ενδοοικογενειακή βία

Σαρώνει η ενδοοικογενειακή βία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Ξενώνα Φιλοξενίας Γυναικών του Δήμου Ηρακλείου, που δείχνουν ότι το 85% των γυναικών που φιλοξενήθηκαν στη δομή, βρέθηκαν αντιμέτωπες με βίαιες συμπεριφορές που τις εξώθησαν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους.

Η «Π» παρουσιάζει σήμερα όλα τα στατιστικά στοιχεία που αφορούν στη λειτουργία του Ξενώνα, από την ίδρυση του μέχρι σήμερα, τα οποία αποτυπώνουν ανάγλυφα την εξέλιξη του φαινόμενου της βίας μέσα στα χρόνια της οικονομικής κρίσης που έχει αλλάξει την κοινωνική πραγματικότητα

Τι δείχνουν τα στοιχεία

η αντιδήμαρχος Κοινωνικών Υπηρεσιών κ. Ρένα Παπαδάκη

Από τις 30/12/2013 έως και σήμερα στον Ξενώνα Φιλοξενίας Γυναικών Δήμου Ηρακλείου φιλοξενήθηκαν 101 γυναίκες και παιδιά.

Από τις γυναίκες αυτές το 85%  είχαν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας και το 15% ανήκαν στην κατηγορία πολλαπλών διακρίσεων (άνεργες, μονογενείς, πρόσφυγες, ΑΜΕΑ, μετανάστριες).

Από τις γυναίκες που είχαν πέσει θύματα ενδοοικογενειακής βίας το 72% είχε σωματική βία.

Το 65% δήλωσε βία από τον σύζυγο, το 25% από τον σύντροφο και 10% των γυναικών ανάφερε το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον.

Το 70% ήταν Ελληνίδες και το 30% προέρχονταν από χώρες εντός και εκτός Ευρωπαϊκής ένωσης. Από αυτές το 60% ήταν έγγαμες, το 35% άγαμες και 5% διαζευγμένες.

Επίσης, το 84,2% δήλωνε ανεργία και το 15.8% ήταν εργαζόμενες. Ο μέσος όρος ηλικίας των γυναικών ήταν τα 36,8 έτη (20-70 ετών). Τέλος, το 74% των γυναικών διέμεναν σε επίπεδο Περιφέρειας Κρήτης και το 26% ήρθαν με παραπομπή από άλλη Περιφέρεια της Ελλάδος.

Με βάση τα στατιστικά μετά την αποχώρηση από τον Ξενώνα το 72% των γυναικών επέλεξαν  να απομακρυνθούν από τον θύτη.

Το 66,7% ενεργοποιήθηκε βρίσκοντας εργασία και νέα κατοικία. Το 26,7%  επέλεξε  να φιλοξενηθεί σε φιλικό ή σε συγγενικό περιβάλλον και ένα ποσοστό περίπου 7% παραπέμφθηκε σε άλλους ξενώνες για περαιτέρω φιλοξενία. Το 28% επέλεξε να επιστρέψει στη συζυγική ή πατρική εστία αναζητώντας καλύτερους όρους συμβίωσης.

Τέλος, σχεδόν οι μισές από τις γυναίκες που αιτήθηκαν φιλοξενία δεν εισήχθησαν ποτέ στον Ξενώνα λόγω του ότι αναζήτησαν βοήθεια  στο οικείο υποστηρικτικό και φιλικό τους δίκτυο γνωριμιών όπου τελικά και υποστηρίχτηκαν.

Επίσης κάποιες  παρέμειναν στην σχέση τους, κάποιες άλλες παρακολούθησαν συμβουλευτική σε Συμβουλευτικά Κέντρα και κάποιες είτε παραπέμφθηκαν σε άλλες δομές φιλοξενίας ή ξενώνες της ΓΓΙΦ.

Όσον αφορά τα χαρακτηριστικά του θύτη από τα στοιχεία που προέκυψαν από τα αρχεία του ξενώνα, το 83% πρόκειται για ελληνικής καταγωγής άτομα και 17% για αλλοδαπούς. Το 66% των ανδρών είχαν ηλικία 20-50 ετών και το 34%  αφορούσαν άνδρες 51 – 70 ετών. Το 51,5% ήταν απόφοιτοι Υποχρεωτικής Εκπαίδευσης, το 17%  Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και ένα ποσοστό 17% απόφοιτοι Ανώτατης και Ανώτερης Σχολής. Τέλος, μόλις 14% ήταν αναλφάβητοι.

Επίσης το 74% δηλώνονταν ως εργαζόμενοι. Αξίζει να αναφερθεί ότι η πλειοψηφία των θυτών (57,2%) είχαν ζήσει βία στο οικογενειακό τους περιβάλλον από τον πατέρα τους ως παιδιά ή από τον πατέρα προς τη μητέρα ή από  την μητέρα προς τα τέκνα. Το 11,4% ανάφερε ότι δεν υπήρχε βία στο σπίτι.

Η αρμόδια αντιδήμαρχος κοινωνικής πολιτικής κ. Ρένα Παπαδάκη με δηλώσεις της στην «Π» τονίζει μεταξύ άλλων ότι όλα τα παραπάνω στοιχεία, επιβεβαιώνουν αφενός τον τεράστιο ρόλο που επιτελεί η δομή η οποία παρέχει εξαιρετικά σημαντικό κοινωνικό έργο.

Αφετέρου, αποτυπώνουν ένα εξαιρετικά αισιόδοξο νόημα που δείχνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών που φιλοξενούνται στον ξενώνα, κατάφερε να σταθεί ξανά στα πόδια της, να επανεκκινήσει τη ζωή της και να ανοίξει τα φτερά της κάνοντας πράξη τα όνειρά της.