Η οξύτητα του προβλήματος στη Μεσσαρά και τα μέτρα- περιορισμοί που έρχονται
Οι πρόσφατες βροχοπτώσεις των προηγούμενων ημερών αποδείχτηκε ότι ήταν μια καλή τονωτική ένεση για τα διψασμένα χώματα της Κρήτης, αλλά δεν ήταν ικανές για να αλλάξουν την εικόνα σε ότι αφορά το γεγονός ότι διανύουμε πιο ξηρό υδρολογικό έτος σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.
Ούτε ήταν ικανές για να ανατάξουν τη δραματική κατάσταση που επικρατεί στη Μεσσαρά όπου η υπεράντληση έχει χτυπήσει «κόκκινο» και έχει δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα με την άρδευση των καλλιεργειών για τις οποίες κατατίθενται αιτήματα ανόρυξης νέων γεωτρήσεων και μάλιστα σε μεγαλύτερα βάθη.
Με δηλώσεις της στην «Π» η Προϊσταμένη της Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διεύθυνσης Κρήτης Αγγελική Μαρτίνου, ήταν ευχάριστες οι πρόσφατες βροχοπτώσεις όμως αυτό δεν αναιρεί δυστυχώς ότι οι χαμηλές βροχοπτώσεις του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου μας έχουν φέρει σε μια κατάσταση χειρότερη από την περσυνή.
Επίσης είναι σημαντικό στοιχείο το γεγονός ότι είδαμε στον Ψηλορείτη ποσότητες χιονιού, από όπου θα υπάρχει άμεση ενίσχυση των υπόγειων υδροφορέων. Όμως αθροιστικά η πραγματικότητα δείχνει ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και στο πλαίσιο αυτό μπαίνει στο κάδρο η περιοχή της Μεσσαράς όπου υπάρχει καταγεγραμμένη υπεράντληση νερού για τις ανάγκες της άρδευσης.
Το πρόβλημα είναι ότι ενώ συμβαίνουν όλα τα παραπάνω υπάρχουν καταγεγραμμένες καταγγελίες ότι κάποιοι βλέποντας και τις καλές τιμές του λαδιού, επέλεξαν να ποτίζουν τα δέντρα τους το Δεκέμβρη και το Νοέμβρη, ενώ γνωρίζουν ότι αυτό απαγορεύεται.
Όπως τονίζει η κ. Μαρτίνου αυτή η πρακτική είναι εντελώς λάθος και δημιουργεί σοβαρά προβλήματα ειδικά στη χρονική συγκυρία που διανύουμε, καθώς για κανένα λόγο δεν θα πρέπει να παραβιάζεται το γεγονός ότι η υδρολογική περίοδος καλύπτει τους μήνες από τον Απρίλιο μέχρι τον Οκτώβριο.
Η ίδια σημειώνει ότι η κατάσταση στη Μεσσαρά είναι πραγματικά δύσκολη καθώς έχει πέσει η στάθμη των γεωτρήσεων και παράλληλα έχουν κατατεθεί αιτήματα είτε για ανόρυξη νέων γεωτρήσεων είτε για εμβάθυνση των υφισταμένων.
Αυτό όπως καταλαβαίνει κανείς είναι δίκοπο μαχαίρι, διότι αφενός υπάρχει ο κίνδυνος σε όσο μεγαλύτερα βάθη οδηγούμαστε να φτάσουμε τη θάλασσα με ότι αυτό συνεπάγεται και αφετέρου, υπάρχουν ζητήματα μείζονα με την υπεράντληση του νερού το οποίο οφείλουμε να το περιφρουρήσουμε.
Όπως η ίδια εξηγεί, «τα υπόγεια νερά είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό και ευαίσθητο αγαθό το οποίο πρέπει με κάθε τρόπο να προστατευθεί αφού συνδέεται με την επιβίωση της ίδιας της ζωής με την ευρύτερη έννοια του όρου.
Τα υπόγεια νερά αποτελούν παγκοσμίως μία από τις πιο σημαντικές αποθήκες γλυκού νερού. Ιδιαίτερα για περιοχές που δεν διαθέτουν άφθονα επιφανειακά νερά (ποτάμια – λίμνες) όπως η Κρήτη, τα υπόγεια νερά αποτελούν την πιο σημαντική αποθήκη νερού (από αυτά τα νερά, στην Κρήτη, καλύπτουμε πάνω από το 80% των αναγκών μας) αλλά και την πιο ευαίσθητη.
Επομένως η προστασία τους σχετίζεται άμεσα με την ευημερία μας έως και την ίδια την επιβίωσή μας αφού το νερό είναι ο κύριος παράγοντας για την ύπαρξη της ζωής στον πλανήτη. Τα υπόγεια ύδατα προέρχονται από τη βροχή και το λιώσιμο του χιονιού και αφού διαπεράσουν το έδαφος, συγκεντρώνονται σε υπόγειους σχηματισμούς μέσα από μια αργή διαδικασία δεκάδων έως και χιλιάδων χρόνων».
Η ίδια σημειώνει ότι οφείλουμε να σεβαστούμε το φυσικό περιβάλλον και τους νόμους της φύσης, και στο πλαίσιο αυτό η υπηρεσία στο τέλος του μήνα θα ζητήσει τη λήψη μέτρων προστασίας σε όλους τους πάροχους νερού που θα πρέπει να κρατήσουν μια ενιαία στάση και αντιμετώπιση στην κατάσταση με την οποία είμαστε αντιμέτωποι που απαιτεί ορθολογισμό και σύνεση.