες που ελέγχουν από τις εταιρείες που τις υποβάλλουν στις υπηρεσίες για έγκριση, αντί να διασφαλίσει την ανεξαρτησία της αξιολόγησης. Παράλληλα, επιβαρύνει όλες τις ζώνες προστασίας των περιοχών Natura 2000 με πρόσθετες χρήσεις από αυτές του νόμου Χατζηδάκη, κυρίως σε έργα ενεργειακά και τουριστικά, επαναφέροντας ακόμα και τις εξορύξεις, διάταξη που είχε αποσυρθεί το 2020.
Την ίδια στιγμή, προσφέρει απλόχερα γη απαλλαγμένη από την εκτός σχεδίου δόμηση, στους κάθε λογής επενδυτές, με σκοπό την προστασία της οικονομικής μεγέθυνσης, θυσιάζοντας το περιβάλλον και την κοινωνία. Επίσης, προτείνει την αποσπασματική «χωροθέτηση» θαλάσσιων αιολικών σταθμών, στο πρότυπο των ΕΣΧΑΔΑ, και την αδειοδότησή τους από την Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων.
Ακόμα, οδηγεί τα γραφεία μελετών που έχουν αναλάβει τη σύνταξη των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών των περιοχών Natura, αλλά και την αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ και τον Τουρισμό, να συμπεριλάβουν στις μελέτες τους πρόσθετες χρήσεις γης, καθιστώντας παρωδία την εκπόνηση των μελετών αυτών και σηματοδοτώντας την κατάργηση του περιβαλλοντικού και χωροταξικού σχεδιασμού!
Η ΑΜΑΚ ζητά να αποσυρθεί το νομοσχέδιο, και να εκδοθεί Υπουργική Απόφαση αναστολής της περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων, μέχρι την έκδοση των Προεδρικών Διαταγμάτων προστασίας των κατ’ ευφημισμόν προστατευόμενων περιοχών και μέχρι να ολοκληρωθεί η αναθεώρηση των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων για τις ΑΠΕ και τον Τουρισμό!