Στρεβλώσεις παρατηρούνται στο κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα, αφού μπορεί οι κοινωνικές δαπάνες (social protection) στη χώρα μας να αντιστοιχούν στο 26,6% του ΑΕΠ, ωστόσο σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat η κατανομή αυτών των δαπανών είναι ετεροβαρής, με τα χρήματα που δαπανώνται για ανέργους, αναπήρους, καθώς και για την περίθαλψη να είναι ελάχιστα σε σχέση με αυτά για τις συντάξεις.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, οι κοινωνικές δαπάνες στην Ελλάδα αντιστοιχούν στο 26,6% του ΑΕΠ, λίγο πιο κάτω από τον κοινοτικό μέσο όρο (28,2%).
Στη σχετική λίστα τα πρωτεία κατέχουν οι Γαλλία (34%), Φινλανδία και Δανία (και οι δύο 32%).
Όσον αφορά, όμως, τον καταμερισμό των δαπανών η καταβολή των συντάξεων απορροφά το 65,1%, γεγονός που φέρνει πολύ πίσω την Ελλάδα σε τρεις κατηγορίες.
Συγκεκριμένα, οι δαπάνες για τη στέγαση και τον κοινωνικό αποκλεισμό στην Ελλάδα αντιστοιχούν στο 0,9% του συνόλου των κοινωνικών δαπανών, φέρνοντας την Ελλάδα στην προτελευταία θέση στη σχετική κατηγορία (τελευταία είναι η Πολωνία), όταν o κοινοτικός μέσος όρος είναι στο 4,2%.
Στον τομέα της υγείας και των αναπήρων, οι δαπάνες περιορίζονται στο 26,4% όταν ο κοινοτικός μέσος όρος είναι στο 36,9%, με την Ελλάδα να βρίσκεται και πάλι προτελευταία στη σχετική κατηγορία, με μόνη χειρότερη την Κύπρο (22,8%).
Ως προς τα κονδύλια για την ανεργία, η Ελλάδα δίνει το 3,7% των κοινωνικών δαπανών για τη στήριξη των ανέργων, με τον κοινοτικό μέσο όρο να βρίσκεται στο 4% ενώ χώρες όπως η Ισπανία και η Ιρλανδία δαπανούν το 8,1% και 10,1% αντιστοίχως.
Αν, μάλιστα, δούμε τις κατά κεφαλήν δαπάνες του ελληνικού κοινωνικού κράτους για την ανεργία, διαπιστώνουμε πως δίνονται 190,77 ευρώ/άτομο, γεγονός που φέρνει την Ελλάδα στην 3η κατηγορία της Ευρωζώνης.