Δυσαρέσκειά εκφράζει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΠΟΜΙΔΑ) για το φορολογικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε, κάνοντας λόγο για καταλήστευση των ιδιοκτητών ακινήτων.
Η ανακοίνωσή της ΠΟΜΙΔΑ έχει ως εξής:
“Μάταια οι ιδιοκτήτες ακινήτων, το χαρακτηριστικότερο και γνησιότερο κομμάτι της “μεσαίας τάξης”, αναζητούν το παραμικρό ψήγμα φορολογικής ελάφρυνσης στις διατάξεις του φορολογικού νομοσχεδίου που κατατέθηκε για συζήτηση στη Βουλή!
“Ανθρακες” κυριολεκτικά αποδεινύεται ο “θησαυρός” της έκπτωσης 40% για την ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση των υπαρχόντων κτιρίων, με την τελική διατύπωση της σχετικής ρύθμισης στο φορολογικό νομοσχέδιο, με την οποία αφαιρείται μεν η διάταξη απώλειας της έκπτωσης 5% στα μισθώματα επταετίας (!), πλην όμως το όριο δαπανών συρρικνώνεται στις 16.000€ ενώ παραμένει η εξαίρεση όσων έχουν ενταχθεί στο “ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ”.
Αντίθετα το φορολογικό νομοσχέδιο προβλέπει ελάχιστο ποσοστό υποχρεωτικών δαπανών 30% με “πλαστικό χρήμα”, βάσει του εισοδήματος από μισθώματα, μιά ρύθμιση, η οποία δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε καμιά προεκλογική εξαγγελία της κυβέρνησης, και η οποία είναι απαράδεκτη καθόσον θα έπρεπε να συνδυαστεί με την καθιέρωση αφορολογήτου ορίου και στα εισοδήματα από μισθώματα, τουλάχιστον για όσους αυτά είναι το μοναδικό τους εισόδημα, αλλά και με ουσιαστική μειωτική παρέμβαση στην ισχύουσα ληστρική κλίμακα φορολογίας των μισθωμάτων, όπως έγινε με τις λοιπές κατηγορίες φορολογουμένων.
Οι συντάκτες του φορολογικού νομοσχεδίου εξακολουθούν να αγνοούν το ότι η αθροιστική φορολόγηση των μισθωμάτων της “μεσαίας τάξης” με συντελεστή 35-45%, με εισφορά αλληλεγγύης έως και 10%, με ετήσιο ΕΝΦΙΑ και με το συμπληρωματικό του φόρο ο οποίος επιβάλλεται κυρίως σε απρόσοδα ακίνητα, χωρίς κανένα όριο προς τα επάνω, αλλά και σειρά από άλλους πολυποίκιλους φόρους και κάθε είδους τέλη, βεβαιώσεις, πιστοποιητικά κλπ., “ταυτότητες κτιρίων”, έχει συνολικά δημευτικό χαρακτήρα, “τα παίρνει όλα” κυριολεκτικά, με αποτέλεσμα να μην απομένει διαθέσιμο εισόδημα της τάξης του 30% το οποίο αξιώνεται να δαπανηθεί μέσω του τραπεζικού συστήματος!
Επειδή λοιπόν είναι πρακτικά αδύνατον για τους περισσότερους εκμισθωτές να προβούν σε τέτοιου ύψους δαπάνες ελλείψει διαθεσίμου εισοδήματος, η ρύθμιση αυτή θα καταλήξει σε πραγματική καταλήστευσή τους με την πρόσθετη “φορολογία” του 22% στο ποσό που δεν θα καταφέρουν να δαπανήσουν “ηλεκτρονικά”.
Έτσι δυστυχώς αποδεικνύεται ότι οι κυβερνήσεις της χώρας μας, άλλη περισσότερο και άλλη λιγότερο, τη μεσαία τάξη τελικά την “αγάπησαν” περισσότερο στα λόγια τους, παρά στα έργα τους…”.