«Έφυγε» το απόγευμα του Σαββάτου από τη ζωή σε ηλικία 92 ετών, ο πρωτοπόρος τραπεζίτης και οικονομολόγος, Μίνως Ζομπανάκης, που διαμόρφωσε εν πολλοίς το σύγχρονο τραπεζικό σύστημα και είχε προειδοποιήσει για τις τράπεζες από το 1976.
Γεννημένος το 1926 στις Καλύβες Αποκορώνου- Χανίων, όπου και θα γίνει η κηδεία του την Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου.
Ο 92χρονος Μίνως Ζομπανάκης, υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους οικονομολόγους στον κόσμο. Είχε καταφέρει να γίνει δεκτός στο περίφημο αμερικανικό πανεπιστήμιο Χάρβαρντ και να βγει με δύο μάστερ και παραλίγο με ένα διδακτορικό στα οικονομικά, το οποίο όμως δεν ολοκλήρωσε καθότι δεν στόχευε σε ακαδημαϊκή σταδιοδρομία.
Επηρεασμένος από τη σχολή σκέψης του Γιόζεφ Σουμπέτερ, υπήρξε ένας εκ των θεμελιωτών της σύγχρονης μορφής δανεισμού με την απελευθέρωση της διακίνησης κεφαλαίων. Άφησε το στίγμα του στο Σίτι του Λονδίνου, διαμορφώνοντας τον θεσμό των διατραπεζικών επιτοκίων (Libor). Πάνω στα διατραπεζικά επιτόκια βασίστηκε ολόκληρη η ευρωαγορά, τη δεκαετία του 1970.
Πώς γεννήθηκε όμως το «επιτόκιο Libor»; Όπως σημειώνει παλαιότερο άρθρο της Καθημερινής: «Το 1969 [ο Μίνως Ζομπανάκης] ήταν υπεύθυνος για το νέο υποκατάστημα της Manufacturer Hanover στο Λονδίνο, η οποία ανήκει πλέον στην JP Μorgan. Τότε η τράπεζα συγκρότησε ένα από τα πρώτα κοινοπρακτικά δάνεια με το διατραπεζικό επιτόκιο London interbank offered rate (Libor) και αυτό χορηγήθηκε στον σάχη της Περσίας, όπως αναφέρει το Reuters.
Οι φιλόδοξοι τραπεζίτες δεν γνώριζαν ότι στο μέλλον αυτό το επιτόκιο θα γινόταν ο κανόνας για το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, ορίζοντας συναλλαγές ύψους 550 τρισ. δολαρίων από παράγωγα επιτοκίων έως στεγαστικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες».
Από το 1976, προειδοποιούσε ότι το «το ιδιωτικό χρηματοοικονομικό σύστημα έχει εκτεθεί σε τεράστιο βαθμό προς χώρες οι οποίες ίσως δεν θα έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν ένα ολοένα αυξανόμενο βάρος εξωτερικού χρέους».
Ο ίδιος αρνήθηκε να γίνει πρωθυπουργός όταν του το πρότεινε η χούντα των συνταγματαρχών και υπήρξε άτυπος και άμισθος σύμβουλος των μεταπολεμικών ελληνικών κυβερνήσεων.
Διατήρησε επαφές με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ενώ συνεργάστηκε στενά και με μέλη της βασιλικής δυναστείας της Σαουδικής Αραβίας, τον σάχη του Ιράν και με τον μεγαλοτραπεζίτη Τζέικομπ Ρότσιλντ.
Ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας από το 1995 έως το 2005, Τζέιμς Γούλφενσον, έχει πει για τον Έλληνα οικονομολόγο: «Ο Μίνως Ζομπανάκης βίωσε αλλά και υπήρξε μέρος των μεγαλύτερων ιστορικών αλλαγών στις χρηματαγορές. Είναι ένας θρύλος όχι μόνο λόγω των δεξιοτήτων του στα χρηματοοικονομικά αλλά και λόγω του ότι, όντας Έλληνας, είναι μία από τις λιγοστές παγκόσμιες προσωπικότητες που έχουν διαμορφώσει το διεθνές σύστημα χρηματαγορών».
Σε νεαρή ηλικία, εκπροσώπησε τη Διοίκηση Εξωτερικού Εμπορίου μέσα από την Τράπεζα της Ελλάδος. Μετά τη στρατιωτική του θητεία και την υπηρεσία στον πόλεμο της Κορέας, ο Μίνως Ζομπανάκης εργάστηκε στην ομάδα του Γιώργου Καρτάλη, στο πρόγραμμα σταθεροποίησης της ελληνικής οικονομίας.