Οι ελλείψεις σε προσωπικό είναι ο μόνιμος πονοκέφαλος των επιχειρηματιών του κλάδου καθώς όπως λένε, οι ντόπιοι δεν πηγαίνουν να δουλέψουν στα ξενοδοχεία ούτε τώρα που οι μισθοί έχουν σαφώς βελτιωθεί.
Στις αρχές Mαϊου θα βρίσκεται σε λειτουργία των σύνολο των ξενοδοχείων, οι πληρότητες θα αρχίσουν να αυξάνονται και τα στοιχεία δείχνουν ότι στην Κρήτη οι κενές θέσεις σε προσωπικό όλων των κατηγοριών, φθάνουν τις 4.000.
«Τα δύσκολα θα τα βρούμε μπροστά μας τον Ιούλιο και τον Αύγουστο και μέχρι τώρα αναζητούμε λύσεις» είπε στην «Π» ο πρόεδρος των Τουριστικών Πρακτόρων του νησιού Μιχάλης Βλατάκης.
Ο κ.Βλατάκης σημείωσε ότι ήδη έχει προταθεί στον υπουργό Εργασίας η δυνατότητα πρόσληψης συνταξιούχων του τουριστικού κλάδου, που έχουν τις γνώσεις και την εμπειρία που χρειάζονται ωστόσο ο κ. Χατζηδάκης δεν έχει ακόμη απαντήσει.
Είναι γνωστό ότι το εισαγόμενο προσωπικό απο τρίτες χώρες κατέληξε σε φιάσκο, αφού για την Κρήτη εγκρίθηκαν μόλις 280 θέσεις.
Ο πρόεδρος των Ξενοδόχων του Ηρακλείου Νίκος Χαλκιαδάκης συνεχίζει, όπως μας είπε, τις προσπάθειες για να έρθουν εργαζόμενοι από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, σημειώνοντας ότι από τον Ιούνιο θα ταξιδεύουν με πτήσεις τσάρτερ για την Κρήτη, περί τους 80.000 με 100.000 τουρίστες την εβδομάδα.
«Είναι αδύνατον να καλυφθούν όλα τα κενά που υπάρχουν και οι ελλείψεις αφορούν καμαριέρες, σερβιτόρους, μάγειρες, βοηθούς, κηπουρούς, τεχνικούς και πολλές άλλες ειδικότητες» υπογράμμισε ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσποδίας Διευθυντών Ξενοδοχείων Γιώργος Πελεκανάκης.
Άλλωστε, κάποιες μικρές μονάδες καταφεύγουν στην λύση κέτερινγκ για τους πελάτες τους, αφού δεν βρίσκουν σεφ και μάγειρες.
Ο ίδιος σχολίασε ότι ακόμη και το γεγονός ότι έχουν αυξηθεί οι μισθοί για εργαζόμενους χωρίς προϋπηρεσία και αρχίζουν από τα 1000-1200 ευρώ για σερβιτόρους και καμαριέρες, το ενδιαφέρον των ντόπιων είναι πολύ περιορισμένο.
Επιπλέον ακόμη και εκείνοι που κλείνουν συμφωνίες με ξενοδοχεία, τις «σπάνε» και φεύγουν με μεγάλη ευκολία για να πάνε στο επόμενο.
Έτσι οι διευθυντές βρίσκονται σε μια συνεχή διαδικασία αναζήτησης προσωπικού και άγχους για το αν καταφέρουν να καλύψουν τις ανάγκες της μονάδας και των πελατών της.