Λίγο πριν το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων και στο Ηράκλειο, ο Εμπορικός Σύλλογος Ηρακλείου ανακοίνωσε πως αυτά θα ανοίξουν με το προτεινόμενο θερινό ωράριο.
Το ωράριο των καταστημάτων είναι το «κλασικό» τα τελευταία χρόνια, το οποίο διαμορφώνεται ως εξής:
Δευτέρα: 9.00-3.00.
Τρίτη: 9.00-2.00
και 5.30-9.00
Τετάρτη: 9.00-3.00.
Πέμπτη: 9.00-2.00
και 5.30-9.00
Παρασκευή: 9.00-2.00
και 5.30-9.00
Σάββατο: 9.00-3.00
Κυριακή: Κλειστά.
Όπως φαίνεται όμως από τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι γενικότερες καταστάσεις στην αγορά, το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με τα ωράρια που θα παραμείνουν ανοικτά τα καταστήματα, αλλά με τον τρόπο που θα μπορέσει να επιστρέψει το εμπόριο στην κανονικότητα, αν και εφόσον βέβαια κάτι τέτοιο είναι εφικτό.
Ήδη πολλοί καταστηματάρχες επανέρχονται σταδιακά στα καταστήματα τους, προκειμένου να προχωρήσουν σε καθαριότητες, να ελέγξουν εμπορεύματα, διαθεσιμότητες, αλλά και να δουν αν κι εφόσον χρειάζονται νέες παραλαβές με δεδομένο ότι ανοίγουν σε άλλη εποχή από εκείνη που έκλεισαν ουσιαστικά.
Οι περισσότεροι διαπιστώνουν πως τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ δύσκολα, αρκετοί προς το παρόν σκέφτονται τι θα κάνουν με το προσωπικό και πώς θα μπορέσουν να καταβάλουν μισθούς και εισφορές, ενώ ήδη κάποιες επιχειρήσεις έχουν κατεβάσει ρολά και δεν θα ανοίξουν καν τη Δευτέρα.
Το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο, ενώ ο Εμπορικός Σύλλογος Ηρακλείου έχει επιχειρήσει με πλήθος παρεμβάσεων του να το αναδείξει, αλλά και να ζητήσει από τα συναρμόδια Υπουργεία να προχωρήσουν σε λύσεις και σε δράσεις που θα ενισχύσουν τη ρευστότητα.
Δυστυχώς όμως, η αγορά και ειδικότερα η αγορά του κέντρου, εξαρτώνται από μια σειρά συνιστωσών και δεδομένων που αλληλοεπιδρούν μεταξύ τους.
Για παράδειγμα, τους θερινούς μήνες, η αγορά του κέντρου κατά κανόνα στηρίζονταν στους καταναλωτές που συνδύαζαν μια έξοδο στην καρδιά της πόλης με αγορές από καταστήματα και κοινωνικές συναναστροφές.
Ειδικότερα, τα Σάββατα, η πρωινή κοινωνική έξοδος θεωρούνταν δεδομένη και συνυφασμένη με πλήθος συναντήσεων. Τώρα, όμως, με βάση τους αυστηρότατους περιορισμούς που τίθενται, αλλά και τις ρυθμίσεις που οφείλονται να τηρούνται, κάτι τέτοιο θεωρείται όχι αδύνατο, αλλά απαγορευμένο.
Ένα άλλο ζήτημα σχετίζεται πέραν των περιορισμών με τη ρευστότητα. Όταν πλήθος εργαζόμενων έχουν κληθεί ήδη να ζήσουν για 45 ημέρες με 800 ευρώ, εφόσον ήταν δικαιούχοι αυτού του ποσού και δεν γνωρίζουν το μέλλον τους την επόμενη ημέρα, ήδη η ρευστότητα έχει περιοριστεί. Την ίδια στιγμή, όταν εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρηματίες δεν έχουν δραστηριότητα για δύο μήνες, αλλά έχουν υποχρέωση καταβολής εξόδων που τρέχουν, γίνεται αντιληπτό, πως η εξίσωση «επιχειρηματικότητα» είναι για … δυνατούς λύτες.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, οι καταναλωτές καλούνται να στηρίξουν πρώτα και πάνω απ΄όλα την τοπική επιχειρηματικότητα για να στηριχθεί στη συνέχεια ο κύκλος της οικονομίας, ενώ το Κράτος συνολικά, καλείται να δώσει απαντήσεις σε αναπάντητα ερωτήματα.