Πολλές φορές τα παιχνίδια της μοίρας μάς αφήνουν άφωνους… Μία σκέψη, μία κίνηση, μία απόφαση που αλλάζουν τις ζωές των ανθρώπων, ενίοτε με δραματικό τρόπο, ενώ ένα «αν» αιωρείται βασανιστικά πλην μάταια.
Μία τέτοια περίπτωση είναι και ο απροσδόκητος θάνατος του αγαπητού αναισθησιολόγου Γιώργου Καραντινού, ο οποίος πήγε για προσκύνημα στο Άγιο Όρος και σκοτώθηκε σε χαράδρα.
Ένα τραγικό περιστατικό στο οποίο μεγαλύτερη ακόμα τραγικότητα προσδίδουν οι μαρτυρίες συναδέλφων του, στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο.
Ακόμα και χθες κάποιοι δεν μπορούσαν να συνειδητοποιήσουν ότι δεν θα ξαναδούν τον «γίγαντα» των χειρουργείων, όπως τον αποκαλούσαν, και δεν θα ξανακούσουν τη στεντόρεια φωνή του.
Συνομιλώντας μαζί τους περιέγραψαν συγκλονισμένοι ότι ο Γιώργος είχε κηδέψει τη μητέρα του λίγα 24ωρα πριν την αναχώρησή του για το Άγιο Όρος, το περασμένο Σάββατο.
Είχε κηδεύσει τη μητέρα του την περασμένη Πέμπτη, η οποία πριν πεθάνει τον προέτρεπε να πάει στο Άγιο Όρος
Την κήδεψε την Πέμπτη και ήταν πολύ στεναχωρημένος, σε βαθμό που αμφιταλαντευόταν για το εάν πρέπει να κάνει τελικά αυτό το ταξίδι. «Ήταν πολύ στεναχωρημένος από τον θάνατο της μητέρας του και ήταν περισσότερο αρνητικός να φύγει παρά το γεγονός ότι ήθελε πολύ να πάει.
Η μητέρα του είχε ακούσει για το ταξίδι αυτό και πριν πεθάνει τον είχε προτρέψει να το κάνει. Και αυτό ήταν τελικά που υπερίσχυσε μέσα του και είπε το ναι» μας περιέγραψε συγκλονισμένος γιατρός του Βενιζελείου, ο οποίος τον ζούσε στενά.
Για το Βενιζέλειο Νοσοκομείο η απώλεια του Γιώργου Καραντινού είναι μεγάλη και δεν αφορά μόνο στην επιστημονική του κατάρτιση, στο γεγονός ότι υπήρξε πάντοτε σοβαρός και υπεύθυνος στο καθήκον του. «Ήταν ένας άνθρωπος πρωτίστως συναδελφικός, συναισθηματικός, έξω καρδιά.
Ένας γίγαντας σε όλα του» λένε οι άνθρωποι που τον έζησαν χρόνια, σε δύσκολες καταστάσεις ασφυκτικής πίεσης. «Σε τέτοιους ρυθμούς οι εντάσεις είναι αναπόφευκτες. Ο Γιώργος μπορεί να φώναζε, σε δύο λεπτά όμως δεν υπήρχε τίποτα, όλα είχαν ξεχαστεί».
Μετά από χειρουργεία, φρόντιζε πάντα να επισκέπτεται τους ασθενείς στους θαλάμους, ενδιαφερόταν για την κατάσταση της υγείας τους, τους ρωτούσε αν πονάνε προκειμένου να παρέμβει για να απαλύνει τον πόνο τους. Πάντα με το χαμόγελο και το καλαμπούρι στα χείλη.
Ο Γιώργος Καραντινός ως πρόεδρος της επιτροπής χειρουργείων είχε συμβάλει τα μέγιστα στη διαμόρφωση του νέου κανονισμού που κατά τραγική ειρωνεία επικυρώθηκε χθες.
«Μαύρη μέρα για το Βενιζέλειο» λένε χαρακτηριστικά. Η απώλειά του αναμφισβήτητα αποτελεί μεγαλύτερο πλήγμα για την οικογένειά του, τη σύζυγο και τα παιδιά του που έχασαν τόσο άδικα και πρόωρα τον άνθρωπό τους, το στήριγμά τους. Η κηδεία του θα τελεστεί σήμερα το μεσημέρι στις αγαπημένες του Δαφνές, ενώ νωρίτερα θα τελεστεί τρισάγιο στον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, στον αύλειο χώρο του Βενιζελείου Νοσοκομείου. Θα είναι το τελευταίο αποχαιρετιστήριο στο δεύτερο σπίτι του, το οποίο αγάπησε και υπηρέτησε με όλη του την ψυχή.
Δεκάδες είναι τα συλλυπητήρια μηνύματα στο διαδίκτυο από συναδέλφους, συγγενείς, φίλους, ασθενείς αλλά και ανθρώπους που έχουν συγκλονιστεί από το πρόωρο φευγιό του. Συγκινημένος φίλος του αναφέρει: «Του Αγίου Γεωργίου μου έλεγες πόσο χαρούμενος ήσουν, που επιτέλους θα πήγαινες στο Άγιον Όρος και το πόσο ήθελες να πας και να προσευχηθείς».
“Πάντα με ένα πείραγμα με σπουδαία καρδιά πάντα εκεί… Υπέροχος άνθρωπος που έχει βοηθήσει τόσο κόσμο, δραστήριος, επίμονος, πολιτικοποιημένος, καλόκαρδος. Φίλε μας, αυτή τη φορά, μία και μόνη, μας στεναχώρησες όλους…» γράφει συνάδελφός του από το Βενιζέλειο.
Όπως έγραψε και χθες η «Π», ο Γιώργος Καραντινός μαζί με τέσσερις ακόμα φίλους -οι τρεις συνάδελφοί του στο Βενιζέλειο- έφθασαν στο Άγιο Όρος το Σάββατο.
Διανυκτέρευσαν στη Μονή Σίμωνος Πέτρας και την Τρίτη ξεκίνησαν για τη Μονή Οσίου Γρηγορίου, διασχίζοντας δύσβατο μονοπάτι. Βρίσκονταν σχεδόν μία ανάσα από τη Μονή όταν συνέβη το κακό. Ο 62χρονος αναισθησιολόγος βρέθηκε στο κενό, πέφτοντας σε απότομο γκρεμνό με κοφτερά βράχια.