Μεγαλύτερες προεκτάσεις από ένα απλό «όχι» ως γνωμοδότηση της αρμόδιας Επιτροπής Περιβάλλοντος, κρύβει η αίτηση δημιουργίας υβριδικού σταθμού στο Αμάρι Σητείας από την εταιρία ΤΕΡΝΑ. Όπως όλα δείχνουν, παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων, η κυβέρνηση μοιάζει να έχει προαποφασίσει τη δημιουργία του σταθμού, με την προώθηση των διαδικασιών να αποτελεί μια μάλλον τυπική διαδικασία.
Την ίδια στιγμή ωστόσο, κυβερνητικοί φορείς της περιοχής διατρανώνουν τις ενστάσεις και τις διαφωνίες τους, αν και γνωρίζουν πως είναι, πρώτον κενές περιεχομένου και δεύτερον αντίθετες στην κυβερνητική γραμμή.
Ανάμεσα σε αυτούς βρίσκονται το Περιφερειακό Συμβούλιο Κρήτης, η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, το Υπουργείο Τουρισμού, το Υπουργείο Υποδομών και πλήθος άλλων φορέων και Διευθύνσεων. Σύμφωνα με τις υφιστάμενες πληροφορίες, οι περισσότερες γνωμοδοτήσεις που έχει λάβει το Υπουργείο είναι θετικές ως προς την επένδυση και γενικά δεν υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος για αρνητική γνωμοδότηση της.
Η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία και τις γνωμοδοτήσεις, θα εγκρίνει ή θα απορρίψει με αίτηση της την επένδυση. Στη συνέχεια ο αρμόδιος υπουργός θα επικυρώσει με την υπογραφή του τη γνωμοδότηση της υπηρεσίας του.
Σύμφωνα με τα υφιστάμενα στοιχεία, η αρμόδια Διεύθυνση Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης δεν έχει κάποιους σοβαρούς λόγους για να μην εγκρίνει την επένδυση. Ακόμα και ο αρμόδιος αντιπεριφερειάρχης Κρήτης Νίκος Καλογερής, αναφέρει με δηλώσεις του στην «Π» ότι σοβαρές περιβαλλοντικές ενστάσεις γύρω από το έργο δεν υπάρχουν.
Με βάση τα συγκεκριμένα δεδομένα, τις εξελίξεις, αλλά και τη διαδικασία, φαίνεται πως ο υβριδικός σταθμός, όπως άλλωστε έγραψε και χθες η «Π» θα προχωρήσει.
Γίνεται κατανοητό επίσης πως ούτε οι ενστάσεις των κατοίκων, αλλά ούτε και η αρνητική γνωμοδότηση του περιφερειακού συμβουλίου είναι ικανές από μόνες τους να μπλοκάρουν το έργο, μέσα σε μια συνολική διαδικασία πλήθους θετικών εισηγήσεων για την κατασκευή του.
Το ερώτημα ωστόσο που προκύπτει είναι για ποιο λόγο κάτοικοι και αρχές της περιοχής ακολούθησαν τη λογική της στείρας άρνησης, αλλά και γιατί οι αιρετοί της περιοχής στάθηκαν απέναντι σε μια διαδικασία, με δεδομένο ότι γνώριζαν πως η άρνηση τους δεν έχει στην ουσία του πράγματος να προσφέρει κάτι σημαντικό, πέρα από κοινωνική αποδοχή.
Διότι εφόσον το έργο τελικά περάσει, που φαίνεται ότι αυτό θα συμβεί, θα είχε πολύ μεγαλύτερη σημασία από κατοίκους και αιρετούς να προτείνουν διορθώσεις και βελτιώσεις για το έργο, που θα ήταν και ευκολότερο να γίνουν αποδεκτές.
Μετά το προχθεσινό «σόου» ωστόσο στο Περιφερειακό Συμβούλιο, η αρμόδια Διεύθυνση λαμβάνει τυπικά μια άρνηση, χωρίς κάποια ουσιαστική ανατροφοδότηση κι αναμένεται να διαβιβάσει μια απόφαση που θα κινείται πιθανότητα στην κατεύθυνση δημιουργίας του έργου.
Αυτό που έγινε λοιπόν στην ουσία του πράγματος, είναι κάποιοι κάτοικοι να εκτονώσουν την οργή τους, κάποιοι τοπικοί αιρετοί απλά να φανούν καλοί, γνωρίζοντας πως με τον τρόπο αυτό ελαχιστοποιούν το πολιτικό κόστος και την Περιφέρεια να εισηγείται αρνητικά για την επένδυση, σεβόμενη τις αποφάσεις μιας τοπικής κοινωνίας, η οποία όμως φάνηκε να έχει πλήρη άγνοια των διαδικασιών. Πολύ κακό για το τίποτα δηλαδή, κυριολεκτικά.