Οι διατάξεις του θεσμικού πλαισίου για τα δώρα εορτών είναι δημοσίας τάξεως, με συνέπεια να μην επιτρέπεται και να είναι άκυρη κάθε αντίθετη ρητή ή σιωπηρή συμφωνία, καθώς και η παραίτηση του εργαζόμενου από την αξίωση καταβολής τους.
Επομένως, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, όλοι οι μισθωτοί που απασχολούνται στον ιδιωτικό τομέα με σχέση εξαρτημένης εργασίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου, πλήρους ή μερικής απασχόλησης σε οποιοδήποτε εργοδότη δικαιούνται Δώρο Πάσχα.
Το Δώρο Πάσχα είναι μισός μηνιαίος μισθός, αν ο εργαζόμενος αμείβεται με μισθό, ή 15 ημερομίσθια αν αμείβεται με ημερομίσθιο.
Σε περιπτώσεις που η εργασιακή σχέση δεν καλύπτει ολόκληρη την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου έως τη Μεγάλη Τετάρτη – είτε λόγω απόλυσης, είτε παραίτησης – τότε ο εργαζόμενος λαμβάνει αναλογικό ποσό.
Ο υπολογισμός γίνεται με βάση το διάστημα που εργάστηκε. Για κάθε 8 ημερολογιακές ημέρες εργασίας, αντιστοιχεί 1/15 του μισού μηνιαίου μισθού ή ένα ημερομίσθιο.
Τι ισχύει αν δεν καταβληθεί
Αν ο εργοδότης δεν καταβάλει το δώρο Πάσχα μέσα στη νόμιμη προθεσμία, οι εργαζόμενοι – είτε ατομικά είτε μέσω των σωματείων που τους εκπροσωπούν – έχουν το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να απευθυνθούν άμεσα στην αρμόδια υπηρεσία της Επιθεώρησης Εργασίας.
Εκεί μπορούν να προχωρούν σε καταγγελία, η οποία οδηγεί στη σύνταξη επίσημης μηνυτήριας αναφοράς. Αυτή η αναφορά διαβιβάζεται στον αρμόδιο Εισαγγελέα, προκειμένου να ασκηθεί ποινική δίωξη κατά του εργοδότη για παραβίαση της εργατικής νομοθεσίας.
Παράλληλα, η υπόθεση διαβιβάζεται και στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, ώστε να ενεργοποιηθεί η αυτόφωρη διαδικασία σύλληψης, εφόσον συντρέχουν οι προβλεπόμενες προϋποθέσεις.