Ο ηλικιακός ρατσισμός επηρεάζει τους μεγαλύτερους σε ηλικία εργαζόμενους σε αρκετά παρόμοια ποσοστά για τις γυναίκες και τους άνδρες. Ωστόσο, οι γυναίκες ηλικίας 20 και 30 ετών αναφέρουν πολύ περισσότερες περιπτώσεις ηλικιακού ρατσισμού σε σχέση με τις μεγαλύτερες γυναίκες και τους νεαρούς, άνδρες συναδέλφους τους.
Σχεδόν οι μισές (49%) γυναίκες στη δεκαετία των 20 και το 37% των γυναικών στη δεκαετία των 30 δηλώνουν ότι η ηλικία τους έχει επηρεάσει αρνητικά την καριέρα τους, σε σύγκριση με το 24% των γυναικών στη δεκαετία των 40 και το 29% των γυναικών στη δεκαετία των 50.
Περισσότερες φιλοδοξίες αλλά λιγότεροι υποστηρικτές
Οι γυναίκες ηλικίας 20 και 30 ετών έχουν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες από τους νέους άνδρες να δεχθούν ανεπιθύμητα σχόλια για την ηλικία τους από τους συναδέλφους τους. Αυτά θα μπορούσαν να πάρουν τη μορφή αποκλεισμού των νεότερων γυναικών από ευκαιρίες ηγεσίας λόγω της πεποίθησης ότι «δεν είναι ακόμη η σειρά τους» ή να κάνουν αστεία για την εμφάνισή τους και την έλλειψη εμπειρίας.
Η April Little, 37 ετών, θυμάται ότι της είπαν ότι ήταν «πολύ φιλόδοξη» σε διάφορα σημεία της δεκαετίας των 20, ενώ εργαζόταν ως υπεύθυνη προσλήψεων. Όταν ζήτησε από τους προϊσταμένους της ευκαιρίες επαγγελματικής εξέλιξης ή αλλαγή τίτλου, της το αρνήθηκαν και της είπαν ότι έπρεπε να «κερδίσει τα γαλόνια της». Οι άνδρες συνάδελφοί της με παρόμοια διαπιστευτήρια, από την άλλη πλευρά, ανταμείβονταν για την ίδια συμπεριφορά. «Θυμάμαι ότι πολλοί από τους νεαρούς άνδρες με τους οποίους συνεργαζόμουν ήρθαν στη δουλειά τους με παραπομπή, με έναν μεγαλύτερο άνδρα συνάδελφο ως μέντορα ή φίλο», λέει η Little, η οποία τώρα είναι προπονήτρια επικοινωνίας στελεχών. «Αυτή η υποστήριξη μπορεί να τους βοηθήσει να απομονωθούν από τις διακρίσεις λόγω ηλικίας».
Οι γυναίκες εξακολουθούν να έχουν λιγότερες πιθανότητες από τους άνδρες να προσληφθούν σε θέσεις εισαγωγικού επιπέδου ή να προαχθούν στη θέση του διευθυντή, διαπίστωσαν η LeanIn και η McKinsey. Αυτό συχνά οφείλεται στην έλλειψη υποστηρικτών που να διασφαλίζουν ότι οι νέες γυναίκες θα πάρουν αυτές τις θέσεις εργασίας που αποτελούν εφαλτήριο.
«Έχουμε την τάση να προάγουμε τους άνδρες με βάση τις δυνατότητές τους και τις γυναίκες με βάση το τι έχουν ήδη πετύχει», εξηγεί η Rachel Thomas, συνιδρύτρια και διευθύνουσα σύμβουλος της LeanIn. Έτσι, συχνά οι νεαρές γυναίκες «αντιμετωπίζουν μεγαλύτερα εμπόδια στην ανέλιξη».
Το νούμερο 1 πρόβλημα για τις γυναίκες της γενιάς Ζ και των Millennials
Οι γυναίκες μπορούν να αντιμετωπίσουν τον ηλικιακό ρατσισμό σε κάθε σημείο της καριέρας τους. Οι νεαρές γυναίκες μπορεί να αντιμετωπίσουν εμπόδια στην προαγωγή επειδή οι εργοδότες τους τις θεωρούν πολύ άπειρες, ενώ όσες βρίσκονται στη μέση ηλικία συχνά θεωρούνται ότι έχουν πολλές ευθύνες φροντίδας.
Οι γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να αναφέρουν λιγότερα περιστατικά ηλικιακού ρατσισμού επειδή επωφελούνται από μεγαλύτερη εμπειρία, αρχαιότητα και επαγγελματικά δίκτυα, τα οποία μπορεί να τους προσφέρουν κάποια προστασία από αυτές τις συγκεκριμένες προκαταλήψεις, επισημαίνει η Thomas.
Τα υψηλότερα ποσοστά ηλικιακού ρατσισμού που αναφέρουν οι νεότερες γυναίκες θα μπορούσαν εν μέρει να είναι συνάρτηση των διαφορών των γενεών, λέει η Emily Levine, εκτελεστική αντιπρόεδρος της εταιρείας προσλήψεων και συμβουλών Career Group Cos. «Έχω παρατηρήσει ότι οι επαγγελματίες στις αρχές της καριέρας τους, ιδίως η γενιά Z, είναι ιδιαίτερα φιλόδοξοι και θέλουν να αναπτύξουν την καριέρα τους πολύ πιο γρήγορα από τους προκατόχους τους, και αυτό θα μπορούσε να συμβάλει σε αυτό το κύμα ηλικιακού ρατσισμού μεταξύ των νεότερων γυναικών», λέει η Levine. «Αν απορριφθούν από μια ευκαιρία, μπορεί να το χρεώσουν στην ηλικία τους αντί για τις ικανότητές τους».
Η συνεργασία των νέων γυναικών με μέντορες και η δημιουργία μιας κουλτούρας όπου η συνεργασία μεταξύ των γενεών ενθαρρύνεται και εξυμνείται θα μπορούσε να συμβάλει στον περιορισμό του ηλικιακού ρατσισμού στον εργασιακό χώρο, λέει η Thomas.
Η Chatterton συμφωνεί, σημειώνοντας ότι ο σημερινός της ρόλος ως ανώτερη ειδικός μάρκετινγκ στην Hyperproof, μια εταιρεία ανάπτυξης λογισμικού με έδρα το Σιάτλ της Ουάσινγκτον, είναι ο πιο ευτυχισμένος που έχει υπάρξει στην καριέρα της – συγκεκριμένα επειδή η Hyperproof έχει δημιουργήσει το είδος του υποστηρικτικού, χωρίς αποκλεισμούς περιβάλλοντος που περιγράφει η Thomas.
«Οι συνάδελφοι και οι διευθυντές μου με ακούνε, με εμπιστεύονται, είναι καταπληκτικό», λέει. «Είναι πιο εύκολο να πετύχεις κάτω από αυτές τις συνθήκες».
Πηγή: naftemporiki.gr