Τη στιγμή που η εστίαση και η διασκέδαση στην Κρήτη στενάζουν, φαίνεται πως η κυβέρνηση προσπαθεί να δώσει κάποιες μικρές ανάσες ρευστότητας, προκειμένου το άνοιγμα τους να γίνει όσο το δυνατόν πιο ομαλά.
Όπως ήδη έχει γράψει η «Π», πάνω από τις μισές επιχειρήσεις στην Κρήτη έχουν μηδενίσει τα ταμειακά διαθέσιμα τους, οπότε δεν έχουν ούτε ένα ευρώ ως κεφάλαιο κίνησης για να μπορέσουν να πληρώσουν τους προμηθευτές τους και να μπουν σε μια λογική επαναλειτουργίας. Αυτό άλλωστε ήταν κι ένα από τα πιο σημαντικά «αγκάθια» το οποίο είχαν να αντιμετωπίσουν μεταξύ άλλων οι επιχειρηματίες.
Τονίζεται βέβαια, πως τα προβλήματα ρευστότητας, ήταν ένα μέρος των συνολικότερων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κλάδος, ο οποίος κι έχει κάνει σαφές ότι εκτός από την οικονομική ενίσχυση, χρειάζεται κι ένα ουσιαστικό και καθαρό πλαίσιο λειτουργίας προκειμένου όταν επιτέλους ανακοινωθεί το άνοιγμα της εστίασης, να είναι βιώσιμη η λειτουργία καταστημάτων.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσονται μεταξύ άλλων, ο μαζικός εμβολιασμός σε όλους τους εργαζόμενους κι επιχειρηματίες της εστίασης, το πλήρες άνοιγμα της εστίασης, τόσο σε εσωτερικούς, όσο και σε εξωτερικούς χώρους, η υποβολή κεφαλαίου κίνησης για ενίσχυση του ανοίγματος των επιχειρήσεων, η δημιουργία συνθηκών συνεργασίας εστίασης και διασκέδασης με πρωτογενή τομέα για αλληλοϋποστήριξη και ενίσχυση των κλάδων, καθώς κι ένα διευρυμένο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων χωρίς αυστηρούς περιορισμούς, για αποφυγή θεμάτων συγχρωτισμού και για επιβίωση του κλάδου.
Τα θέματα είναι πολλά και σημαντικά, ενώ ήδη τοπικά έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να ενημερωθούν τα συναρμόδια Υπουργεία και να δοθούν λύσεις. Όπως φάνηκε από την χθεσινή ημέρα, από την πλευρά της κυβέρνησης υπάρχει κατ’ αρχάς η πρόθεση να καλυφθεί ως ένα βαθμό τουλάχιστον το κομμάτι της οικονομικής ενίσχυσης, αλλά και να υπάρξει η μέριμνα για την επιβίωση του κλάδου.
Δυστυχώς όμως, το ζήτημα ανοίγματος της εστίασης είναι πολυεπίπεδο και δεν αφορά μόνο τον πρωθυπουργό ή τους επιδημιολόγους. Πρόκειται για ένα θέμα που χρειάζεται άμεση κι ενδελεχή συζήτηση με τους εκπροσώπους του κλάδου, ώστε οι όποιες δράσεις σχεδιαστούν να έχουν τη βάση τους στο ρεαλισμό και να μπορούν να οδηγήσουν την εστίαση και κατά συνέπεια μια σειρά από συναφείς κλάδους στην επιβίωση. Για παράδειγμα, ο περυσινός περιορισμός και μόνο του ωραρίου στην εστίαση είχε σαν άμεση συνέπεια τη μείωση κατά τουλάχιστον 30 % των τζίρων και κατά 20 % του προσωπικού. Σαν έμμεση συνέπεια επίσης είχε τον πολύ μεγάλο περιορισμό των πρώτων υλών, αλλά και τις μειώσεις τζίρων στο 1/3 των προμηθευτών.
Γίνεται λοιπόν κατανοητό το γεγονός πως η επιλογή του ανοίγματος δεν είναι μια εύκολη εξίσωση, γι’ αυτό άλλωστε και μέχρι στιγμής διακινούνται και σε κυβερνητικό επίπεδο, πολύ προσεκτικά σενάρια ως προς το αν, πότε και με ποιους όρους, θα ανοίξει η εστίαση.